Η αποτυχία αλλά και η "επόμενη μέρα" στον Ολυμπιακό έχουν ονοματεπώνυμο – Ο κύκλος έκλεισε

ΙΝΤΙΜΕ

Ο Ολυμπιακός απέτυχε στο Final 4 στο Άμπου Ντάμπι- το προσυπέγραψε και ο Σάσα Βεζένκοφ μετά τον χαμένο ημιτελικό με τη Μονακό- και στην 4η συνεχή παρουσία του στο κορυφαίο ραντεβού της Euroleague, σαφέστατα δεν μπορεί να σταθεί στο χιλιοειπωμένο κλισέ "σημασία έχει να είσαι εκεί", αλλά να δει τι πραγματικά φταίει και αδυνατεί να επιστρέψει στον Πειραιά με το βαρύτιμο τρόπαιο, μετά τις back to back κατακτήσεις σε Λονδίνο (2013) και Κωνσταντινούπολη (2012) που είχαν τη σφραγίδα του Βασίλη Σπανούλη.

Διαβάστε Επίσης

Ολυμπιακός- Μονακό 68-78: Πανωλεθρία και ελληνικός ΜΙΚΡΟΣ τελικός - Για την κούπα ο Σπανούλης

Του θρύλου του Ολυμπιακού που χτες τον κέρασε φαρμάκι, μόλις 6 μήνες στην τεχνική ηγεσία της Μονακό και στην πρώτη του προπονητική παρουσία σε ομάδα της Euroleague. Αν ρωτούσες τον Γιώργο Πρίντεζη πριν τον ημιτελικό, "τι φοβάσαι για το παιχνίδι;" θα σου απαντούσε τον… Σπανούλη, γιατί "ξέρει να φτιάχνει τους παίκτες του". Όχι μόνο τους "έφτιαξε" αλλά κατέβασε στην Etihad Arena μία ομάδα πιστή στο πλάνο του, που κατέστρεψε με την άμυνά της το παιχνίδι του Ολυμπιακού, το περίφημο Bartzokasball. Μία φύση επιθετική ομάδα, στηρίχθηκε στην άμυνά της και στο physical παιχνίδι της κάνοντας τον Παναγιώτη Γιαννάκη να χαμογελάει σαρδόνια και να λέει χτες το βράδυ, "τι σας έχω πει; Η άμυνα είναι λεφτά στην τράπεζα, η επίθεση είναι χρηματιστήριο". Μόνο που κόουτς μου, σε Βελιγράδι το 2022 και Κάουνας το 2023, ο Ολυμπιακός ή καλύτερα ο Γιώργος Μπαρτζώκας, στην άμυνά του στηρίχθηκε αλλά δεν κατάφερε να πάρει το τρόπαιο.

• Το 2022 στον ημιτελικό του Βελιγραδίου με την Εφές, με 10.000 κόσμο στο πλευρό του, βγάζει άμυνες αλλά δεν μπορεί να σκοράρει με τίποτα. Ο Ντόρσεϊ κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο, αλλά ο Μπαρτζώκας τον αφήνει στο παρκέ, γιατί πιστεύει πως ένα θα βάλει. Ο Βεζένκοφ είναι μαγκωμένος, αγχωμένος, άπειρος, έχει καταβληθεί παντελώς από την πίεση του MVP της σεζόν και του "ηγέτη" της ομάδας.
• Το 2023 στο Κάουνας, ο Ολυμπιακός στον τελικό απέναντι στη Ρεάλ – ξανά με 10.000 κόσμο στο πλευρό του σε ένα πάρα πολύ δύσκολο ταξίδι, κερδίζει ακριβώς στο 34΄με 74-67 και 76-70 τρία λεπτά πριν τη λήξη, αλλά και πάλι δεν μπορεί να σκοράρει. Στηρίζεται στην άμυνά του και περιμένει να μην βάλει καλάθι η Ρεάλ, παρά να βάλει αυτός για να "κλειδώσει" τον τίτλο. Εκεί μίλησαν οι προσωπικότητες των δύο Σέρχιο: Ροντρίγκες και Γιουλ στο τέλος έβαλαν καλάθια από αυτά που έχουν πετύχει άπειρες φορές σε τελικούς και πήγαν το τρόπαιο στη Βαστίλη αντί να καταλήξει στον Πειραιά.

Είναι θέμα νοοτροπίας

Δεν είναι θέμα λοιπόν επίθεσης- άμυνας, αλλά νοοτροπίας. Ο Ολυμπιακός λυγίζει στην πίεση του "πρέπει να το πάρω". Πέρσι, στα αποδυτήρια στο Βερολίνο, σε ένα Final 4 που δεν πήγε ως φαβορί και δεν υπήρχαν απαιτήσεις -καθότι είχε αποδυναμωθεί και είχαν γίνει τραγικά λάθη στον σχεδιασμό και πίστεψε ότι η Ρεάλ ήταν "εξαιρετική" αλλά φάνηκε ότι δεν ήταν- ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου έλεγε "δεν φτάνει να είμαστε εδώ, κάποια στιγμή πρέπει να το πάρουμε". Καλά είναι τα αγχολυτικά "επιτυχία που είμαστε εδώ, άλλες ομάδες δεν μπορούν καν να φτάσουν σε Final 4", αλλά όταν πας στην πηγή πρέπει να πιεις νερό και όχι να γλιστράς συνέχεια και να γκρεμοτσακίζεσαι. Ολυμπιακός είσαι: ούτε Ζαλγκίρις, ούτε Μπασκόνια, ούτε Μονακό. 14 συμμετοχές σε Final 4 και μόλις 3 τρόπαια, θυμίζει επίδοση Μπαρτσελόνα των 90ς επί Ρενέσες.

Ο Ολυμπιακός παίζει μπασκετάρα στην regular season, βγήκε δύο φορές 1ος (δεν έχει την παραμικρή σημασία και δεν είναι λόγος για πανηγυρισμούς), αλλά όταν φτάνουν τα σημαντικά α) εμφανίζεται ανέτοιμος πνευματικά και β) χωρίς plan Β. Όταν σε εξάρουν όλη τη χρονιά οι αντίπαλοι προπονητές για το πώς κινείται η μπάλα και αλλάζει χέρια συνεχώς, για την κίνηση των παικτών μακριά από αυτήν, ταυτόχρονα σε "διαβάζουν" και ετοιμάζονται να σε αντιμετωπίσουν. Γιατί στο Final 4 ένα λάθος κοστίζει όλη τη χρονιά. Είναι ένα ματς και τέρμα. Δεν υπάρχουν περιθώρια γυρισμού.

Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, που θα διεκδικήσει το τρόπαιο με τη Φενέρμπαχτσε απέναντι στη Μονακό του πρώην συμπαίκτη του στον Παναθηναϊκό, Βασίλη Σπανούλη, είχε δείξει τον δρόμο στους υπόλοιπους. Στα πλέι οφ πριν το Κάουνας, όταν ο Ολυμπιακός είχε βγει και πάλι πρώτος στην regular season και έδειχνε και τότε πως δεν το χάνει αυτή τη φορά, είχε βάλει τον Χέις βδέλλα πάνω στον Βεζένκοφ. Αλλοίωσε όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού, που φαινόταν πως μπασκετικά χώλαινε. Κανείς δεν ξέρει ποια θα ήταν η κατάληξη της σειράς και ποιος θα είχε βρεθεί στο Final 4 αν δεν είχε μπει το σουτ του Σλούκα στην Κωνσταντινούπολη. Τότε μπήκε… Στον τελικό με τη Ρεάλ δεν μπήκε!

Ο Σπανούλης έκανε το ίδιο με τον Μπλοσομγκέιμ πάνω στον Βεζένκοφ. Πίεσε και την δημιουργία των γκαρντ, ιδίως τον Γκος που είχε εξαιρετικές εμφανίσεις στο προηγούμενο διάστημα που απουσίαζε (λόγω μέσης) ο Ουόκαπ, έδωσε το τρίποντο στον Ουόκαπ ο οποίος δεν φημίζεται γι αυτό (5/27 είχε ο Ολυμπιακός σύνολο, τα 6/9 ήταν του Φουρνιέ) και εμφάνισε τον Τζαϊτέ που λοιδωρούσαν πολλοί να κάνει ότι θέλει στη ρακέτα και να πετυχαίνει περισσότερους πόντους από τους Φαλ-Μιλουτίνοφ μαζί (11 έναντι 10) αλλά και να παίρνει και περισσότερα ριμπάουντ (6 έναντι 5) από τους δύο γίγαντες του Ολυμπιακού. Συνολικά οι "ερυθρόλευκοι" δέχτηκαν 25 δίποντα από τη Μονακό.

Απουσίαζε και πάλι το plan B

Ποιο ήταν το plan B των Πειραιωτών; Heroball! Ότι κάνει ο ήρωας Φουρνιέ που έβαλε 31 πόντους, αλλά δεν θα έφτανε μόνο αυτός. Δεν είναι ο Τζόρνταν.

Στο τέλος ξέσπασε σε κλάματα και ζήτησε συγγνώμη από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, που έκαναν ένα τόσο μεγάλο και πανάκριβο ταξίδι και τους απογοήτευσαν.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SKWEEK (@skweektv)

Evan Fournier spoke candidly about the pain of disappointing Olympiacos fans 🗣️ pic.twitter.com/UXCuxYbQeS

— BasketNews (@BasketNews_com) May 23, 2025

"Έπρεπε να παίξουμε με τελείως διαφορετικό τρόπο - Έπρεπε να ήμασταν πιο ήρεμοι και πιο έτοιμοι να παίξουμε τέτοιου είδους ματς - Είπα στους παίκτες πριν ότι εδώ δεν μετράνε τα στατιστικά, αλλά το ότι εδώ πρέπει να παίξεις με τη φιλοσοφία σου και εμείς δεν το κάναμε - Βιαζόμασταν, όλη η ομάδα το έκανε - Αρκετοί παίκτες έμοιαζαν ότι ήθελαν να τελειώσουν το ματς πολύ νωρίς - Οι παίκτες μας που είχαν την μπάλα ήθελαν να φτάσουν στην εκτέλεση, ήμασταν υπερβολικά πάνω στην μπάλα" μερικά λόγια από τα όσα είπε ο Γιώργος Μπαρτζώκας μετά την επίπονη ήττα από τη Μονακό. Καμία προσωπική αναφορά. Οι παίκτες αυτό, οι παίκτες το άλλο. Υπάρχει όμως και η προετοιμασία του προπονητή. Η καθοδήγηση. Το πώς τα περνάς όλα αυτά στους παίκτες σου και στην τελική γιατί τους λες άλλα και κάνουν τα ακριβώς τα αντίθετα. Έλειπε η παρέμβαση. Ιδίως η τελευταία απουσίαζε και πάλι.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας όταν στραβώνει το πράμα έχει δείξει ότι δυσκολεύεται πολύ να το γυρίσει. Να το αλλάξει. Να κάνει μία παρέμβαση και να εμφανίσει ένα εναλλακτικό πλάνο. Κανείς δεν θα σου χαρίσει το τρόπαιο. Πρέπει να πας εκεί να το αρπάξεις. Ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα αδυνατεί να το κάνει αυτό.

"Την πρώτη χρονιά που προκριθήκαμε στο Final-4, είχαμε εντελώς λανθασμένη πνευματική προσέγγιση. Ήταν σαν να λέγαμε "έχουμε ήδη πετύχει κάτι σημαντικό". Τη δεύτερη φορά, ήταν στο χέρι μας, αλλά δεν τελειώσαμε τη δουλειά. Την τρίτη συνεχόμενη φορά, δεν ήμασταν έτοιμοι να κοντράρουμε τη Ρεάλ. Πιστέψαμε ότι ήταν καλύτερη ομάδα, προσπαθήσαμε να βρούμε καλές ευκαιρίες, αλλά η ουσία είναι ότι όταν πας σε Final 4, πρέπει να έχεις νοοτροπία "δολοφόνου". Δεν συμβαίνει συχνά, να σου δίνει το μπάσκετ μια ακόμα ευκαιρία. Είναι εξαιρετικά σπάνιο να πηγαίνεις τέσσερις συνεχόμενες φορές σε Final 4 και να το κάνεις ως ένα από τα φαβορί. Και πολλοί θα έδιναν τα πάντα για να βρίσκονται στη θέση του Ολυμπιακού. Να πάμε ως "δολοφόνοι" αυτή τη φορά! Δεν υπάρχει περίπτωση να μας το χαρίσουν...".Ο Τόμας Ουόκαπ τα είπε αυτά πριν ταξιδέψει η ομάδα στο Αμπου Ντάμπι.

Την ίδια ώρα η ΚΑΕ έβγαζε εικαστικό για την "μοναδική ελληνική ομάδα που έχει πάει σε 4 συνεχόμενα Final 4" και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, εκ των προέδρων της ΚΑΕ, έλεγε "είμαστε στην κορυφή τα τελευταία χρόνια". Όχι, δεν είναι στην κορυφή. Η συμμετοχή δεν είναι κορυφή. Στην κορυφή ήταν η Εφές, μετά η Ρεάλ του πρωτάρη ως head coach Τσους Ματέο, μετά ο Παναθηναϊκός που επικράτησε κατά κράτος της "είχαμε την ατυχία να πέσουμε πάνω σε μία εξαιρετική" Ρεάλ, όπως είχε πει ο κόουτς Μπαρτζώκας και αναμένουμε αύριο το βράδυ να πατήσει μία εκ των Μονακό ή Φενέρ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Olympiacos B.C. (@olympiacosbc)

Ο οργανισμός του Ολυμπιακού στο μπάσκετ έχει μπολιαστεί με μία κακή νοοτροπία, η οποία αυτή πρέπει να αλλάξει αν θέλουν επιτέλους να κατακτήσουν πραγματικά την κορυφή και όχι απλά να πηγαίνουν στο Final 4. Αυτό επιτάσσει η ιστορία και το dna του Ολυμπιακού. Αυτό απαιτούν, όχι απλά θέλουν, αλλά απαιτούν, οι φίλοι του Ολυμπιακού που θυσιάζουν ώρες μακριά από τις οικογένειές τους, χρήματα πολλά και βρίσκονται δίπλα στην ομάδα σε όλα τα πλάτη και μήκη αυτού του πλανήτη. Αν μπορούσαν θα πήγαιναν και εκτός αυτού. Ο Ολυμπιακός όμως τρέφεται από τους τίτλους του!

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Red Duckling (@redduckling)

Εξαιρετικός προπονητής, αλλά κόουτς;

Κανείς μα κανείς δεν αμφιβάλλει πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ένας εξαιρετικός προπονητής. Όχι απλά καλός, αλλά εξαιρετικός. Προπορεύεται της εποχής, είναι πρωτοποριακός, φέρνει νέα στοιχεία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και κατά βάση η ομάδα του, στην προκειμένη ο Ολυμπιακός, παίζει πολύ καλό μπάσκετ. Του λείπει όμως το κάτι παραπάνω για να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης ξανά, μετά το μακρινό, πλέον, 2013. Ίσως δεν είναι τόσο καλός κόουτς (έχει διαφορά από τον προπονητή), στο πως θα το διαχειριστεί στα κρίσιμα παιχνίδια. Ο αείμνηστος Γιάννης Ιωαννίδης δεν ήταν καλός προπονητής; Φυσικά και ήταν. Είχε όμως κι αυτός το ίδιο θέμα στα Final 4, με τον Ολυμπιακό αρχικά και στη συνέχεια με την ΑΕΚ. Ο Σωκράτης Κόκκαλης τον λάτρευε αλλά έβαλε το καλό της ομάδας από πάνω και έφερε τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τη συνέχεια τη γνωρίζουν άπαντες…

Ο Ολυμπιακός δείχνει να χρειάζεται αλλαγή σε αυτό το κομμάτι. Στη θέση του καθοδηγητή και στη νοοτροπία. Δεν (θα) σημαίνει το παραμικρό στη σχέση του με τον κόσμο- θα συνεχίζει να τον λατρεύει, είναι άλλωστε ένας αγνός Ολυμπιακός από μικρό παιδί- ούτε με τον οργανισμό. Ο ίδιος άλλωστε, στην πρώτη του θητεία στο Μεγάλο Λιμάνι και μετά την επεισοδιακή νύχτα στο ΣΕΦ, το επόμενο πρωί πήγε στους Αγγελόπουλους και είπε "φεύγω για το καλό του Ολυμπιακού". Αίσθηση και δίχως κανείς να μπορεί να βρεθεί μέσα στο μυαλό του, είναι πως από μόνος του, ενδεχομένως να το πει ξανά. Γιατί θα είναι ο πρώτος που με υψωμένες γροθιές και το ερυθρόλευκο κασκόλ περασμένο στον λαιμό του, θα πανηγυρίσει τον Ολυμπιακό (του) στην κορυφή. Κι ας είναι αυτός στην εξέδρα, όπως στην Opap Arena, στο ΟΑΚΑ πρόσφατα στον τελικό Κυπέλλου, στο παλιό και το νέο Καραϊσκάκη! Τίποτα δεν θα αλλάξει σε αυτή την αγνή, αληθινή και αξιοζήλευτη σχέση. Δεν έχουν πολλές ομάδες αυτό το προνόμιο. Ο προπονητής τους να υποστηρίζει από μικρό παιδί την ομάδα που υπηρετεί. Ίσως να τον επηρεάζει και αυτό. Όλοι όμως, και πρώτος αυτός, θέλουν το καλό του Ολυμπιακού!

Πριν 15 καλοκαίρια, ένας άνθρωπος πήγε στο ΣΕΦ και άλλαξε όλη τη νοοτροπία της ομάδας και στη συνέχεια την ιστορία της. Ο ίδιος, που πριν από έξι μήνες, μπήκε στα αποδυτήρια στο Πριγκιπάτο και είπε "δεν πρέπει να μας αρκεί να πάμε στο Final 4. Πρέπει να παίρνουμε τίτλους".

Είναι η απάντηση στο ερώτημα, "να φύγει ο Μπαρτζώκας αλλά ποιος να έρθει;". Έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Βασίλης Σπανούλης!

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Red Duckling (@redduckling)

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr