Αντώνης Τσαπατάκης: Η απίστευτη δύναμη ψυχής του Παραολυμπιονίκη – Η τρέλα για το νερό, το τροχαίο και η αναγέννησή του

Ο συγκλονιστικός Έλληνας κολυμβητής, έφερε στη χώρα μας το 7ο μετάλλιο της στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, τερματίζοντας στην 2η θέση του τελικού των 100 μέτρων πρόσθιο στην κατηγορία SB4, με τον ίδιο να συγκλονίζει με τα λόγια του.

"Σήμερα είναι η πρώτη μέρα που θα παραδεχθώ κάτι που δεν μπορώ να κάνω. Δεν μπορώ να τα παρατάω! Μετά από 15 χρόνια δεν τα έχω παρατήσει ούτε μία μέρα. Δεν τα παράτησα ούτε σήμερα” είπε ο Αντώνης Τσαπατάκης, εμφανώς συγκινημένος μετά το τέλος του αγώνα και το μετάλλιο που κατέκτησε.

View this post on Instagram

A post shared by Hellenic Paralympic Committee (@hellenic_paralympic_committee)

Το ασημένιο που κέρδισε στα 100μ πρόσθιο SB4 στην κολύμβηση, είναι το δεύτερο του συνολικά στους Αγώνες αφού στο Τόκιο ήταν 3ος στα 100μ. πρόσθιο SB4. Στο Λονδίνο (2012) και στο Ρίο Ντε Τζανέιρο (2016) ήταν 4ος αλλά δεν τα παράτησε. Πάλεψε και έφτασε εκεί όπου είχε ονειρευτεί. Πρώτα στο 3ο σκαλί του βάθρου και μετά στο 2ο.

Η ιστορία του Έλληνα Παραολυμπιονίκη είναι συγκλονιστκή και παράδειγμα προς μίμηση. Είναι ένας... "γίγαντας” από τα Χανιά, ο οποίος κινείται από το 2006 με αναπηρικό αμαξίδιο. Ακόμη και στο αμαξίδιο δείχνει τεράστιος. Ένας άνθρωπος με τεράστια δύναμη ψυχής που δεν το βάζει κάτω με τίποτα και δίνει με τη ζωή του καθημερινά μαθήματα σε όλους εκείνους που τα έχουν όλα και θέλουν ακόμα περισσότερα.

Ποιος είναι ο Αντώνης Τσαπατάκης

Ο Παραολυμπιονίκης γεννήθηκε στις 13 Ιανουαρίου του 1988 στα Χανιά. Εκεί έμενε κοντά στο κολυμβητήριο των Χανίων και αγάπησε τη θάλασσα, την οποία είχε συνέχεια στα πόδια του.

View this post on Instagram

A post shared by Hellenic Paralympic Committee (@hellenic_paralympic_committee)

Από τα 5 του χρόνια οι γονείς του τον είχαν γράψει στο κολυμβητήριο και αργότερα, στα 12, εκείνος το γύρισε στο πόλο και είχε μάλιστα διακρίσεις στις μικρές κατηγορίες. Όπου και να τον έψαχνες , ένα ήταν το σίγουρο. Πάντα θα ήταν με τους φίλους του στη θάλασσα. Φορούσε βατραχοπέδιλα και μάσκα και ονειρευόταν να μπει στο ναυτικό και να γίνει βατραχάνθρωπος.

Το ατύχημα του 2006

Ο μικρός Αντώνης μεγάλωσε και το 2005 κατάφερε να περάσει στην σχολή Αστυνομίας στο Ρέθυμνο. Τον Δεκέμβρη του 2006 όμως είχε ένα ατύχημα, το οποίο του άλλαξε όλη του την ζωή. Ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης τράκαρε με την μηχανή του έξω από το κολυμβητήριο των Χανίων… το σπίτι του , παρόλα αυτά , ακόμα και που βρέθηκε σε αναπηρικό αμαξίδιο , δεν τα παράτησε ποτέ.

"Στο κολυμβητήριο που πάω από παιδί έμαθα να κολυμπάω, έμαθα να διακρίνομαι, έμαθα να νικάω, έμαθα να χάνω, έμαθα τα πάντα στη ζωή μου” είπε πολλά χρόνια αργότερα. "Το τροχαίο ατύχημα που είχα στα 18 μου, συνέβη γιατί όπως κάθε παιδί, γιατί στα 18 είμαστε παιδιά, έτσι και γω ήμουν επηρεασμένος από τη ματαιοδοξία, από τον υλισμό… Όταν άνοιξα τα μάτια μου, μετά το ατύχημα, κατάλαβα ότι αυτό ήταν το λάθος κατευθείαν. Άνοιξα τα μάτια μου και λέω "οκ, δεν μπορώ να περπατήσω. Και τι έγινε”. Μπορώ όμως να ανοίξω το μυαλό μου και να το κάνω να τρέξει μπροστά” είχε δηλώσει ο Έλληνας Παραολυμπιονίκης.

Η Αναγέννηση του ως Παραολυμπιονίκης

"Είχα να επιλέξω ανάμεσα στο να είμαι αδύναμος, να κάθομαι στο σπίτι μου και να περιμένω τη μέρα που θα πεθάνω, και στο να πάω με τους δυνατούς και ό,τι και να κάνω στη ζωή μου να με δυναμώνει, να με κάνει να αντιλαμβάνομαι πιο έντονα την ίδια τη ζωή.

Άλλαξε η ζωή μου, αλλά με εμψύχωνε ο ίδιος μου ο εαυτός. Εκείνες τις δύσκολες στιγμές, κάθε άνθρωπος το μόνο που έχει για να βοηθηθεί είναι ο εαυτός του. Πρέπει να υπάρχει αρχικά ο εαυτός σου για να σε βοηθήσουν στη συνέχεια η οικογένεια και οι φίλοι σου. Όπως λέω συχνά, το αριστερό μου πόδι, το πόδι της καρδιάς, είμαι εγώ στη ζωή μου. Το δεξί πόδι είναι η οικογένεια και οι φίλοι μου, αυτοί έκαναν τα "πόδια" μου που με βοήθησαν να ξανασηκωθώ”, είπε πολλά χρόνια μετά.

Ο Αντώνης δεν τα παράτησε , με τους γονείς του , του φίλους του δίπλα του να το υποστηρίζουν ξεκίνησε να κολυμπάει το 2008. Κάθε μέρα , όλη μέρα. Ήθελε να διοχετεύσει κάπου την ενέργειά του και τον τράβηξε το νερό , σαν να ήταν μικρό παιδί.

View this post on Instagram

A post shared by Antonios Tsapatakis (@tsapatakis_a)

Ένας από τους στόχους του ήταν να μπορέσει να κάνει τους Έλληνες υπερήφανους , κάτι που το κατάφερε και με το παραπάνω. Όλη η Ελλάδα μιλάει για τον Αντώνη Τσαπατάκη. Τον… μάγκα με τα 2 μετάλλια σε Παραολυμπιακούς Αγώνες και τον μαχητή της ζωής.

Θέλει και ένα χρυσό στους Παραολυμπιακούς Αγώνες αλλά ονειρεύεται να περπατήσει ξανά. Τι θα κάνει εάν περπατήσει; "Όταν ξαναπερπατήσω, το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να χορέψω ένα πεντοζάλι”.

Ο φόβος του άγνωστου γέννησε το πρώτο του βιβλιο

"Από την πρώτη ημέρα αποφάσισα να "ξανασταθώ" στα πόδια μου. Μου πήρε 10 μήνες σχεδόν προκειμένου να είμαι ανεξάρτητος. Να ζω χωρίς τη βοήθεια κανενός”. Στην περίπτωση του Αντώνη, ο φόβος για το… άγνωστο αύριο που τον περίμενε μετά το ατύχημα του, δεν μετατράπηκε απλά σε κίνητρο που τον οδήγησε να κατακτήσει μετάλλια στις μεγάλες διοργανώσεις.

View this post on Instagram

A post shared by Antonios Tsapatakis (@tsapatakis_a)

Έγινε η κινητήριος δύναμη για να δημιουργήσει τα δικά του πράγματα, όπως το βιβλίο "Ο Τόνυ και ο κύριος Φόβος” που συνέγραψε μαζί με την εκπαιδευτικό Έλενα Θωίδου. Ένα βιωματικό βιβλίο γεμάτο τεράστια μηνύματα σαν κι αυτά που περνά μετά από κάθε του αγώνα.

Ο Αντώνης Τσαπατάκης γυρίζει όλη την Ελλάδα. Μιλάει για την ιστορία του σε παιδιά στα σχολεία αλλά και σε εκείνους που θέλουν να ακούσουν αυτά που έχει να πει. Ο μεγαλύτερος του φόβος είναι να πάψει να ονειρεύεται. "Δεν θέλω οι άνθρωποι να χάνουν την ελπίδα τους”, είχε δηλώσει.

Διαβάστε Επίσης

Παραολυμπιακοί Αγώνες: Στον ουρανό του Stade de France η ελληνική σημαία απ’ την Σταματοπούλου και τον Τσαπατάκη

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr