Στις 24 Ιουνίου οι Ουκρανοί παρακολουθούσαν έκπληκτοι, και με κάποια χαρά, καθώς οι δυνάμεις του Πριγκόζιν βάδιζαν προς τη Μόσχα, καλύπτοντας 800 χιλιόμετρα σε λίγες ώρες και καταρρίπτοντας αρκετά ρωσικά ελικόπτερα. Αυτή η εκστρατεία φαίνεται να τελείωσε μέσα σε λιγότερο από μια ημέρα. Αλλά ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απίθανο να επιστρέψει στις συνηθισμένες συνθήκες, αναφέρει ο Economist για τα χθεσινά τεκταινόμενα στη Ρωσία.
Η ανταρσία του Πριγκόζιν έπληξε την καρδιά της πολεμικής προσπάθειας. Το Ροστόφ, η πόλη που κατέλαβαν οι δυνάμεις του τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουνίου, αποτελεί κεντρικό κόμβο εφοδιασμού και διοίκησης για τον πόλεμο, αν και το κύριο επιτελείο βρίσκεται στο Νοβοτσερκάσκ 30 χιλιόμετρα ανατολικά.
Αποτελεί βασική οδό προς τις επαρχίες Ντονέτσκ και Λουχάνσκ, καθώς και ενδιάμεσο σταθμό για τις ρωσικές απώλειες. Το Βορονέζ είναι ομοίως σημαντικό για τις επιχειρήσεις στο βόρειο τμήμα του μετώπου. Ο Πριγκόζιν δήλωσε ότι δεν θα παρεμπόδιζε τον πόλεμο, αλλά η κατάκτηση του αρχηγείου του ρωσικού στρατού στο Ροστόφ θα ήταν ιδιαίτερα αποδιοργανωτική. Οι αεροπορικές απώλειες της Ρωσίας πιστεύεται ότι περιλάμβαναν προηγμένα ελικόπτερα ηλεκτρονικού πολέμου.
Οι Ουκρανοί ήλπιζαν ότι η απειλή του εμφυλίου πολέμου δίπλα τους θα εξελισσόταν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα υπέρ τους. Μια πηγή του ουκρανικού γενικού επιτελείου δήλωσε στις 24 Ιουνίου ότι ήλπιζε ότι η Ρωσία θα αναγκαστεί να αναδιατάξει τις λιγοστές εφεδρείες της στην πρώτη γραμμή, που προορίζονταν για την απόκρουση μιας συνεχιζόμενης ουκρανικής αντεπίθεσης, για να αντιμετωπίσει την κρίση στο εσωτερικό της χώρας. Αυτό τώρα είναι απίθανο.
Παρ' όλα αυτά, ο στρατός της Ουκρανίας προσπάθησε να επωφεληθεί από το χάος. Αν και φαίνεται ότι δεν υπήρξαν μεγάλες ενέργειες στο νότο, όπου οι ουκρανικές δυνάμεις διεξάγουν επιθέσεις από τις 4 Ιουνίου, η Χάνα Μαλιάρ, αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας, ανακοίνωσε μια πολυδιάστατη επίθεση στα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένου του Μπαχμούτ, υποστηρίζοντας πως οι ουκρανικές δυνάμεις σημείωσαν "πρόοδο προς όλες τις κατευθύνσεις".
Οι ουκρανικές δυνάμεις σημείωσαν ιδιαίτερη πρόοδο κοντά στην πόλη Ντονέτσκ, καταλαμβάνοντας το χωριό Σταρομυχαϊλίβκα, 14 χιλιόμετρα δυτικά. Ωστόσο, ακόμη και αν οι Ρώσοι διοικητές επιστρέψουν στις θέσεις τους, ο σύντομος εμφύλιος πόλεμος της χώρας θα αφήσει ένα μόνιμο αποτύπωμα στο πεδίο της μάχης.
Οι τριβές στο εσωτερικό της στρατιωτικής ηγεσίας της Ρωσίας ήταν ήδη άσχημες και έχουν γίνει χειρότερες από ποτέ. Στις 24 Ιουνίου ο Βλαντίμιρ Αλεξέγιεφ, ο αναπληρωτής επικεφαλής της GRU, της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών της Ρωσίας, ειρωνεύτηκε τον υπουργό Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού, και τον αρχηγό του γενικού επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ, σε μια συνάντηση με τον Πριγκόζιν στο Ροστόφ.
Όταν τον ρώτησαν αν θα τους παρέδιδε, έκανε μια χειρονομία με ένα νεύμα: "Μπορείτε να τους πάρετε". Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας και πρώην πρόεδρος της χώρας, άφησε αργότερα να εννοηθεί ότι μέλη της στρατιωτικής "ελίτ" της Ρωσίας συμμετείχαν στην εξέγερση.
Η υποχώρηση του Πριγκόζιν φαίνεται ότι ήταν μέρος μιας συμφωνίας. Το Κρεμλίνο ισχυρίζεται ότι ο ηγέτης της Wagner θα λάβει ασφαλές πέρασμα στη Λευκορωσία, οι στρατιώτες που συμμετείχαν στην ανταρσία θα τύχουν ασυλίας από δίωξη και άλλοι θα επιτραπεί να υπογράψουν επίσημα συμβόλαια με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.
Αλλά αν οι δυνάμεις της Wagner επιστρέψουν στο πεδίο της μάχης, η δυσπιστία μεταξύ μισθοφόρων και τακτικών στρατιωτών θα είναι χειρότερη από ποτέ. Αν παραγκωνιστούν, παρά την υπόσχεση αμνηστίας, η Ρωσία θα χάσει έως και 30.000 στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένης μιας σκληροτράχηλης ελίτ 5.000 στρατιωτών. Θα δυσκολευτούν να τους αντικαταστήσουν. Ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι ο Πούτιν μπορεί επίσης να καθαιρέσει τον Σοϊγκού, ο οποίος έχει υπηρετήσει ως υπουργός Άμυνας για πάνω από μια δεκαετία.
Ο Πριγκόζιν έχει κάνει μια τρύπα στο κύρος του Κρεμλίνου, σημειώνει ο Economist. Η μικρή του ομάδα, που δεν ξεπερνάει κατά πολύ την αξία μιας ταξιαρχίας, βρισκόταν πίσω από την πρώτη χερσαία απειλή για τη Μόσχα μετά τον Χίτλερ το 1941, ακόμη και αν αποδείχθηκε, κυριολεκτικά, εφήμερη.
Ο Πούτιν υπολόγιζε σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο κατά τον οποίο η Δύση θα κουραζόταν να εξοπλίζει και να χρηματοδοτεί την Ουκρανία. Υπάρχουν τώρα ισχυρές ενδείξεις ότι η παράταση του πολέμου επιταχύνει επίσης τον κατακερματισμό και την αποσύνθεση του καθεστώτος του. Η κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων νέων νεοσύλλεκτων, χωρίς τους οποίους ο Πούτιν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει καμία νέα επίθεση, θα επιδείνωνε το πρόβλημα αυτό.
Επιπλέον, ο Πριγκόζιν έχει επίσης προκαλέσει και μια τρύπα στο σκεπτικό του Πούτιν για τον πόλεμο. Σε ένα βίντεο που αναρτήθηκε στις 23 Ιουνίου διέψευσε τους ρωσικούς ισχυρισμούς ότι η Ουκρανία βομβάρδιζε την περιοχή του Ντονμπάς επί οκτώ χρόνια και ότι η Ουκρανία και το ΝΑΤΟ σκόπευαν να επιτεθούν στη Ρωσία.
Ο πόλεμος, είπε, ξεκίνησε στην πραγματικότητα προς όφελος της "ολιγαρχικής ελίτ" της Ρωσίας. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχητικά ερωτήματα μεταξύ της ρωσικής βάσης. "Ποιος", αναρωτιέται ο Τζον Φόρμαν, Βρετανός ακόλουθος Άμυνας στη Μόσχα μέχρι πρόσφατα, "θα ήθελε να συνεχίσει να πολεμά για ένα ρωσικό καθεστώς που έχει δείξει τέτοια αδυναμία, κηρύσσοντας ανταρσία και μετά κωπηλατώντας πίσω μέσα στην ημέρα;".
Πηγή: Capital.gr