Η στροφή από τη δημοσιογραφία στην επικοινωνία, παρόλο που για πολλούς φαντάζει ως φυσικό επακόλουθο, είναι ένα γενναίο βήμα που περιέχει πολλά ρίσκα. Μία τέτοια κίνηση έχει κάνει η έμπειρη δημοσιογράφος, Ελευθερία Γεωργάκαινα, η οποία δημιούργησε την εταιρεία επικοινωνίας & marketing, SOCIEL.

Μιλώντας στο αφιέρωμα των NY Times για τη γυναικεία ηγεσία, η Ελευθερία Γεωργάκαινα μας εξηγεί πως πήρε την απόφαση για τη στροφή στην καριέρα της, τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, αλλά και για τη προσπάθεια που κάνει ώστε να υπάρχει ισορροπία σε μία ζωή που λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων είναι γεμάτη ένταση.

Πώς σε έχει βοηθήσει η πορεία σου στη δημοσιογραφία στην τωρινή σου εργασία;

Η δημοσιογραφία ήταν το θεμέλιο για ό,τι κάνω σήμερα. Μου έδωσε γνώσεις και εμπειρία σε όλα όσα αποτελούν την καρδιά της επικοινωνίας: Από το πώς γράφεις ένα μήνυμα που τραβάει την προσοχή, πώς "χτίζεις" και τελικά επιλέγεις την εικόνα ή το βίντεο που θα "μιλήσει” στο κοινό, μέχρι πώς δημιουργείς περιεχόμενο με αισθητική που ταιριάζει στο κοινό στο οποίο απευθύνεσαι…

Επίσης επειδή γνωρίζω τα media "εκ των έσω", αφού ήμουν για 20 χρόνια κομμάτι τους, αυτό με βοηθά να επιλέγω πού και πώς πρέπει να σταθεί ο κάθε πελάτης που μας εμπιστεύεται την εικόνα του, για να ακουστεί ουσιαστικά. Πάντα αισθάνομαι όμως και λειτουργώ ως δημοσιογράφος.

Αντιμετώπισες ποτέ προβλήματα που είχαν να κάνουν με το ανδρικό φύλο; Αν όχι, ποια είναι για σένα τα μεγαλύτερα εμπόδια για μία γυναίκα επιχειρηματία;

Όχι, δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα προβλήματα λόγω φύλου. Ίσως γιατί λειτουργούσα πάντα με έναν τρόπο πιο "ανδρικό”, έμπαινα στη δράση, έπαιρνα αποφάσεις, δεν περίμενα να μου δώσει κάποιος χώρο. Με σκληρή δουλειά και δίνοντας τον καλύτερό μου εαυτό, το διεκδικούσα.

Τα πραγματικά εμπόδια, για μια γυναίκα που εργάζεται σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον θεωρώ πως δεν είναι εξωτερικά, είναι εσωτερικά. Είναι το να προσπαθεί να είναι καλή σε όλα: Στη δουλειά, στα παιδιά, στην κοινωνική ζωή.

Κι εκεί είναι που χρειάζεται δύναμη για να αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να είσαι 100% παντού. Ότι κάποιες φορές θα λείψεις από κάτι… Οι άντρες παλιότερα είχαν την πολυτέλεια να επικεντρώνονται αποκλειστικά στη δουλειά τους. Οι γυναίκες κουβαλούσαν κι ακόμη κουβαλούν πολλά περισσότερα, και χρειάζεται μονίμως να ισορροπούν. Και κάπου να θυμούνται να φροντίζουν και τον εαυτό τους.

Τι σε οδήγησε να κάνεις τη στροφή από τη δημοσιογραφία στην επικοινωνία;

Ήταν μια φυσική συνέχεια. Είχα περάσει από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τα περιοδικά, ήξερα πλέον πώς "κινείται” η πληροφορία, πώς γεννιέται μια είδηση, πώς ένα μήνυμα αγγίζει ή όχι το κοινό.

Κάποια στιγμή ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή τη γνώση αλλιώς κι όταν ένιωσα πως μπορώ να είμαι εγώ εκείνη που διαμορφώνει τη στρατηγική πίσω από μια εικόνα, μια καμπάνια, μια ιστορία, το αποφάσισα.

Έτσι γεννήθηκε η SOCIEL. Μια εταιρεία που στηρίζεται ακριβώς σε αυτό που πιστεύω χρόνια τώρα: Πως όλα μα όλα, είναι επικοινωνία. Ο τρόπος που μιλάς, που στέκεσαι, που γράφεις, αυτό που αποπνέεις. Και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί αν δεν επικοινωνηθεί σωστά. Αυτό είναι συναρπαστικό γιατί δεν μένει ποτέ τίποτε στάσιμο και όπως η ζωή έτσι και η επικοινωνία συνεχώς εξελίσσεται.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το συστατικό της επιτυχίας;

Η συνέπεια. Η προσήλωση. Η ικανότητα να συνεχίζεις, να αντέχεις ακόμη και στα δύσκολα.
Το να μη θεωρείς τίποτα δεδομένο και να μην εφησυχάζεις ποτέ.
Να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που αξίζουν. Να τους εμπιστεύεσαι, να μαθαίνεις συνεχώς και να είσαι παρούσα στις αλλαγές της εποχής.

Επιτυχία είναι να προβλέπεις τις ανάγκες πριν καν εκφραστούν, να είσαι ένα βήμα μπροστά. Και πάνω απ’ όλα, να δίνεις τον εαυτό σου σε αυτό που κάνεις. Αυτά είναι που θα αναγνωρίσουν και θα αγαπήσουν οι άνθρωποι που θα συνεργαστούν μαζί σου ή που θα συναντηθείτε κάπου στη διαδρομή της ζωής.

Τι θα έλεγες στις νέες γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την επικοινωνία και τη δημοσιογραφία;

Αν κάποιος αγαπάει αυτό που κάνει, του αρέσει, εκφράζεται μέσα από αυτό, νιώθει γεμάτος, δεν χρειάζεται τίποτε να του πει κανείς. Το κίνητρο μετράει. Να επιλέξει αυτούς τους δρόμους επειδή δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κάνει κάτι άλλο. Και με υπομονή, όλα θα έρθουν. Και η αναγνώριση και τα χρήματα.

Αρκεί να μην είναι αυτά αυτοσκοπός. Και δεν το λέω θεωρητικά, το έχω ζήσει. Για μένα ήταν μονόδρομος γιατί αυτά λαχταρούσε η καρδιά μου κι ακόμη νιώθω σα μικρό παιδί όταν αναλαμβάνουμε ένα νέο project και το στήνουμε. Σκέφτομαι από το πρωί ως το βράδυ ιδέες, ατάκες, εικόνες…. Όχι γιατί είναι η δουλειά μου, αλλά γιατί με κάνει όλη αυτή η διαδικασία να νιώθω δημιουργική και πλήρης.

Και το πιο βασικό: Να μην ξεχάσουν τον εαυτό τους σε όλο αυτό, πέραν τη δουλειάς.

Δηλαδή τι θεωρείς πως χρειάζεται να κάνει μια γυναίκα;

Να πατάει συχνά το pause, να κλείνει το laptop και το κινητό και να πηγαίνει να περπατά, να γυμνάζεται, να κολυμπά, να διαβάζει, να ακούει μουσικές, να βλέπει ωραίες εικόνες, να συνδέεται με ανθρώπους, να φροντίζει τον εαυτό της.

Γιατί στην τελική, μόνο τον εαυτό μας έχουμε και μόνο αν τον αγαπάμε ουσιαστικά, μπορούμε να πάμε παρακάτω!

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr