
Το De profundis είναι η επιστολή που έγραψε ο Όσκαρ Ουάιλντ από τη φυλακή στον νέο που εξαιτίας του φυλακίστηκε και καταστράφηκε.

Στην παράσταση που κάνει πρεμιέρα σήμερα, 12 Ιανουαρίου, στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, ο Σπύρος Κυριαζόπουλος, με αφορμή την ιστορία των δύο προσώπων, 'αφηγείται' την πορεία του «θύτη» και το δικό του ταξίδι μέσα στο χρόνο. Ακούμε την εξομολόγηση του παραλήπτη της επιστολής δεκαετίες μετά το θάνατο του αποστολέα.

Ποιο είναι το πλάσμα που εμφανίζεται μέσα απ’ τον σπασμένο καθρέφτη; Είναι τόσο τρομακτικό όσο θέλει να δείχνει; Είναι σε θέση να εξομολογηθεί εκ βαθέων;
«Εκ βαθέων εκέκραξά σοι Κύριε, ότι, παρά σοι ο ιλασμός εστίν...»
Δαυίδ ψαλμός ΡΚΘ' 129
Ο ήρωας καταγράφει σε μαγνητόφωνο τον εφιάλτη του
«Από αυτόν τον ψαλμό, στον οποίο και ανέτρεξα λόγω του τίτλου του έργου του Όσκαρ Ουάιλντ 'De profundis' ξεκίνησε η ιδέα διασκευής του για το θέατρο» λέει ο Κυριαζόπουλος. «Πρόκειται για την επιστολή του συγγραφέα, που έγραψε όντας φυλακισμένος, στον νέο που εξαιτίας του φυλακίστηκε.
'De profundis' στην λατινική σημαίνει 'εκ βαθέων'. Στους ψαλμούς του ο Δαυίδ ζητά συγχώρεση από το Θεό και προσπαθεί να εξιλεωθεί γα τις αμαρτίες του. Έτσι με αφορμή την εξιλέωση θεώρησα πως θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον θεατρικά ένας μονόλογος του 'θύτη' παρά του 'θύματος'.
Χρειάστηκε να γίνει ο χαρακτήρας μου ενα νόμισμα με δυο όψεις ώστε να φανεί πως το κακό ενυπάρχει στο καλό και το αντίθετο. Πως δεν υπάρχει θύτης και θύμα, καλός και κακός παρά μόνο εξύψωση και ξεπεσμός.
Ύστερα απο μακρόχρονη έρευνα σε κείμενα και κινηματογραφικά έργα σχηματίστηκε ένας χαρακτήρας ικανός να σταθεί απέναντι σε μια τόσο μεγάλη προσωπικότητα και σε ένα τόσο όμορφο κείμενο. Δε μου αρκούσε η περιγραφή του ήρωα από τον Όσκαρ και δε ήθελα σε καμία περίπτωση να καταφύγω σε ιστορικές αλήθειες. Ένα τόσο βαθύ και ουσιαστικό κείμενο ήθελα να έχει το φίλτρο ενός σκοτεινού παραμυθιού παρά τον ρεαλισμό σαν οδηγό. Γι' αυτό και ορμώμενος απ' το ότι ο Όσκαρ ταυτίζεται σε ένα μέρος του πρωτότυπου με τον Χριστό, τοποθέτησα απέναντί του έναν τρομακτικά σκοτεινό δαιμονοποιημένο ήρωα... Αλλά και πάλι η προσέγγιση αυτή δε μου ήταν αρκετή! Χρειάστηκε να γίνει ο χαρακτήρας μου ενα νόμισμα με δυο όψεις ώστε να φανεί πως το κακό ενυπάρχει στο καλό και το αντίθετο. Πως δεν υπάρχει θύτης και θύμα, καλός και κακός παρά μόνο εξύψωση και ξεπεσμός.
Σκηνοθετικά απέφυγα κάθε θρησκευτική χροιά και τοποθέτησα τον ήρωα να καταγράφει σε ένα μαγνητόφωνο τον εφιάλτη του: Την καταδίωξη του, την δίκη του και την καταδίκη του από το παιδικό του παιχνίδι (μια κούκλα κλόουν) σε αντιδιαστολή με τα πάθη του Όσκαρ.
Τι είναι το πλάσμα που παρουσιάζεται μέσα απ' τον σπασμένο καθρέφτη; Είναι τόσο τρομακτικό όσο θέλει να δείχνει; Μπορεί να εξομολογηθεί εκ βαθέων;»
Ταυτότητα παράστασης
Διασκευή-Σκηνοθεσία-Σκηνικά-Κοστούμια: Σπύρος Κυριαζόπουλος
Επιμέλεια κίνησης - χορογραφίες: Σεσίλ Μικρούτσικου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Σχεδιασμός προβολών: Χρήστος Κοτσίκης
Κατασκευή μαριονέτας: Δήμητρα Γιοβάνη
Βοηθός σκηνοθέτη: Αγάπη Ηλιάδου
info: Θέατρο του Νέου Κόσμου (Κάτω Χώρος). Πρεμιέρα 12 Ιανουαρίου, διάρκεια παραστάσεων έως 7 Απριλίου. Παραστάσεις Δευτέρα - Τρίτη 21:15. Αντισθένους 7 και Θαρύππου, τηλ. 210-9212900.





Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr