Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δημοσίευμα για τις προθέσεις του Εμανουέλ Μακρόν στο ευρωπαϊκό στερέωμα και τις κινήσεις στις οποίες προτίθεται να προχωρήσεις μέσα στη δομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης φιλοξενούν οι Financial Times.
Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, ο πρόεδρος της Γαλλίας θέλει να τοποθετήσει τα δικά του πρόσωπα σε θέσεις κλειδιά της Ευρωζώνης, προσδοκώντας στην αύξηση της επιρροής του Παρισιού στις οικονομικές εξελίξεις μετά από πολλά χρόνια γερμανικής πρωτοκαθεδρίας.
Συγκεκριμένα, ο κεντρώος πολιτικός αναμένεται να προωθήσει τον υπουργό Οικονομικών, Μπρούνο Λεμέρ, στη θέση του επικεφαλής του Eurogroup, αντικαθιστώντας τον Γερούν Ντέισελμπλουμ. Το Παρίσι, μάλιστα, επιδιώκει και την προεδρία του EuroWorking Group, το οποίο προετοιμάζει το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.
Οι αποφάσεις για τις ηγεσίας των δύο ευρωπαϊκών οργάνων θα πρέπει να έχουν ληφθεί έως τον Ιανουάριο του 2018, όταν και λήγει η θητεία των Γερούν Ντέισελμπλουμ και Τόμας Βίζερ, αντίστοιχα.
Η επιτυχία, βεβαίως, του σχεδίου Μακρόν κάθε άλλο παρά προδιαγεγραμένη είναι, καθώς η διαιρετική τομή της ευρωζώνης ανάμεσα στους “Βόρειους” με επικεφαλής τη Γερμανία και τους “Νότιους”, μεταξύ αυτών η Γαλλία, δείχνει να παραμένει. Οι πρώτοι δίνουν έμφαση στη δημοσιονομική πειθαρχία, ενώ οι δεύτεροι επιθυμούν μεγαλύτερη αμοιβαιοποίηση των κινδύνων.
“Η μάχη για το προσωπικό και τις θέσεις αποτελεί ουσιαστικά μια μάχη δι' αντιπροσώπων για τη μάχη πολιτικής που θα ακολουθήσει” αναφέρει ο Γιάννης Εμανουηλίδης από το European Policy Centre.
Η μάχη για τις δύο ανωτέρω θέσεις, εκείνη του επικεφαλής του Eurogroup και εκείνη του επικεφαλής του EuroWorkingGroup, αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας ανανέωσης προσωπικού στην Ευρωζώνη με αποκορύφωμα το 2019 οπότε λήγει η θητεία του διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και του προέδρου της Κομισιόν.
Άλλες θέσεις που θα πρέπει να πληρωθούν το επόμενο διάστημα είναι εκείνη του Β. Κονστάντσιο, αντιπροέδρου της ΕΚΤ που αποχωρεί τον Μάιο, αλλά και άλλων δύο θέσεων του εκτελεστικού συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας, του Μπενουά Κερέ και του Πίτερ Πράετ, που αποχωρεί το 2019.
Είναι γνωστό ότι η Άνγκελα Μέρκελ θα ήθελα τον Γενς Βάιντμαν, το επικεφαλής του Bundesbank, να αναλάβει τη θέση του Μάριο Ντράγκι και έτσι να γίνει ο πρώτος γερμανός διοικητής της ΕΚΤ. Πολλοί όμως είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι δεν πρόκεται να αναλάβει τη θέση καθώς βρίσκεται εδώ και καιρό σε αντιπαράθεση με τις βασικές πολιτικές που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Σύμφωνα με τους Financial Times, ένας από τους πιθανούς υποψήφιους που μπορεί να προτείνει ο Μακρόν για να αντικαταστήσει τον Τόμας Βίζερ είναι η Odile Renaud-Basso, κορυφαίο στέλεχος του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών.
Σημειώνεται ότι η εκλογή για να αναλάβει τις θέσεις του επικεφαλής του EuroWorkingGroup και του επικεφαλής του Eurogroup θα πρέπει να κερδίσει την πλειοψηφία των 19 κρατώ μελών που συμμετέχουν στο Eurogroup.
Υπενθυμίζεται ότι γάλλος πρόεδρος τάσσεται αναφανδόν υπέρ μιας γενικότερης μεταρρύθμισης της δομής της ευρωζώνης, ενώ μια από τις προτεινόμενες αλλαγές είναι και εκείνη που αφορά τη δημιουργίας ενός υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης. Για τη θέση αυτή -αν και όταν αποφασιστεί- ήδη ακούγεται ότι προορίζεται ο François Villeroy de Galhau, διοικητής της Γαλλικής Κεντρικής Τράπεζας.
Όπως είναι προφανές, όλες οι ανωτέρω κινήσεις αναμένεται να επηρεάσουν και το ελληνικό ζήτημα. Όπως και αν εξελιχθεί η κατάσταση, ορισμένες από τις αλλαγές προσώπων θα γίνουν κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του τρέχοντος μνημονίου για την Ελλάδα. Και έτσι στις εναπομείνασες αξιολογήσεις τα πρόσωπα που θα μετέχουν στις διαπραγματεύσεις θα είναι πιθανότατα διαφορετικά. Καλό ή κακό, είναι κάτι που θα το δείξει η ιστορία.