Είναι πολύ παράξενο να βρίσκεσαι μέσα σε ένα άδειο μουσείο. Οι 250 θεατές ανέβαιναν τις κυλιόμενες σκάλες, διατρέχοντας όλο το άδειο και σιωπηλό κτίριο για να φτάσουν στην ράμπα της ταράτσας με τη μοναδική θέα σε όλο το λεκανοπέδιο. Εκατόν πενήντα Αθηναίοι εξασφάλισαν το μαγικό χαρτάκι εισόδου κάνοντας ουρές την Τρίτη και δείχνοντας το ενδιαφέρον του κόσμου να ανοίξει το μουσείο.
«Ελεύθερο, ανοιχτό, διαφανές και δημοκρατικό», χαρακτήρισε το πρώτο άνοιγμα του Μουσείου η Κατερίνα Κοσκινά, συμπληρώνοντας ότι "η ημέρα ήταν γεμάτη χαρά και συγκίνηση «όχι γιατί ανοίγει το ΕΜΣΤ, αλλά γιατί γίνεται το πιο σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση».
Η εκδήλωση που έγινε στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, έδωσε ζωή στο κτίριο που είναι έτοιμο από τον Φεβρουάριο του 2016. Ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς δήλωσε ότι "το κτίριο είναι έτοιμο, ο εσωτερικός κανονισμός έχει υπογραφεί από εμένα, οι μελέτες έχουν εγκριθεί, οι προϋποθέσεις υπάρχουν για να ανοίξει το ΕΜΣΤ το συντομότερο δυνατόν».
Για το πολυαναμενόμενο άνοιγμα που όλοι προσδοκούν να γίνει το συντομότερο, καθώς το μουσείο θεωρείται απαραίτητο και αναγκαίο κέντρο πολιτισμού στην πόλη δεν υπάρχει οριστική ημερομηνία, αλλά το άνοιγμά του στις δοκιμαστικές δράσεις, τα «Προλεγόμενα», που θα διοργανωθούν το επόμενο διάστημα και θα περιλαμβάνουν την εκδήλωση (σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή) συναυλίας και παράστασης σύγχρονου χορού, όπως και την περιοδική έκθεση που διοργανώνεται με το Φλαμανδικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Αμβέρσας και εντάσσεται στη σειρά εκθέσεων το ΕΜΣΤ στον κόσμο, είναι τα απαραίτητα τεστ πριν από τη λειτουργία του, για να δημιουργήσει εξοικείωση σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να βάλει το μουσείο στο κέντρο της πολιτιστικής ζωής της πόλης.
Με σκηνικό την πόλη και τα μνημεία της να ξεχωρίζουν ολόφωτα, η ταράτσα μεταμορφώθηκε σε ένα μοναδικό ηχητικό περιβάλλον τον παφλασμό των κυμάτων και τη βουή της πόλης να περιβάλλει το πλέξιγκλας φωτισμένο σκηνικό, μια αναπαράσταση πόλης, μέσα στην οποία παρουσιάστηκε η περφόρμανς Laguna του Denis Savary.
Η περφόρμανς είναι μια παραγωγή του Ιδρύματος Fluxum, με αφορμή την εκατονταετή επέτειο του κινήματος DADA. Η έμπνευσή της αντλήθηκε από το μυθιστόρημα "Η ακτή των Σύρτεων" (Le Rivage des Syrtes) του Ζυλιέν Γκρακ (1951), από την μαριονέτα Robot King της Ελβετίδας Sophie Taeuber-Arp, την οποία αναπαρήγαγε κατά προσέγγιση για την παράσταση η Evelyne Villaime και από την Αρχιτεκτονική γυαλιού του Paul Scheerbart, όπου άνθρωπος και πόλη δομούν και ταυτόχρονα εξαφανίζουν ο ένας τον άλλον. Πρόκειται για ένα έργο με ισχυρούς συμβολισμούς καθώς αναφέρεται σε έναν ου-τόπο, μια πόλη ιδανική που αναγεννιέται από τις στάχτες της.
Στην ταράτσα του ΕΜΣΤ, μέσα σε χρώματα που φώτιζαν μια κινούμενη πόλη από πλέξιγκλας με τα σώματα των χορευτών να μετακινούν κάθε φορά τα όριά της, η Μαρκέλα Μανωλιάδη χορογράφησε επτά Έλληνες χορευτές που αναπαρέστησαν την ιδέα της φανταστικής πόλης, σε σχέση με το πόσο χώρο έχουμε για να κινηθούμε μέσα σε αυτή. Με τα σώματα και το πνεύμα να προσπαούν να αποδράσουν προς μια ιδεατή ελευθερία, μια δυναμική που μπορεί ο καθένας να αδράξει, αυτοανακηρυσόμενος DADA, λαμβάνοντας υπόψιν τα λόγια του Τριστάν Τζαρά:
«Η τέχνη δεν απογοητεύει κανέναν και οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται θα δεχτούν τα χάδια και την μοναδική ευκαιρία να πληθύνουν τον τόπο του διαλόγου τους».
Για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης το ΕΜΣΤ συνεργάστηκε με το ίδρυμα Fluxum και το Flux Laboratory, με την υποστήριξη της πρεσβείας της Ελβετίας στην Αθήνα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr