«Τι θέλεις να γίνεις; Ο καλύτερος ή αλλιώτικος;»,το ρώτησαν σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έχει δώσει. «Για να γίνεις καλύτερος πρέπει να γίνεις όμοιος με τους άλλους. Για να γίνεις αλλιώτικος, πρέπει να απομακρυνθείς από τους άλλους και να βρεις τον εαυτό σου. Διότι κάθε άνθρωπος είναι αλλιώτικος, μια διαφορετική οντότητα, που δεν έχει καμία σχέση με κανένα από τα δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη», είχε απαντήσει.
Ο Pavlos (Διονυσόπουλος) έγινε το δεύτερο. Ξεχώρισε - όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και - διεθνώς. Γκρέμισε τα σύνορα μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής. Ισως γι' αυτό επιλέχθηκε από τον διάσημο θεωρητικό Pierre Restany ως ένα σπουδαίο και ισοδύναμο σε αξία εικαστικό μέλος του ευρωπαϊκού κινήματος του «Νέου Ρεαλισμού», κίνημα που αντιτάχθηκε στην, ραγδαία ανερχόμενη αμερικανική pop art.
Σήμερα έργα του διεθνώς καταξιωμένου καλλιτέχνη υπάρχουν σε μεγάλα μουσεία του κόσμου και φημισμένες ιδιωτικές συλλογές. Κι όμως, αυτός ο Μεσσήνιος που διαπρέπει στο εξωτερικό δεν ξεχνά την πατρίδα του ακόμα κι αν δεν είναι συχνές οι εκθέσεις του στην Ελλάδα.
Αυτή τη φορά ο Pavlos επέλεξε τους ζωντανούς χώρους ενός σχολείου για να παρουσιάσει ένα ιδιαίτερο «απόσπασμα» της δουλειάς του. Η Ελληνογερμανική Αγωγή υποδέχεται την Τετάρτη 6 Απριλίου τη δουλειά αυτού του μεγάλου τέκνου της Ελλάδας που συνέβαλε στη διαμόρφωση της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής εικαστικής πρωτοπορίας.
Τι περιλαμβάνει η έκθεση:
΄Ενα μεγάλο μέρος από τις «σημαίες» του (της πρώτης σειράς που φιλοτέχνησε το 2000) για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έργα του επίσης που αφορούν τη φύση (φρούτα, ανοιξιάτικοι κάμποι και θαλασσινές βραδιές «φεγγαρόστρατες» στα κύματα) ή στοιχεία από τις ενδυματολογικές προτιμήσεις και συνήθειες της μεταπολεμικής αστικής τάξης (κοστούμια, γραβάτες) αποτελούν, αντιπροσωπευτικά της πορείας του Pavlou, έργα που προέρχονται από συλλέκτες οι οποίοι τα διέθεσαν ειδικά για τις ανάγκες της συγκεκριμένης έκθεσης. Η επιμέλεια της έκθεσης είναι της ιστορικού και κριτικού τέχνης, Αθηνάς Σχινά.
Λίγα λόγια για τη ζωή του Pavlou
Καταγόμενος από τα Φιλιατρά, ο Pavlos (1930) tο 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και, από το 1949 ως το 1953, σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική με δάσκαλο το Γιάννη Μόραλη. Το 1954, με υποτροφία του γαλλικού κράτους, πήγε για πρώτη φορά στο Παρίσι, όπου έμεινε ένα χρόνο παρακολουθώντας μαθήματα στην Ακαδημία Grande Chaumiere. Την ίδια περίοδο ταξίδεψε στην Ισπανία, την Ολλανδία και τη Γερμανία. Επιστρέφοντας το 1955 στην Ελλάδα εργάστηκε στη διαφήμιση και το θέατρο φιλοτεχνώντας πολλά σκηνικά. Το 1958, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., πήγε και πάλι στο Παρίσι, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα και άνοιξε εργαστήριο. Στη γαλλική πρωτεύουσα γνωρίστηκε με πολλούς σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως ο Raymond Haynes, o Cesar, o Giacometti, o Calder και o Dubuffet, καθώς και με τον Pierre Restany.
Το 1964 παρουσίασε την πρώτη ατομική του έκθεση στη γκαλερί J στο Παρίσι, την οποία ακολούθησαν πολυάριθμες ατομικές σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, στην Ελλάδα και στην Αμερική. Το 1972 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου του στο Kunstverein, στο Ανόβερο και το 1997 στη Σχολή Καλών Τεχνών (Εργοστάσιο) στην Αθήνα. Εξίσου πολυάριθμες είναι και οι συμμετοχές του σε ομαδικές και διεθνείς εκθέσεις, ανάμεσα στις οποίες συγκαταλέγονται παρισινά σαλόνια, οι Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1958, του Παρισιού το 1965 και το 1978 και της Βενετίας το 1980 και τα Ευρωπάλια το 1982.
Μεταξύ άλλων έχει πει:
* «Γκρέμισα τα σύνορα που έχουν βάλει οι άνθρωποι μεταξύ ζωγραφικής και γλυπτικής. Εμένα η δουλειά μου είναι ζωγραφική και γλυπτική συγχρόνως. Λένε βλακωδώς ότι ο Μπέικον είναι καλύτερος από τον Τζακομέτι. Όχι! Είναι ποτέ δυνατόν; Γιατί είναι καλύτερος, αφού δεν έχουν καμία σχέση; Είναι δύο προσωπικότητες που δεν έχουν κοινό σημείο. Είναι και οι δύο μεγάλοι καλλιτέχνες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να εκφράσεις το γούστο σου και να πεις «εμένα μου αρέσει περισσότερο ο Μπέκον. Τίποτεάλλο!»
* «Εγώ είμαι θύμα της αισιοδοξίας μου. Είμαι από αυτούς που όταν πονάνε δεν κλαίνε, αλλά τραγουδάνε. Όταν το 1992 ετοίμαζα μια μεγάλη έκθεση για το Μαϊάμι και ήρθαν οι άνθρωποι και κουβεντιάσαμε και αποφασίσαμε μια συγκεκριμένη ημερομηνία για τα εγκαίνια, δεν υπολόγισα ότι είναι πολύ κοντά σε χρόνους. Εγώ δεν έχω ποτέ έτοιμα έργα. Ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες στις εφημερίδες. Και ξαφνικά διαπίστωσα ότι δεν ήταν δυνατό να προλάβει τους χρόνους αυτούς ένας άνθρωπος. Αλλά πιέστηκα, ξενύχτησα και τα κατάφερα. Και αντί να πάρω το αεροπλάνο να πάω στα εγκαίνια, πήρα τις Πρώτες Βοήθειες και προσγειώθηκα στην εντατική. Τότε έκανα το τριπλό by-pass. Πέντε νύχτες και τέσσερις μέρες δεν κοιμήθηκα. Αλλά την έκθεση την έκανα!».
* «Είχα μία εξέλιξη φυσιολογική, σταδιακή χωρίς απότομα ανεβάσματα ή κατεβάσματα. Είμαι καλλιτέχνης full time».
Info:
Την ημέρα των εγκαινίων θα μιλήσει για το έργο και την συμβολή του καλλιτέχνη στο χώρο της ελληνικής και διεθνούς πρωτοπορίας η επιμελήτρια της έκθεσης, κριτικός και ιστορικός τέχνης, Αθηνά Σχινά.
Διάρκεια έκθεσης : 6-17 Απριλίου 2016
Ώρες λειτουργίας
Δευτέρα – Παρασκευή: 10.00 π.μ. 8.00 μ.μ
Σάββατο – Κυριακή: 10.00 π.μ. – 2.00 μ.μ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
![Χάρης Ρώμας: Απάντησε εάν θα γίνει το remake της σειράς "Κωνσταντίνου και Ελένης" [βίντεο]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/207x116/cu608x359/0,4,608,345/crop/both/09/09a2425d39954edfbb9fd41ca679e685.jpg?quality=60&404=default&v=2)
![Βρυξέλλες: Η "συμπεριληπτική" φάτνη χωρίς φύλα προκαλεί έριδες - "Προσβάλλει τις παραδόσεις" [εικόνες]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/207x116/cu608x425/0,71,608,312/crop/both/0b/0b5ff5df5aad4038b07c28942e9d145d.jpg?quality=60&404=default&v=2)
![Η "κλωνοποίηση" της Ιωάννας Μάνδρου: Στο ίδιο παράθυρο με την αδελφή της, Χριστίνα, μιλούν για κληρονομικά [βίντεο]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/p/207x116/cu608x324/16,0,593,324/crop/both/66/664a11658eec446bbc94cf831786228a.jpg?quality=60&404=default&v=2)
