Οι σημερινές εκλογές στην Τουρκία αναμένεται να σηματοδοτήσουν την επανάληψη του πολιτικού αδιεξόδου του περασμένου Ιουνίου αφού σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κανένας από τους διεκδικητές δεν φαίνεται να εξασφαλίζει την πολυπόθητη αυτοδυναμία.
Οι εκλογές γίνονται σε μια ανήσυχη πολιτικά περίοδο με την πόλεμο στη Συρία να μαίνεται, την πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στην Άγκυρα να διατηρεί ακόμη ανοιχτές πληγές στην τουρκική κοινωνία, αλλά και στον απόηχο των πρόσφατες κυβερνητικών επεμβάσεων εναντίον μέσων ενημέρωσης.
Σύμφωνα με το Bloomberg, αυτό που πραγματικά διακυβεύεται στις εκλογές της Κυριακής είναι η θέση παντοδυναμίας του προέδρου Ερντογάν στην τουρκική σκηνή. «Ο Ερντογάν θέλει να εισάγει ένα προεδρικό σύστημα που θα του επιτρέπει να συγκεντρώνει περισσότερες εξουσίες και μάχεται για να υπερασπιστεί τον εσωτερικό του κύκλο απέναντι σε έρευνες για διαφθορά τις οποίες προτίθεται να ανοίξει η αντιπολίτευση. Για να επιτύχει τους στόχους του και να παραμείνει η κυρίαρχη πολιτική φιγούρα στην Τουρκία πρέπει το κόμμα του να ξανακερδίσει την πλειοψηφία», αναφέρει το Bloomberg.
Τι αναφέρει το Bloomberg
Στα τέσσερα βασικά κόμματα που κατεβαίνουν στις εκλογές αλλά και στο πραγματικό διακύβευμα της κάλπης αναφέρεται άρθρο του πρακτορείου Bloomberg.
Οι τέσσερις διεκδικητές
1) Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης
Το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης παραμένει ο βασικός διεκδικητής της αυτοδυναμίας. Έχει ρίζες στο πολιτικό ισλάμ, ενώ επικεφαλής του είναι πλέον ο Αχμέτ Νταβούτογλου. Η αρχηγία του ωστόσο μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση σε περίπτωση που το κόμμα δεν λάβει να τα επιθυμητά ποσοστά.
2) Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα
Το κόμμα που δημιούργησε ο ιδρυτής του σύγχρονου κράτους της Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ δεν έχει καταφέρει να πάρει την εξουσία τα τελευταία χρόνια, παραμένει ωστόσο ο βασικός αντιπολιτευτικός πόλος. Το κόμμα έχει διαμηνύσει πως είναι διατεθειμένο να προχωρήσει σε μια κυβερνητική συνεργασία με το κόμμα του Νταβούτογλου σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία προκειμένου να αποφευχθεί το πολιτικό αδιέξοδο στη χώρα.
3) Το Κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος
Πρόκειται για το υπερ-εθνικιστικό κόμμα του Devlet Bacheli. Διατηρεί επαμφοτερίζουσα στάση αναφορικά με το ενδεχόμενο συμμετοχής του σε μια κυβέρνηση, ενώ αντιτίθεται σφοδρά στις συνομιλίες με τους κούρδους αντάρτες που ξεκίνησε ο Ερντογάν τρία χρόνια πριν.
4) Το Δημοκρατικό κόμμα των Λαών
Το φιλοκουρδικό κόμμα με ηγέτες τον Selahatin Demirtas και τον Figen Yuksedag αποτέλεσε την έκπληξη των εκλογών του Ιουνίου. H επιτυχία του HDP τον Ιούνιο αποκαλεί το βασικό λόγο για τον οποίο το Κόμμα Δικαιοσύνης και ανάπτυξης δεν κατάφερε να συγκεντρώσει το απαιτούμενο ποσοστό για να λάβει την αυτοδυναμία. Υποστηρίζει φιλελεύθερες πολιτικές σε σειρά ζητημάτων όπως τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων και την ισότητα των φύλων.
Το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών