Λίγο καιρό πριν φύγει από τη ζωή, ο εκδότης Κώστας Καββαθάς είχε γράψει ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο και είχε μιλήσει σε συνεντεύξεις για τη ζωή του και την καριέρα του στις εκδόσεις. Και είχε αποκαλύψει το μεγάλο του παράπονο. Ότι όχι μόνο εξαιτίας διαφόρων πονηρών επιχειρηματιών και "εκδοτικών δολοφόνων"- όπως του αποκαλούσε- έχασε την περιουσία του και η εκδοτική του εταιρεία χρεοκόπησε- μάλιστα ο ίδιος συνελήφθη κάποια στιγμή για χρέη- αλλά και ότι όλα όσα έκανε έχουν ξεχαστεί.
Ο Κώστας Καββαθάς είχε μιλήσει στο Magazine, για το πώς χρεοκόπησε η εταιρεία του:
"Η εταιρία μεγάλωσε. Βγάλαμε περίπου 30 τίτλους. Μηνιαία, διμηνιαία, ετήσια περιοδικά. Κάναμε και ένα ραδιοφωνικό σταθμό, τον "Εν Λευκώ 87,7FM". Ενοχλήσαμε κόσμο, "πατήσαμε κάλους" στο τότε εκδοτικό "διευθυντήριο". Όμως το λάθος – γιατί περί λάθους πρόκειται – να λάβω μέρος στην ίδρυση ενός λιθογραφείου, σήμανε την καταστροφή των Τεχνικών Εκδόσεων.
Οι διαχειριστές του εργοστασίου δεν μπορούν να χαρακτηριστούν παραδείγματα προς μίμηση. Τα πρώτα δύο χρόνια λειτουργίας "έκαναν φτερά" πάρα πολλά χρήματα με αποτέλεσμα η επιχείρηση να καταρρεύσει και οι τράπεζες να ζητήσουν την αποπληρωμή των δανείων. Επειδή οι πραγματικοί υπεύθυνοι χάθηκαν στην ομίχλη στράφηκαν κατά των Τεχνικών Εκδόσεων και εμού προσωπικά. Με αυτό τον τρόπο καταστράφηκε μία εταιρία που δεν είχε κανένα οικονομικό πρόβλημα.
Το τέλος αυτής της πορείας είναι θλιβερό. Με συνέλαβαν με την κατηγορία ότι η Εταιρία μου όφειλε 11,5 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο. Φυλακίστηκα, δικάστηκα και αθωώθηκα – τόσο φανερή ήταν η πλεκτάνη που είχε στηθεί από γνωστούς και μη εξαιρετέους οικονομικούς και εκδοτικούς "δολοφόνους".
Δεν ήμουν "καπάτσος" επιχειρηματίας
Όπως εξηγούσε στην ίδια συνέντευξη, ο ίδιος μπορεί να υπήρξε καλός εκδότης, αλλά ούτε καλός επιχειρηματίας ήταν, ούτε είχε τα σωστά κονέ με τις τράπεζες και τους πολιτικούς:
"Εξαιτίας (σσ των ανταγωνιστών) με συνοπτικές διαδικασίες καταστράφηκε η "Τεχνικές Εκδόσεις Α.Ε". Μπορεί να υπήρξα καλός δημοσιογράφος, φωτογράφος, εκδότης και μέτριος πιλότος, αλλά δεν ήμουν αρκετά έξυπνος ή "καπάτσος" επιχειρηματίας και δεν διέθετα εφοπλιστικές, τραπεζικές και κρατικοδίαιτες επιχειρηματικές "πλάτες".
Ο ίδιος γράφει στο βιβλίο του (Ασημόσπιτο, εκδόσεις Αρμός) ότι δεν υπήρξε και ποτέ καλός στις δημόσιες σχέσεις:
Από τους πλέον άχρηστους! Είναι ιδιαίτερα στενάχωρο όλο αυτό που περιγράφω. Για να μην αναφέρω ότι μου στερεί κάθε ελπίδα να κληθώ σε μεταμεσονύκτια εκπομπή τραχανοπλαγιάδικου life style!
Ερ: Τι σας πίκρανε περισσότερο από όλη αυτή την ιστορία του τέλους των Τεχνικών Εκδόσεων
Απ: Άκουσα πολλά από καλοθελητές. Κάποιο μάλιστα δημοσιεύσαν "επιστολή" στην οποία ανάφεραν ότι "οι εργαζόμενοι ξεγύμνωσαν τον Καββαθά", επειδή δεν κάλυψα τις υποχρεώσεις του εκδότη που… αγόρασε την εταιρία μου! Οργανώθηκε "απεργία", τα περιοδικά έκλεισαν και 2-3 μήνες μετά κυκλοφόρησαν με ιδιοκτήτες τους…οργανωτές. Υπήρξα δηλαδή και θύμα προδοσίας αλλά, όπως λέει και το παλαιό γνωμικό, "ουδείς εχθρός μεγαλύτερος του ευεργετηθέντος".
Ερ: Στις καλές εποχές πόσα αντίτυπα πουλούσαν οι τίτλοι των Τεχνικών Εκδόσεων;
Απ: Για να πάρετε μια ιδέα, τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι 4Τροχοί πουλούσαν πάνω από 100 χιλιάδες αντίτυπα και η Πτήση πάνω από 35.000
Ερ: Άρα όλοι οι τίτλοι μαζί…
Απ: Μικρό "χρυσωρυχείο". Γι’ αυτό έγιναν αυτά που έγιναν. Δύο κτίρια, το πατρικό μου στο Μετς και το άλλο στην Ηλιουπόλεως, τόσα περιοδικά, κι όλα με σχεδόν μηδενικό δανεισμό. Στα 36 χρόνια λειτουργίας της Εταιρίας υπήρξε μόνο ένα δάνειο 80 εκατομμυρίων δραχμών. Το μισό είχε πληρωθεί πριν την καταστροφή και υποτίθεται ότι το υπόλοιπο θα συνέχιζε να το πληρώνει αυτός που αγόρασε τις Τεχνικές Εκδόσεις. Κάτι που δεν έγινε, με αποτέλεσμα η τράπεζα να στραφεί εναντίον της εταιρίας και εμού.
Εγώ έβγαλα το RAM και όχι ο Λαμπράκης
Μεγάλο ήταν το παράπονο του Κώστα Καββαθά και για το γεγονός ότι η συμβολή του σε διάφορες πρωτοποριακά εγχειρήματα αποσιωπάται:
"Παράδειγμα: κανείς δεν λέει ότι ο "Εν Λευκώ 87,7fm" υπήρξε δημιούργημά μου. Κανείς δεν αναφέρει ότι το πρώτο περιοδικό για τη γεύση ήταν αυτό της Σοφίας Καββαθά. Δεν ξέρω γιατί λένε ότι ο Λαμπράκης έβγαλε το RAM. Ποιος σώφρων άνθρωπος πιστεύει ότι ο μακαρίτης γνώριζε τι θα πει ηλεκτρονικός υπολογιστής; Δικός μου τίτλος και δική μου μου απόφαση ήταν η έκδοση του περιοδικού "RAM", και απλά κυκλοφόρησε από την "ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ" μία εταιρία που ο Χ. Λαμπράκης και εγώ συμμετείχαμε με ποσοστό 50/50.
Είναι πολλά παραδείγματα. Λες και επί 40 χρόνια δεν υπήρξα ή ήμουν αόρατος παρά το γεγονός ότι οι Τεχνικές Εκδόσεις έχουν αφήσει ισχυρό αποτύπωμα σε πολλές χιλιάδες αναγνώστες.
Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί, θα έπρεπε να έχω εγκαταλείψει τα εγκόσμια σαν τον Χέμινγουεϊ! Αυτό που με έχει κρατήσει μέχρι σήμερα είναι το ότι ξέρω πόσος κόσμος μεγάλωσε με τα περιοδικά μας και πως πάνω από 70-80 χιλιάδες νέοι πήγαν σε πανεπιστήμια και πολυτεχνεία ακολουθώντας το παράδειγμα των "ηρώων" μας στις επιστήμες και στην τεχνολογία . Όλοι αυτοί είναι "παιδιά" μου."
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr
