Οι διαρροές καυσίμου και μια πιθανή ρωγμή που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια των τελικών προετοιμασιών αποβίβασης απείλησαν να καθυστερήσουν την εκτόξευση του πανίσχυρου πυραύλου της NASA για την επιστροφή στη Σελήνη μετά από σχεδόν 50 χρόνια.
Καθώς περνούσαν πολύτιμα λεπτά, η NASA επανειλημμένα σταματούσε και ξεκινούσε την τροφοδοσία του πυραύλου Space Launch System με σχεδόν 1 εκατομμύριο γαλόνια υπερκρύου υδρογόνου και οξυγόνου λόγω διαρροής. Η τροφοδοσία με καύσιμα είχε ήδη καθυστερήσει σχεδόν μια ώρα λόγω των καταιγίδων στα ανοιχτά του Διαστημικού Κέντρου Κένεντι της Φλόριντα.
Η διαρροή εμφανίστηκε στο ίδιο σημείο που είδε διαρροή κατά τη διάρκεια μιας πρόβας την άνοιξη. Στη συνέχεια εμφανίστηκε μια δεύτερη εμφανής διαρροή σε μια βαλβίδα, είπαν οι αξιωματούχοι.
Αργότερα το πρωί, μια ρωγμή ή κάποιο άλλο ελάττωμα εντοπίστηκε στην μεγάλη πορτοκαλί δεξαμενή καυσίμου με τους τέσσερις κύριους κινητήρες - με παγετό να εμφανίζεται γύρω από την ύποπτη περιοχή, δήλωσαν αξιωματούχοι της NASA. Οι μηχανικοί άρχισαν να μελετούν τη συσσώρευση.
Δείτε live:
Ο βοηθός διευθυντής εκτόξευσης της NASA, Τζέρεμι Γκρέμπερ, δήλωσε μετά τις επανειλημμένες μάχες με την πρώτη διαρροή ότι η διαστημική υπηρεσία θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα προχωρήσει στην εκτόξευση τη Δευτέρα το πρωί.
"Έχουμε πολλή δουλειά για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο", προειδοποίησε ο Γκρέμπερ.
Εάν η εκτόξευση της Δευτέρας δεν μπορεί να προχωρήσει, η επόμενη προσπάθεια εκτόξευσης δεν θα είναι νωρίτερα από την Παρασκευή.

Η επιστροφή στη Σελήνη
Πενήντα χρόνια μετά τη λήξη του ιστορικού προγράμματος "Απόλλων", ξεκινά το νέο αμερικανικό διαστημικό πρόγραμμα "Άρτεμις" (αδελφή του Απόλλωνα στην ελληνική μυθολογία, γι' αυτό επιλέχτηκε αυτό το όνομα ήδη επί προεδρίας Τραμπ). Οι ΗΠΑ ξεκινούν την επιχείρηση επιστροφής τους στη Σελήνη, για πρώτη φορά μετά το 1972 όταν είχαν πατήσει για τελευταία φορά το πόδι τους στο φεγγάρι.
Ο πύραυλος Space Launch System (SLS) θα μεταφέρει την μη επανδρωμένη κάψουλα Ωρίων (Orion) γύρω από τη Σελήνη για μια δοκιμαστική πτήση έξι εβδομάδων και μετά θα γυρίσει στη Γη. Κανένας αστροναύτης δεν βρίσκεται μέσα στην κάψουλα Orion του πυραύλου. Αντίθετα, τρία ανδρείκελα δοκιμών είναι δεμένα για την αποστολή των έξι εβδομάδων, η οποία έχει προγραμματιστεί να τελειώσει με την πτώση της κάψουλας στον Ειρηνικό τον Οκτώβριο.
Ο SLS μαζί με το Orion έχουν ύψος 98 μέτρων. Ο SLS, που χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να αναπτυχτεί και να κατασκευαστεί, θεωρείται ο ισχυρότερος και πιο πολύπλοκος πύραυλος στον κόσμο, αν και, σύμφωνα με τον "Economist", αποτελεί ένα υπερβολικά ακριβό κρατικό κατασκεύασμα και μια σπατάλη για τα χρήματα των φορολογουμένων. Οι βασικοί υπεργολάβοι για το πρόγραμμα Άρτεμις είναι οι εταιρείες Boeing για τον SLS και Lockheed Martin για την κάψουλα Orion.
Η τελευταία φορά που εκτοξεύτηκε ένας τέτοιος μεγα-πύραυλος από το Κέντρο Κένεντι, ήταν το 1973 όταν ένας πύραυλος Κρόνος 5 (Saturn V) μετέφερε σε τροχιά τον διαστημικό σταθμό Skylab. Ο σχεδιασμός της NASA είναι η εκτόξευση το 2024 της επανδρωμένης αποστολής Άρτεμις 2 γύρω από το φεγγάρι, ώσπου τελικά το 2025 η αποστολή Άρτεμις 3 να προσεληνωθεί (μεταφέροντας και την πρώτη γυναίκα αστροναύτη στη Σελήνη).
Θα τεθούν έτσι πιθανότατα αυτή τη φορά τα θεμέλια για μια πιο μόνιμη σεληνιακή βάση και παρουσία αστροναυτών στον δορυφόρο της Γης, με απώτερο στόχο μια βάση στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030. Πάντως αρκετοί ειδικοί δεν αποκλείουν ότι όλο αυτό το χρονοδιάγραμμα είναι υπερβολικά "σφιχτό" και φιλόδοξο, οπότε μπορεί να μετατεθεί κατά μερικά χρόνια προς το μέλλον.
Οι τελευταίοι άνθρωποι που περπάτησαν στο φεγγάρι, ήταν οι δύο άνδρες αστροναύτες της αποστολής Απόλλων 17 το 1972, ενώ είχαν προηγηθεί δέκα άλλοι Αμερικανοί αστροναύτες, στη διάρκεια πέντε προηγούμενων αποστολών, με πρώτη προσελήνωση της αποστολής Απόλλων 11 το 1969.
Τα τελευταία χρόνια η Κίνα έχει προσεληνώσει με επιτυχία τρεις ρομποτικές αποστολές και σχεδιάζει δική σεληνιακή βάση για τη δεκαετία του 2030, η Ινδία και το Ισραήλ έστειλαν δικές τους σεληνιακές αποστολές το 2019 αλλά απέτυχαν, ενώ μια νοτιοκορεατική αποστολή βρίσκεται καθ' οδόν με στόχο να τεθεί σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι. Γενικά υπάρχει κινητικότητα από αρκετές χώρες με προορισμό τη Σελήνη και οι ΗΠΑ έχουν ένα έξτρα ανταγωνιστικό κίνητρο να προλάβουν.
Η NASA τις τελευταίες δεκαετίες έστρεψε το ενδιαφέρον της σε άλλους πλανήτες (Άρη) και μεγάλους δορυφόρους (του Κρόνου και του Δία), αλλά τώρα πλέον ενδιαφέρεται ξανά για τη Σελήνη, μεταξύ άλλων ως ενδιάμεσο σταθμό για πιο μακρινούς διαστημικούς στόχους. Πολύ περισσότερο που τα τελευταία χρόνια έγινε αντιληπτό ότι υπάρχει αρκετό νερό σε παγωμένη μορφή στο φεγγάρι, κάτι σημαντικό για μια μονιμότερη ανθρώπινη παρουσία, όχι μόνο ως πόσιμο νερό, αλλά και ως καύσιμο για πυραύλους μετά τη διάσπαση του σε οξυγόνο και υδρογόνο.
Η Σελήνη ή ένας διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι θα λειτουργήσει ως σταθμός ανεφοδιασμού για ένα πιο μακρινό ταξίδι, π.χ. στον Άρη. Προς το παρόν πάντως οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν πόσο ακριβώς νερό υπάρχει στη Σελήνη και πόσο εύκολο θα είναι αξιοποιηθεί στην πράξη, καθώς βρίσκεται συνήθως στο βάθος ανήλιαγων κρατήρων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr