Συγκλονιστικός για μια ακόμη φορά ο χρυσός παραολυμπιονίκης Πάυλος Μάμαλος μίλησε για όλους και για όλα στον Arena FM 89,4.
Για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, για τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους στην Ελλάδα, για τον αγώνα των αθλητών μέχρι να φτάσουν να πετύχουν κορυφαίες διακρίσεις και για το πως οι γονείς πρέπει να βγάλουν έξω από το σπίτι τα παιδιά με ειδικές ανάγκες.
«Ήταν δύσκολα στο σχολείο, παραδέχτηκε ο «αγαθός γίγαντας». «Δεν μπορούσα να περπατήσω καλά και τα άλλα παιδιά με πείραζαν» που αναγκάστηκε εξαιτίας των συμμαθητών του που τον κορόιδευαν και του ασκούσαν μπούλινγκ, να σταματήσει το σχολείο.
«Έδωσα όλη την ψυχή μου. Έλειπε αυτό το μετάλλιο, το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο από τη συλλογή μας. Χρειάστηκε σκληρή δουλειά πολλών ετών. Ο Αζέρος ήταν πάρα πολύ καλός μας δυσκόλεψε και στο Παγκόσμιο. Και τον Ιρανό και τον Αιγύπτιο τους παίξαμε τακτικά. Ήθελα να το κάνω αυτό με την περικεφαλαία σαν γούρι για να τιμήσω τη Ελλάδα.
»Ήταν δύσκολα στο σχολείο. Δεν μπορούσα να περπατήσω καλά και τα άλλα παιδιά με πείραζαν. Αναγκάστηκα να σταματήσω. Βρήκα μετά τον αθλητισμό και γνώρισα τον Δημήτρη Ιωαννίδη τον προπονητή μου. Στους πρώην συμμαθητές μου που μου πετούσαν τις τσάντες τι να πω; Μεγαλώσαμε τώρα, τα έχω ξεχάσει, είμαι ευτυχισμένος.
»Με την κραυγή μου βγαίνει η πίεση, δεν έχω τίποτα άλλο στο μυαλό μου. Όταν βλέπεις την έπαρση της σημαίας καταρρέεις από τη συγκίνηση.
»Τα παιδιά σαν κι εμένα πρέπει να τα βγάλουν έξω στην κοινωνία οι γονείς. Να μάθουν τι σημαίνει παραολυμπιακό άθλημα.
»Το μόνο μου παράπονο που έχω φέρει τόσα μετάλλια, είναι που δε με έχουν διορίσει στο δημόσιο. Επειδή δεν είχα απολυτήριο. Έκανα και σχολείο για να πάρω το απολυτήριο και το πήρα
»Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι που κάποιοι δε σέβονται τις θέσεις πάργκινγκ, δε μπορώ να μπω σε τράπεζες, σε φαρμακεία».