Το διαμέρισμα βρίσκεται σε ένα ιστορικό κτίριο στην οδό Benjamin Franklin, εκεί όπου ο Perret εγκατέστησε τόσο το γραφείο του όσο και την κατοικία του· ένα κτίριο που έκανε "θόρυβο" στην εποχή του για την πρωτοποριακή χρήση του μπετόν και τη νοοτροπία της ελεύθερης κάτοψης. Στο πλαίσιο αυτό, η παρέμβαση των Urban Soul Project και ειδικά της design director του γραφείου, Μαρίας Τσαυτάρη, αποκτά έναν διπλό χαρακτήρα: σεβασμού προς την ιστορία και ταυτοχρόνως ρήξης, μια σύγχρονη ανάγνωση του εσωτερικού. Η ιστορία του έργου ξεκινάει πριν από την παρέμβαση: το ζευγάρι ιδιοκτητών, μια Ελληνίδα και ένας Γάλλος, είχε ήδη συνεργαστεί στο παρελθόν με το ελληνικό γραφείο· η σχέση εμπιστοσύνης εξελίχθηκε σε φιλία και, τελικώς, σε κοινό αισθητικό όραμα. Το ακίνητο που ονομάστηκε από τους Θεσσαλονικιούς(τώρα βρίσκονται και στην Αθήνα ,αλλά από εκεί ξεκίνησαν) "Nippon" αγοράστηκε αρχικά για επενδυτικούς λόγους, όμως σύντομα οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να το κάνουν μόνιμη κατοικία τους, δίνοντας έτσι στον χώρο το στοιχείο του προσωπικού και όχι μόνο του "ακινήτου".
Από αρχιτεκτονικής άποψης, η προσέγγιση ήταν σαφής: απογυμνώσαμε το εσωτερικό, κρατώντας τα δομικά χαρακτηριστικά του κτιρίου, και ξαναχτίσαμε την κάτοψη για έναν μοντέρνο, λειτουργικό τρόπο ζωής. Η νέα διάταξη περιλαμβάνει δύο υπνοδωμάτια, κάθε ένα με το δικό του μπάνιο και χώρους ντουλάπας, ενώ στην καρδιά της κάτοψης υπάρχει ένας ενιαίος κοινόχρηστος χώρος που συνδέει σαλόνι, τραπεζαρία και κουζίνα. Πίσω από αυτόν τον πυρήνα αναδιπλώνονται βοηθητικοί χώροι: laundry room, αποθήκη και τουαλέτα επισκεπτών, μια οργανωτική λογική που μετατρέπει την κλασική παριζιάνικη "σαλόνι-κρεβατοκάμαρα" σε σύγχρονη κατοικία. Η ανασχεδίαση ξεκίνησε το 2018 και ολοκληρώθηκε με συνέπεια στο πνεύμα αυτό.
Γιατί πήρε το όνομα "Nippon"
Η αισθητική επιλογή που έδωσε όνομα στο σπίτι, "Nippon" ,δεν ήταν τυχαία. Το ζευγάρι που κατοικεί στο εν λόγω διαμέρισμα, τρέφει έντονη αγάπη για την Ιαπωνία και τα αντικείμενα που έφεραν από εκεί λειτούργησαν ως διακοσμητικά "συμπληρώματα" πάνω στο ελληνικό και παριζιάνικο σκηνικό. Το βασικό concept του διαμερίσματος χτίστηκε πάνω σε μια ασιατική, μινιμαλιστική γραμμή: καθαρές φόρμες, ισορροπία κενών και γεμάτων, και αντικείμενα με υψηλό συναισθηματικό φορτίο. Το naming (Nippon) προέκυψε εκ των υστέρων ,ως αποτέλεσμα της σχέσης ανάμεσα στο design και τα προσωπικά κειμήλια των ιδιοκτητών.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες επιλογές του έργου είναι το "Made in Greece" στοιχείο που διατρέχει την κατασκευή: το δάπεδο "terrazzo" που κοσμεί τον χώρο παράχθηκε με υλικά και τεχνίτες από την Ελλάδα, ενώ ακόμα και ειδικά μηχανήματα για το τρίψιμο και την ανάμιξη του τσιμέντου προήλθαν από τη χώρα μας. Η επιμονή στη χρήση ελληνικών υλικών και παραγωγής δεν ήταν απλώς εθνικιστική επιλογή· ήταν πρακτική και οικονομική: παρά τα έξοδα αποστολής, το συνολικό κόστος των επίπλων και των κατασκευαστικών στοιχείων από την Ελλάδα παρέμεινε συχνά μικρότερο από το αντίστοιχο γαλλικό. Αυτή η διπλή διάσταση, ποιότητα και value for money, είναι ένα μάθημα για όποιον σκέφτεται διεθνή συνεργασία στον χώρο του interior design.
Η διαδικασία εργασίας στο Παρίσι είχε τις δικές της προκλήσεις: πρόκειται για μια πολυκατοικία σε λειτουργία, όπου οι ρυθμοί και οι άδειες εργασίας διαφέρουν από την Ελλάδα. Η ανακαίνιση κράτησε συνολικά 5–6 μήνες, χρόνος σημαντικά μεγαλύτερος από τον αναμενόμενο στην ελληνική πραγματικότητα (όπου ένα αντίστοιχο έργο θα μπορούσε να ολοκληρωθεί σε 2–2,5 μήνες). Η διαφορά αυτή δεν αφορά μόνο την τεχνική πλευρά, αλλά και την οργάνωση, τις τοπικές προδιαγραφές και τον τρόπο λειτουργίας των συνεργείων που εργάστηκαν πάνω στην ανακαίνιση του διαμερίσματος.
Το design
Σχεδιαστικά, η απόφαση της Μαρίας Τσαυτάρη να "ελαφρύνει" το προηγούμενο, βαρυφορτωμένο γαλλικό ντεκόρ, με ταπετσαρίες, ξύλινες κορνίζες και βαριές οροφές, προς μια πιο λιτή, μοντέρνα αισθητική, υπήρξε κομβική. Το κτίριο, αν και σύγχρονο για τα δεδομένα των αρχών του 20ού αιώνα και εμπνευσμένο από τις πρώιμες ιδέες του μοντερνισμού, είχε εσωτερικά μια πιο μπαρόκ διάθεση λόγω προηγούμενων ιδιοκτησιών· η απόφαση να προτιμηθεί η μοντέρνα γλώσσα απέδωσε έναν χώρο που σέβεται την ιστορία του περιβλήματος αλλά λειτουργεί στον ρυθμό του σήμερα.
Το αποτέλεσμα είναι ένα σπίτι που "μιλάει" αρκετά επίπεδα γλώσσας: έχει την αρχιτεκτονική βαρύτητα του Perret, την ελληνική παραγωγή και τεχνική στερεότητα, και την ασιατική και πιο προσωπική, αισθητική των ιδιοκτητών. Επιπλέον, η επιλογή των ιδιοκτητών να κρατήσουν το διαμέρισμα για δική τους χρήση, αντί να το πουλήσουν ή να το νοικιάσουν, λειτουργεί ως έμπρακτη επιβράβευση για το στούντιο που ανέλαβε το έργο, μια αναγνώριση όχι μόνο του design, αλλά και της σχέσης εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκε μεταξύ δημιουργών και ιδιοκτητών.
Mια απόδειξη της παγκόσμιας κλάσσης των Ελλήνων αρχιτεκτόνων
Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, το Nippon apartment αποτελεί παράδειγμα της αυξανόμενης διεθνοποίησης της αρχιτεκτονικής και του interior design: μικρές ομάδες, όπως τα Urban Soul Project από τη Θεσσαλονίκη, επιλέγονται για έργα μεγάλης συμβολικής και οικονομικής αξίας σε πόλεις όπως το Παρίσι. Πολλές φορές, όταν συναντούμε ένα εμπόδιο, το λεγόμενο "ταλέντο” μπορεί να λειτουργήσει σαν βατήρας. Αυτό αποδεικνύουν, σε φιλοσοφικό επίπεδο, οι Urban Soul Project με το συγκεκριμένο έργο: αξιοποίησαν το εμπόδιο της εγχώριας ελληνικής κρίσης, σαν "βατήρα” για να αναδειχθούν στο εξωτερικό.