
Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του ρόλου που διαδραμάτισε ο Χένρι Κίσινγκερ στο Κυπριακό με την σημερινή τουρκική επιθετικότητα που αντιμετωπίζουν Ελλάδα και Κύπρος, καθώς και άλλες χώρες, αλλά με το βέτο Ερντογάν για ένταξη Σουηδίας-Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αναδεικνύει στο πρόσφατο άρθρο του ο Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν.
Ο Ρούμπιν, ανώτερος συνεργάτης στο συντηρητικό think tank American Enterprise εστιάζει στο "διαρκές έγκλημα του Κίσινγκερ στην Κύπρο" που όπως υπογραμμίζει "οδηγεί τον Ερντογάν στο να απειλεί τα ελληνικά νησιά".
"Henry Kissinger should apologize to #Greece and Cyprus” (my latest in @dcexaminer on why #Kissinger owes an apology for betraying Greeks and green lighting #Turkey invasion of #Cyprus) @AEIfdp https://t.co/Ox3jnYQ0no
— Michael Rubin (@mrubin1971) June 16, 2022
Η ευθύνη της Τουρκίας απέναντι στη διεθνή ασφάλεια και η στάση της Δύσης
"Το βέτο της Άγκυρας για την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας που εκφράζεται από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπογραμμίζει μια σημαντική αλήθεια", είναι η θέση του Ρούμπιν και την εξηγεί τονίζοντας ότι "η Τουρκία έχει μεγαλύτερη ευθύνη έναντι της δυτικής ασφάλειας παρά το αντίθετο".
Περιγράφοντας την "διαρκή τουρκική επιθετικότητα", ο Ρούμπιν αναφέρεται συγκεκριμένα στις χώρες που την αντιμετωπίζουν, την Ελλάδα και την Κύπρο, όπως και το Ιράκ, η Συρία και η Αρμενία.
Για το επαναλαμβανόμενο μοτίβο της Τουρκίας, λέει πως "θυματοποιεί τις θρησκευτικές μειονότητες στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, ενώ η εθνοκάθαρση στο εσωτερικό συνεχίζεται". Τι κάνει η Δύση απέναντι στη συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας; "Συνεχίζει μια πολιτική κατευνασμού". Και για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Η πολιτική κατευνασμού της Τουρκίας "δεν είναι κάτι νέο"
"Μερικοί διπλωμάτες εξακολουθούν να πιστεύσουν στην Τουρκία που ήταν κάποτε, αντί για την Τουρκία όπως έχει γίνει σήμερα, ενώ άλλοι έχουν την άποψη ότι η επιβολή τιμωρητικών πολιτικών θα μπορούσαν να επιτρέψουν στον Ερντογάν να παίξει το εθνικιστικό χαρτί για να ενισχύσει τις προοπτικές επανεκλογής του.
Αυτό, ωστόσο, δείχνει άγνοια, διότι λαμβάνει ως προϋπόθεση ότι κάποιος τόσο διψασμένος για εξουσία όσο ο Ερντογάν θα δεχόταν μια δυσμενή έκβαση στην κάλπη. Άλλοι πάλι είναι απλώς διεφθαρμένοι και ελπίζουν να προσκολληθούν στην τουρκική πολιτική.
Ο ρόλος του Κίσινγκερ στη διαμόρφωση της σημερινής τουρκικής πολιτικής
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ νομιμοποίηση αυτή την πολιτική σχεδόν μισό αιώνα πριν, όταν υποστήριξε κρυφά την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο.
Οι αποφάσεις που πήρε τότε έχουν μεγαλύτερες συνέπειες σήμερα από αυτές που είχαν για τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ενώ με τον χρόνο ξεπεράστηκαν οι έχθρες στη Νοτιοανατολική Ασία, οι αποφάσεις του Κίσινγκερ στην Ανατολική Μεσόγειο πάγωσαν, στην καλύτερη περίπτωση, μια κατά τα άλλα επιλύσιμη κρίση και στη χειρότερη θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν εκ νέου μια σύγκρουση.
Κυπριακό: "Γιατί ήταν λογικό να προδοθεί ένας σύμμαχος όπως η Ελλάδα;"
"Η σπίθα για την τουρκική εισβολή ήταν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 στην Κύπρο που ενθαρρύνθηκε από την ελληνική χούντα που ήθελε να προσαρτήσει το νησί.
Η ελληνική χούντα είχε επαφές με τον Κίσινγκερ, και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και ο τότε σύμβουλος J. William Fulbright, είχε προειδοποιήσει τον Κίσινγκερ για το επικείμενο πραξικόπημα στο νησί.
Πέντε ημέρες αργότερα, οι τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Κύπρο, καταλαμβάνοντας αρχικά το 3% του εδάφους της για να εμποδίσουν την προσάρτηση από την Ελλάδα.
Μόλις τέσσερις μέρες μετά, το ελληνικό στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε. Οποιοσδήποτε λόγος για ξένη στρατιωτική επέμβαση όμως εξανεμίστηκε.
Εκείνη την εποχή, η ηγεσία της Τουρκίας ήθελε να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης στο εσωτερικό από την κακή πορεία της οικονομίας της και έτσι κατασκεύασε διάφορους λόγους για να συνεχίσει την κατάκτησή της Κύπρου.
Κίσινγκερ: "Δεν υπάρχει κανένα αμερικανικό συμφέρον για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να κατέχουν το ένα τρίτο της Κύπρου"
Παρόλο που η Ελλάδα ήταν δημοκρατία και πιστός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Κίσινγκερ είδε την ευκαιρία να κατευνάσει την Τουρκία και έδωσε, όπως σημειώνει ο Ρούμπιν, "ιδιωτικά πράσινο φως για την αρπαγή κυπριακού εδάφους σε συνομιλίες με τον τότε Τούρκο πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετζεβίτ".
"Δεν υπάρχει κανένα αμερικανικό συμφέρον για τον οποίο οι Τούρκοι δεν πρέπει να κατέχουν το ένα τρίτο της Κύπρου", συμβούλευσε ο Κίσινγκερ τον Πρόεδρο Τζέραλντ Φορντ, ο οποίος είχε αναλάβει την προεδρία των ΗΠΑ μόλις λίγες μέρες νωρίτερα.
"Οι τουρκικές τακτικές είναι γνωστές: αρπάζουν ό,τι θέλουν και μετά διαπραγματεύσονται με βάση τα όσα έχουν στην κατοχή τους”, δήλωνε τότε ο Κίσινγκερ.
Αυτό που ο Κίσινγκερ δεν εξήγησε ποτέ ήταν γιατί ήταν λογικό να προδοθεί ένας σύμμαχος όπως η Ελλάδα.
Η Τουρκία, σε τελική ανάλυση, δεν θα εγκατέλειπε τη σοβιετική σφαίρα εάν η Ουάσιγκτον ασκούσε βέτο στην κατοχή, ούτε οι ΗΠΑ ήταν ανίσχυρες.
Δίνοντας το ιστορικό περίγραμμα της εποχής, ο Ρούμπιν υπενθυμίζει στο άρθρο του ότι το 1956, ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ είχε αντισταθεί στη Βρετανία και τη Γαλλία για την επίθεσή τους στην Αίγυπτο, με στόχο την εθνικοποίηση της Διώρυγας του Σουέζ.
Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι απλώς ο Ερντογάν, αλλά μάλλον το γεγονός ότι οι ενέργειες που έκανε τότε ο Κίσινγκερ, έδειξαν στο ευρύτερο τουρκικό κατεστημένο ότι η επιθετικότητα λειτουργεί θετικά στις ΗΠΑ.
Το μέγεθος έχει σημασία
Ο Κίσινγκερ είχε ενστερνιστεί την τουρκική αντίληψη ότι το μέγεθος και ο μεγάλος πληθυσμός μιας χώρας έχει σημασία.
Όποια και αν είναι τα σχέδια τους, οι σημερινοί Τούρκοι ηγέτες πιστεύουν, ότι και τώρα η Ουάσιγκτον θα πράξει κάτι ανάλογο, αφού πρόκειται για μια μικρότερη χώρα σε περίπτωση σύρραξης.
Γίνεται να διορθωθούν τα ιστορικά λάθη;
Επομένως, όχι μόνο το βόρειο τμήμα της Κύπρου θα παραμείνει το τελευταίο κατεχόμενο έδαφος της Ευρώπης, αλλά ο Ερντογάν πιστεύει τώρα, ότι η στρατιωτική δύναμη θα του δώσει την κατοχή των ελληνικών νησιών του Αιγαίου.
Ο Κίσινγκερ όμως τότε έκανε λάθος, έτσι σήμερα θα χρειαστούν εξοντωτικές κυρώσεις στην Τουρκία, τερματισμός του κυπριακού στρατιωτικού εμπάργκο και περαιτέρω αναπτύξεις στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, για να διορθωθούν ιστορικά λάθη και να αποτραπούν νέες συγκρούσεις.
Στο μεταξύ, ο Κίσινγκερ θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από την Ελλάδα και την Κύπρο για ό,τι έγινε τότε, ενώ θα πρέπει να δώσουμε σήμα στην Τουρκία ότι η εποχή του ιμπεριαλισμού της έχει τελειώσει".
ην Ανατολική Μεσόγειο για να διορθωθούν ιστορικά λάθη και να αποτραπούν νέες συγκρούσεις. Στο μεταξύ, ο Κίσινγκερ θα πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να δώσεις σήμα στην Τουρκία ότι η εποχή του ιμπεριαλισμού της έχει τελειώσει.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr