Έγινε τραγούδι, το όνομά του σύνθημα στα χείλη των απανταχού φίλων του ποδοσφαίρου. Οι (μεγάλοι) του αντίπαλοι υποκλίθηκαν στο μεγαλείο του, στο σπάνιο ταλέντο του. Τον χαρακτήρισαν "Βασιλιά" και θα είναι για πάντα!
Ο θρυλικός Πελέ βρίσκεται πλέον μαζί με άλλους μεγάλους ποδοσφαιρικούς "θεούς", όπως ο Μαραντόνα και ο Κρόιφ, ωστόσο αυτό που άφησε πίσω του, η κληρονομιά του, σε τόσες γενεές είναι πραγματικά ανεκτίμητο.
Ο Πελέ ή Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο όπως ήταν πλήρες το όνομά του, άφησε το (ισχυρό) αποτύπωμά του και στην Ελλάδα. Την είχε επισκεφθεί άλλωστε και τα χρόνια που μεσουρανούσε με τη Σάντος, την ομάδα του, στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, αλλά και μετέπειτα, όταν είχε κρεμάσει τα παπούτσια του.
"Τουρ" στην Ευρώπη
Τη δεκαετία του 1950 και του 1960, οι ομάδες της λατινικής Αμερικής συνήθιζαν να κάνουν "τουρ" στην Ευρώπη και να παίζουν φιλικά παιχνίδια. Έτσι, τον Ιούλιο του 1961, η Σάντος του Πελέ ήρθε και στην Ελλάδα. Είχε προγραμματίσει τρία φιλικά με το ΠΟΚ, τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ.
Πριν φτάσει όμως στην Ελλάδα, κατατρόπωσε την Μπενφίκα στην Πορτογαλία του Εουσέμπιο, αλλά και τις Ίντερ και Γιουβέντους στην Ιταλία. Η Σάντος σκορπούσε τρόμο και... πολλά γκολ.

Οι ελληνικές ομάδες είχαν βάλει ρεφενέ τα έξοδα που απαιτούνταν για τα φιλικά, προκειμένου να ζήσουν στιγμές μαγείας και να φέρουν τον "Βασιλιά" μπροστά στο κοινό τους.
Κέρδισε ΑΕΚ και Παναθηναϊκό
Πρώτα ο Πελέ αντιμετώπισε την ΑΕΚ, την οποία - με πρωταγωνιστές τον ίδιο και τον Κουτίνιο, κέρδισε με 3-0. Και τα τρία γκολ τα έβαλε στο ημίχρονο. Επόμενος αντίπαλος ήταν Παναθηναϊκός. Η Σάντος προηγείται 3-0 (δύο γκολ ο Κουτίνιο και ένα ο Πελέ) και απλά οι "πράσινοι" μείωσαν για το τελικό 3-2, χάρη σε τέρματα των Πανάκη και Θεοφάνη.
Στη Λεωφόρο με τον Ολυμπιακό
Επόμενος αντίπαλος ήταν ο Ολυμπιακός, που προερχόταν από 4 νταμπλ που είχε κατακτήσει στο διάστημα 1954-1959. Πολλοί που συναντούσαν τότε τους Βραζιλιάνους τους έλεγαν "αύριο παίζετε με την μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας" και εκείνοι ανυπομονούσαν να δείξουν την αξία τους και να την ανωτερότητά τους.
Στις 4 Ιουλίου του 1961 η Λεωφόρος ντύνεται στα... ερυθρόλευκα. Το εισιτήριο του αγώνα κόστιζε 35 δραχμές. Για να καταλάβει κανείς τη διαφορά, ήταν τριπλάσια η τιμή του από αυτή των παιχνιδιών του ελληνικού πρωταθλήματος.

Και… εγένετο ιστορία
Η Σάντος ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο και μία από αυτές που έμειναν στην ιστορία. Ο Ολυμπιακός όμως μπήκε δυνατά στο παιχνίδι, πίεσε και μόλις στο 10ο λεπτό άνοιξε το σκορ με τον Ποσειδώνα. Πανζουρλισμός στις εξέδρες και ναυτικό καπνογόνο- κάτι που ήταν πρωτόγνωρο για την εποχή- εντός του γηπέδου!
Οι παίχτες της Σάντος ήταν φανερά εκνευρισμένοι και έκαναν πολύ σκληρά μαρκαρίσματα στους αντιπάλους τους. Σε 15 φιλικά δεν είχαν χάσει σε κανένα, μόνο μία ισοπαλία είχαν φέρει. Μέχρι το 37’, όλα κυλούσαν στο ίδιο τέμπο, αλλά λίγο πριν το ημίχρονο, ο Σουρούνης με υπέροχο βολέ στο "Γ" του τέρματος, έγραψε το 2-0 για τον Ολυμπιακό. Στην επανάληψη, η ομάδα του Πελέ πίεσε, κατάφερε να μειώσει σε 2-1 στο 50’ με τον Ζίτο, αλλά ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη με 2-1 γράφοντας ιστορία.
Ο άτυχος φίλαθλος
Βέβαια, ένα δυσάρεστο γεγονός στιγμάτισε τη μεγάλη αυτή νίκη, καθώς ο Νικόλαος Καλούδης κατά τη διάρκεια του αγώνα, υπέστη καρδιακή προσβολή και δυστυχώς πέθανε.
Την επομένη μέρα, όλες οι αθλητικές εφημερίδες έκαναν λόγο για τον άθλο του Ολυμπιακού, που μνημονεύεται ακόμα και σήμερα στον ύμνο της ομάδα... "Ακόμα σε θυμούνται η Σάντος και ο Πελέ". Τότε οι φίλοι του Ολυμπιακού τραγουδούσαν: "Ολυμπιακέ μεγάλε, Ολυμπιακέ τρανέ που εσάρωσες τη Σάντος την ομάδα του Πελέ".


"Τρεις παίχτες δεν είναι ικανοί να τον σταματήσουν"
Ο Κώστας Πολυχρονίου του Ολυμπιακού που είχε το δύσκολο έργο να μαρκάρει τον Πελέ τότε και τα είχε πάει εξαιρετικά, είχε πει: "Η Σάντος ήταν η μεγαλύτερη ομάδα του πλανήτη τότε. Έκανε μια τουρνέ στη Ευρώπη, είχε κάνει 19 παιχνίδια και είχε μια ισοπαλία με την Ίντερ του Τροπατόνι και τη μοναδική ήττα από τον Ολυμπιακό.
Καθόμαστε μαζί με τον Τζίνα Σιμονόφσκι και παρακολουθώ όλες τις κινήσεις του Πελέ, λέω στον Τζίνα όταν παίξουμε εμείς με Σάντος εγώ μόνο Πελέ θα πιάσω. Εκείνος μου είπε πως τρεις παίχτες δεν είναι ικανοί να τον σταματήσουν αλλά το βράδυ αυτό ήμουν τελικά η σκιά του Πελέ. Εγώ είχα εντοπίσει κάτι που δεν το είχε δει κανένας προπονητής.
Αν ο Πελέ σε έβαζε πρόσωπο τρία μέτρα τον έχανες, σε πέρναγε δεξιά, αριστερά σαν σταματημένο. Έτσι δεν τον άφηνα να πάρει την μπάλα και να φύγει, την διεκδικούσαμε μαζί. Ή θα την κέρδιζα εγώ ή κανείς, στον αέρα είχα εγώ υπεροχή. Σε κάποιο λεπτό του αγώνα ο Κοτρίδης με τον Σορμάνι είχαν πιαστεί στα χέρια και έτρεχε εκεί και ο Πελέ, τον πιάνω αγκαλιά για να μην τον δω σε επεισόδιο γιατί τον είχα σαν θεό μου.
Δεν τον χτύπησα ποτέ. Απλά τον έπαιζα δυνατά για να μην ακουμπήσει την μπάλα. Έτσι στο 75’ σε μια μονομαχία στον αέρα έκανε ότι τραυματίσθηκε και αποχώρισε από τον αγώνα εκνευρισμένος".

Το 2005 επισκέφθηκε ξανά την Ελλάδα
Οι δύο παίκτες, Πολυχρονίου και Πελέ, είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν αυτές τις στιγμές και το 2005, όταν ο "Βασιλιάς" επισκέφτηκε το "Γ. Καραϊσκάκης" κι έγινε επίσημο μέλος του Ολυμπιακού.
Ο Βραζιλιάνος δεν είχε ξεχάσει τον δυναμικό Έλληνα αμυντικό και είχαν αστειευτεί με τις αναμνήσεις τους και τα όσα είχαν ζήσει. Οι δυο τους ξαναβρέθηκαν και την επόμενη χρονιά, σε εκδήλωση εταιρίας αθλητικών ειδών για την αναβίωση του θεσμού "Χρυσό Παπούτσι".

Στην επίσκεψή του στον Πειραιά το 2005 και την παραλαβή της κάρτας μέλους του από τον Σωκράτη Κόκκαλη, ο Πελέ είχε συναντήσει εκτός από τους παλαιμάχους του Ολυμπιακού που είχαν παίξει αντίπαλοι και τους συμπατριώτες του Ριβάλντο και Τζιοβάνι τους οποίους γνώριζε προσωπικά.

Ο Πελέ στην Ξάνθη
Μία μέρα μετά ταξίδεψε στην Ξάνθη ώστε να εγκαινιάσει το πρότυπο αθλητικό κέντρο το οποίο "θα προτείνω στην Εθνική Βραζιλίας να το χρησιμοποιήσει για την προετοιμασία για το Μουντιάλ του 2006" όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Και εκεί η αποθέωση ήταν μνημειώδης ενώ είχαν παραστεί στην εκδήλωση τηλεοπτικά συνεργεία από το CNN, το Al Jazeera και το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων που είχαν φτάσει στην Ξάνθη για να καλύψουν το μοναδικό αυτό γεγονός.
"Ο Πελέ είναι καλύτερος από τον Μαραντόνα" έλεγε τότε ο Γιάννης Μαντζουράκης: "Πρώτον, γιατί είχε ευρηματικότητα και σκέψη πολύ μπροστά από την εποχή του, ενώ παράλληλα αποτέλεσε πρότυπο και εκτός του ποδοσφαίρου".

Στην Ξάνθη παρέμεινε για ακόμη μία μέρα, κάνοντας δεκτή την πρόσκληση του Χρήστου Πανόπουλου και μετά έφυγε με ελικόπτερο για τις Κάννες.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr