Για "αδίστακτη προσπάθεια του Ερντογάν να κρατηθεί στην εξουσία" κάνει λόγο ο αρθρογράφος του Politico στην ανάλυσή του για τη στρατηγική που ακολουθεί ο Τούρκος πρόεδρος καθώς το 2023 θα τα παίξει όλα για όλα έχοντας μπροστά του το ορόσημο των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών του προσεχούς Ιουνίου.
"Ας ελπίσουμε να αποτύχει" γράφει ο Πολ Τέιλορ εξηγώντας ότι "έχοντας συντρίψει την τουρκική οικονομία και εξαθλιώσει τη μεσαία τάξη που ο ίδιος είχε ανεβάσει, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σέρνει τώρα τη χώρα του σε έναν περιττό πόλεμο και χειραγωγεί τα δικαστήρια εναντίον των αντιπάλων του".
Το 2023 συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους. Οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, είναι αναμφισβήτητα η πιο σημαντική εκλογική αναμέτρηση στον κόσμο φέτος. Θα καθορίσει εάν αυτό το έθνος των 85 εκατομμυρίων πολιτών, εκεί όπου συναντώνται Ευρώπη, Ασία και Μέση Ανατολή, θα συνεχίσει να κινείται προς το δρόμο για να γίνει μια αυταρχική, επεκτατική δύναμη ή αν θα επιλέξει έναν πιο φιλελεύθερο, πλουραλιστικό δρόμο.
Για πρώτη φορά από τότε που το συντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία το 2002, υπάρχει μια σοβαρή προοπτική πολιτικής αλλαγής, λέει το Politico.
COMMENTARY: As Turkey goes to the polls this summer, President Recep Tayyip Erdoğan is dragging his country toward an unnecessary war and manipulating the courts against his rivals.
— POLITICOEurope (@POLITICOEurope) January 2, 2023
Let's hope he fails.https://t.co/8Ssxn02nOY
Με τον πληθωρισμό να τρέχει πάνω από 80%, την τουρκική λίρα να έχει πέσει κατακόρυφα έναντι του δολαρίου, η δημοτικότητα της τουρκικής κυβέρνησης έχει βυθιστεί.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει σοβαρά πολιτικά προβλήματα, με το AKP να λαμβάνει μόλις 30% στην πρόθεση ψήψου.
Τι κάνει ο Ερντογάν απέναντι σε αυτό το σκηνικό; Το Politico εξηγεί ότι "παρά την αντίθεση τόσο της Ουάσιγκτον όσο και της Μόσχας, ο Ερντογάν απειλεί με να εισβάλει στη Συρία για να δημιουργήσει μια ουδέτερη ζώνη στα νότια σύνορα της Τουρκίας, βάλλοντας κατά των Κούρδων μαχητών που συμμάχησαν με τη Δύση στον αγώνα κατά των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους, αλλά που η Άγκυρα θεωρεί ότι συνδέεται με το παράνομο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK).
Παράλληλα, ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί να επιτεθεί στη σύμμαχο του στο ΝΑΤΟ, Ελλάδα, επικαλούμενος διαφωνίες για τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου, και την υποτιθέμενη "στρατιωτικοποίηση" των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Το Politico σημειώνει ωστόσο ότι κάτι τέτοιο είναι "εξαιρετικά απίθανο".
"Το διεθνές οικονομικό και πολιτικό κόστος οποιασδήποτε τέτοιας ενέργειας την καθιστά εξαιρετικά απίθανη".
Μέσα σε 20 χρόνια από την πολιτική "μηδενικών προβλημάτων" στην ένταση
Μέσα σε 20 χρόνια, ο Ερντογάν έχει φύγει από την πολιτική "μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες" και έχει μπει σε μια ανοιχτή ή λανθάνουσα σύγκρουση με τη Συρία, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και την Αρμενία. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες, άρχισε μια προσέγγιση με αρκετούς από αυτούς τους αντιπάλους - εν μέρει επειδή η αποτυχία των εξεγέρσεων της Αραβικής Άνοιξης που υποστηρίχθηκε από την Τουρκία τον ανάγκασε να προσαρμόσει την εξωτερική του πολιτική, αλλά και επειδή χρειάζεται απεγνωσμένα αραβικό και δυτικό κεφάλαιο για να στηρίξει την οικονομία, που πλήττεται από την απερίσκεπτη πολιτική του να διατηρεί χαμηλά επιτόκια.
Κέρδη και ζημίες από μια στρατιωτική επιχείρηση στη βόρεια Συρία στο μοντέλο Ισραήλ στη Γάζα
Ενώ η κοινή γνώμη είναι έντονα εθνικιστική στην Τουρκία, μια χερσαία εισβολή στη Συρία που θα πυρδοδοτήσει την αντίδραση των ΗΠΑ ή της Ρωσίας, αναγκάζοντας την Άγκυρα να υποχωρήσει, θα μπορούσε να του γυρίσει μπούμερανγκ. Το ίδιο θα συμβεί και με την "ωμή χρήση του δικαστικού σώματος για να παραγκωνίσει την αντιπολίτευση"
Από την άλλη πλευρά, μια περιορισμένη διασυνοριακή επιχείρηση με λίγες τουρκικές απώλειες θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή από τους ψηφοφόρους, με τον ίδιο τρόπο που τα τακτικά πλήγματα του Ισραήλ στη Γάζα ως αντίποινα για τις επιθέσεις με πυραύλους της Παλαιστινιακής Χαμάς θεωρούνται αστυνομικές επιχειρήσεις και όχι πόλεμοι.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι έτσι γεμάτοι "πολεμικές χειρονομίες", κυρίως για να σηματοδοτήσουν την 100η επέτειο από την ίδρυση μιας σύγχρονης, κοσμικής δημοκρατίας από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πάνω από τις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στη Δύση "προσεύχονται για μια πιο μετριοπαθή Τουρκία"
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς, είναι πιθανό να παραμείνει θεατής και όχι δύναμη μετριοπάθειας ή αλλαγής. Το μπλοκ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας, αλλά έχει χάσει την επιρροή της στην Άγκυρα, καθώς "η διαδικασία ένταξης της χώρας στην ΕΕ είναι ετοιμοθάνατη και οι Βρυξέλλες πρέπει να εξαγοράζουν τακτικά την Τουρκία με βοήθεια για να κρατήσουν σχεδόν 4 εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες στο έδαφός της ώστε να μην τους αφήσει η Τουρκία να πλημμυρίσουν στην Ελλάδα".
Η Δύση αναμφίβολα θα ανακουφιζόταν βλέποντας τον Ερντογάν να φεύγει, υποστηρίζει το Politico. Αλλά οι κυβερνήσεις διατηρούν ανοιχτές γραμμές επικοινωνίας με τον ισχυρό άνδρα του Βοσπόρου και προσφέρουν απογοητευθτικά λίγη δημόσια βοήθεια στην αντιπολίτευση, παρόλο που "προσεύχονται σιωπηλά για μια πιο μετριοπαθή, φιλοδυτική Τουρκία τον Ιούνιο".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr