Ενός λεπτού σιγή, ως ένδειξη πένθους για τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ, τηρήθηκε το βράδυ της Τρίτης στο Άνφιλντ, πριν από το ματς της Λίβερπουλ με τον Άγιαξ, για τη δεύτερη αγωνιστική της φάσης των ομίλων του Champions League.
Ωστόσο, ακούστηκαν αποδοκιμασίες από τις εξέδρες του γηπέδου, με αρκετούς οπαδούς να σφυρίζουν και να φωνάζουν "Λίβερπουλ", αναγκάζοντας το κανάλι να χαμηλώσει τον ήχο που πήγαινε στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Αυτό ήταν κάτι αναμενόμενο, αφού τις προηγούμενες μέρες γίνονταν παραινέσεις από τον σύλλογο του Λίβερπουλ και από την παλιά δόξα και πρώην προπονητή, Κένι Νταλγκλίς, να σεβαστούν οι οπαδοί των "ρεντς" τη σιγή.
Οι οπαδοί των κόκκινων διαχρονικά δεν έχουν και τα καλύτερα αισθήματα για τη βασιλική οικογένεια, με τους δημοσιογράφους να ρωτάνε τον προπονητή Γιούργκεν Κλοπ πριν το ματς αν νιώθει ότι πρέπει να δώσει μία συμβουλή στον κόσμο για το πώς να συμπεριφερθεί στο ενός λεπτού σιγή.
"Νομίζω ότι είναι το σωστό, αλλά δεν νομίζω ότι οι οπαδοί μας χρειάζονται συμβουλές από εμένα για να δείξουν σεβασμό", είπε ο Γερμανός.
Γιατί οι οπαδοί της Λίβερπουλ αποδοκιμάζουν τον εθνικό ύμνο και τη βασιλική οικογένεια
Τον Μάιο, ορισμένοι οπαδοί της Λίβερπουλ γιούχαραν κατά τη διάρκεια του βρετανικού εθνικού ύμνου πριν από τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας της περασμένης σεζόν στο Γουέμπλεϊ. Επίσης, αποδοκίμασαν και τον πρίγκιπα Ουίλιαμ όταν εμφανίστηκε στο γήπεδο.
Μετά από εκείνο το ματς, ο Κλοπ είπε ότι "δεν ήταν κάτι που μου άρεσε", αλλά είπε επίσης: "Είναι πάντα καλύτερο να ρωτάς "Γιατί συμβαίνει αυτό;". Δεν θα το έκαναν χωρίς λόγο...".
Η αντίδραση των φιλάθλων στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας έγινε η πρώτη είδηση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που συνέβαινε.
Οι οπαδοί είχαν την ίδια αντίδραση στον εθνικό ύμνο στον τελικό του Carabao Cup τον Φεβρουάριο – και στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 2012. Είναι ο τρόπος με τον οποίο ορισμένοι από τους υποστηρικτές του συλλόγου εκφράζουν την αντίθεσή τους προς το κατεστημένο, και είναι μια ευκαιρία να το κάνουν μπροστά σε ένα παγκόσμιο κοινό.
Μιλώντας στο BBC Radio Merseyside τον Μάιο, ο John Gibbons από το podcast οπαδών της Λίβερπουλ "The Anfield Wrap" εξήγησε: "Είναι κάτι για το οποίο αισθάνονται έντονα οι οπαδοί της Λίβερπουλ. Είναι μια πόλη που θέλει να μιλήσει για το πώς πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι αυτή η χώρα και πώς πρέπει να ζούμε σε μια δικαιότερη κοινωνία".
Το Λίβερπουλ ήταν μια πόλη που υπέφερε ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της αποβιομηχάνισης της οικονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου στις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Το 1981, οι φρικτές οικονομικές συνθήκες, σε συνδυασμό με εντάσεις μεταξύ της αστυνομίας και της κοινότητας της Αφρικής και της Καραϊβικής, οδήγησαν σε ταραχές εννέα ημερών στην πόλη.
Στον απόηχο της αναταραχής, η κυβέρνηση της Μάργκαρετ Θάτσερ μίλησε για μια "διαχειριζόμενη παρακμή" της πόλης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της δεκαετίας της διακυβέρνησης των Συντηρητικών, οι κάτοικοι του Λίβερπουλ άρχισαν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως ξένους, χωριστούς από την υπόλοιπη χώρα, και ο χειρισμός της καταστροφής του Χίλσμπορο το 1989 από το κράτος εδραίωσε περαιτέρω αυτά τα αισθήματα κατά του κατεστημένου.
Το γιουχάρισμα του εθνικού ύμνου σε ποδοσφαιρικούς αγώνες όταν η ομάδα έπαιζε στο Γουέμπλεϊ -που ήταν συχνό δεδομένης της κυριαρχίας της Λίβερπουλ στο αγγλικό ποδόσφαιρο εκείνη την εποχή- έγινε ευρέως διαδεδομένο και παραμένει μέχρι σήμερα. Η αντίδραση σε αυτό στα αγγλικά μέσα ενημέρωσης εξακολουθεί να προκαλεί σοκ.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr