X

Τα κτίρια γίνονται οι μούσες των φωτογράφων

Στην έκθεση φωτογραφίας "Τοπόσημα Διασύνδεσης" βλέπουμε για πρώτη φορά εφτά κορυφαίους Έλληνες φωτογράφους να απαθανατίζει ο καθένας με τον δικό του τρόπο ένα κτίριο της Αθήνας.

Γράφει: Θανασης Διαμαντοπουλος

Στην έκθεση φωτογραφίας "Τοπόσημα Διασύνδεσης” βλέπουμε για πρώτη φορά εφτά κορυφαίους Έλληνες φωτογράφους να απαθανατίζουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο ένα κτίριο της Αθήνας.

Τα κτίρια πολλές φορές τα προσπερνάμε, χωρίς να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη που έχουν πάνω στη ζωή και κυρίως την αισθητική μας. Τρέφουν τη φαντασία και τα όνειρα μας.

Στέκονται ως αφορμές για να συνδεθούμε με τους συνανθρώπους μας. Η έκθεση "Τοπόσημα Διασύνδεσης", που παρουσιάζεται στο Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο από την LAMDA Development, συγκεντρώνει επτά ξεχωριστές φωτογραφικές φωνές με κοινή αποστολή: να χαρτογραφήσουν το αστικό τοπίο ως τόπο εμπειρίας, συνάντησης και ενσυναίσθησης.

Οι φωτογράφοι που συμμετέχουν εστιάζουν σε θεματικές όπως Φως και Όραμα, Μνήμη και Χρόνος, Σχήμα και Ισορροπία, Φύση και Άνθρωπος, Πολιτισμός και Σύνδεση, προσφέροντας πολλαπλά βλέμματα πάνω στην έννοια του "ευ ζην” στην πόλη. Ο καθένας από τους εφτά φωτογράφους που συμμετέχουν στην έκθεση έχει φυσικά τη δική του μοναδική προσέγγιση πάνω στο ίδιο αντικείμενο.

Ο Διονύσης Ανδριανόπουλος μας τοποθετεί σε ατμοσφαιρικά, σχεδόν κινηματογραφικά περιβάλλοντα, όπου το φως λειτουργεί ως εσωτερική μεταφορά. Οι χώροι του δεν αφηγούνται ιστορίες — τις υπαινίσσονται. Ο Γιώργης Γερόλυμπος, με αρχιτεκτονική ακρίβεια και πνευματική απόσταση, καταγράφει τη γεωμετρία του δημόσιου χώρου και τη σιωπή των δομών, δίνοντας μορφή στο όραμα του μέλλοντος.

Η Έφη Γούση, με αυτοβιογραφική διάθεση, φέρνει την πόλη κοντά στο σώμα και την αίσθηση, φωτογραφίζοντας τη σύνδεση όχι ως τοπολογία αλλά ως βίωμα. Ο Πυγμαλίων Καρατζάς, βαθύς
γνώστης της αρχιτεκτονικής φωτογραφίας, αποδίδει την αρμονία ανθρώπου και κατασκευής, δομής και ουσίας, μέσα από μια οπτική που ισορροπεί μεταξύ τεκμηρίωσης και στοχασμού.

Ο Νίκος Κοντοσταυλάκης κοιτάζει το αστικό τοπίο σαν ανοιχτό ημερολόγιο: μικρές καθημερινές στιγμές, ανθρώπινα βλέμματα, αυθόρμητες χειρονομίες — όλα αυτά συγκροτούν τη σύγχρονη αστική εμπειρία, εκεί όπου το προσωπικό συναντά το συλλογικό.

Η Μαριάνα Μπίστη προσθέτει ένα στρώμα μνήμης και πολιτισμικής αναφοράς: οι εικόνες της μιλούν για ταυτότητα, για τοποθεσία ως ψυχική και κοινωνική εγγραφή, για την Αθήνα ως ζωντανό παλίμψηστο.

Η Ria Mort, τέλος, λειτουργεί ως η ποιητική αντήχηση της έκθεσης: εικόνες σκοτεινές, αισθησιακές, σχεδόν ονειρικές, όπου η πόλη δεν είναι φόντο αλλά φαντασίωση — σκηνή για εσωτερικά δράματα, για υπονοούμενα και ρόλους.

Η έκθεση δεν δείχνει απλώς "τι βλέπουμε στην πόλη” — αλλά "πώς την κουβαλάμε μέσα μας”. Σε κάθε εικόνα, διακρίνεται η ανάγκη για σύνδεση: με το περιβάλλον, τον χρόνο, τον εαυτό και, πάνω απ’ όλα, με τον άλλον. Μέσα από 70 φωτογραφίες, η Αθήνα — ή κάθε σύγχρονη πόλη — αποτυπώνεται όχι ως δίκτυο δρόμων, αλλά ως ιστός σχέσεων.

Η έκθεση αποτελεί μια καλλιτεχνική οπτική αφήγηση του λευκώματος "LAMDA Development Universe", σχετικά με το όραμα του ομίλου για τη δημιουργία μιας νέας εμπειρίας του αστικού ευ ζην. Υπεύθυνος έκδοσης του λευκώματος και επιμελητής της έκθεσης είναι ο δημοσιογράφος Φώτης Τσιμέλας.

Η έκθεση που διαρκεί από 1 μέχρι τις 20 Ιουλίου πραγματοποιείται με τη δωρεάν παραχώρηση του χώρου του Πρώην Δημοσίου Καπνεργοστασίου από τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κ. Νικήτα Κακλαμάνη. Το Πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο βρίσκεται στο νούμερο 218 της οδού Λένορμαν.