Θλίψη και οδύνη στην κηδεία του τεράστιου Ντούσαν Ίβκοβιτς, με τον απαρηγόρητο Ζέλικο Ομπράντοβιτς να κουβαλά το φέρετρο του φίλου και κουμπάρου του.
Οικογένεια, φίλοι και αθλητές από όλο τον κόσμο του μπάσκετ είπαν το τελευταίο αντίο στον σπουδαίο "Ντούντα" στη γενέτειρά του, το Βελιγράδι.
Δάκρυα για τον Ντούντα
Οι στιγμές που εκτυλήχθηκαν κατά τη διάρκεια της κηδείας ήταν ανατριχιαστικές, με τον κόσμο να μην μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Τραγική φιγούρα ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο πιο στενός φίλος και κουμπάρος του "Ντούντα”, ο οποίος μαζί με τους Γιούρι Ζντοβτς, Βλάντε Ντίβατς, Ντίνο Ράτζα, Σάσα Ντανίλοβιτς και Ζάρκο Πάσπαλι κουβάλησαν το φέρετρο.
Στην κηδεία βρέθηκαν ο Βασίλης Σπανούλης, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, οι Γιώργος Σκινδήλιας, Νίκος Λεπενιώτης και Χρήστος Μπαφές από τον Ολυμπιακό, καθώς επίσης και πολλοί ακόμη πρώην παίκτες και προπονητές όπως οι Δημήτρης Ιτούδης, Νίκολα Πέκοβιτς, Δήμος Ντικούδης, Θοδωρής Παπαλουκάς.
Ομπράντοβιτς: "Ήταν τα πάντα για μένα"
"Ένας άντρας που ήταν τα πάντα για μένα, έφυγε: προπονητής, δάσκαλος, φίλος", δήλωσε ο Ομπράντοβιτς. "Ήταν πάντα για μένα, αλλά όχι μόνο για μένα ... Η κληρονομιά του είναι τεράστια. Εκπαίδευσε και μεγάλωσε μεγάλο αριθμό παικτών και όλοι θα συμφωνήσουν ότι ο Ντούντα τους βοήθησε να γίνουν και αυτοί καλύτεροι άνθρωποι. Ήμουν ένας εκ των προνομιούχων", όπως είπε.
Ο Ομπράντοβιτς έπαιξε για τον Ίβκοβιτς στις εθνικές ομάδες της Γιουγκοσλαβίας που κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ και έγιναν πρωταθλητές Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1990 στο Μπουένος Άιρες. Αργότερα συνεργάστηκαν, με τον Ομπράντοβιτς ως προπονητή και τον Ίβκοβιτς ως διευθυντή ομάδας, όταν η εθνική ομάδα κέρδισε ένα ακόμη αργυρό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 στην Ατλάντα και χρυσό στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1998 στην Αθήνα, όπως και το χρυσό και το χάλκινο αντίστοιχα, στα EuroBasket του 1997 και του 1999.
"Θα μπορούσα να μιλάω για αυτόν για μέρες, ιστορίες και ανέκδοτα", πρόσθεσε ο Ομπράντοβιτς στη συναισθηματική του ομιλία τη Δευτέρα. "Είμαι 17 χρόνια νεότερος από αυτόν, αλλά πάντα με αντιμετώπιζε ως ίσο, με μεγάλο σεβασμό. Και είμαι σίγουρος ότι ο Ντούντα ήξερε ότι είχε έναν ειλικρινή φίλο".
Και συνέχισε: "Τον γνώρισα στα τέλη της δεκαετίας του 1970 και η πρώτη φορά που συνεργαστήκαμε ήταν το 1988, όταν με κάλεσε στην εθνική ομάδα. Το να είμαι παίκτης του Ντούντα ήταν εξαιρετικά σημαντικό για μένα. Ακόμα και τότε, με πήρε στην άκρη και μου εξήγησε πώς, ως ο παλαιότερος, θα μπορούσα να επηρεάσω τους νέους και ταλαντούχους παίκτες με τον πιο θετικό τρόπο. Αυτό είναι το πρώτο μάθημα που μου έδωσε και το χρησιμοποιώ ακόμη και σήμερα δουλεύοντας με τους παίκτες μου".
Ο Πρέντραγκ Ντάνιλοβιτς, πρώην παίκτης του Ίβκοβιτς και νυν πρόεδρος της Σερβικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης ανέφερε: "Η ιστορία του μπάσκετ είναι αδιανόητη χωρίς αυτόν. Υπάρχουν ακόμη οφέλη από τον μισό αιώνα της δουλειάς του".
Με πληροφορίες από Novasports.gr, Euroleague