
"Ο Πατέρας Φεντέλε επέστρεψε στην Οικία του Πατέρα”. Με αυτή τη φράση, ο φιλανθρωπικός σύλλογος "Ο Παράδεισος των φτωχών”, μέσω της σελίδας του στο Facebook, ανακοίνωσε την Τετάρτη 13 Αυγούστου, τον θάνατο του Πατέρα Φεντέλε Μπιστσέλια, 87 ετών, ιστορικού μοναχού-οπαδού της Κοζέντσα. Ο Πατέρας Φεντέλε, που έπασχε από ασθένεια εδώ και καιρό, νοσηλευόταν σε γηριατρική κλινική, στις παρυφές της πόλης Μπρούζια.
Γράφει ο Δημήτρης Κατσάκος
Η είδηση του θανάτου του Πατέρα Φεντέλε, συγκίνησε την τοπική κοινωνία και τους φιλάθλους της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Κοζέντσα, που αγωνίζεται στην τρίτη εθνική κατηγορία της Ιταλίας. Η ανακοίνωση της φιλανθρωπικής οργάνωσης που ίδρυσε, χαρακτήρισε τον Πατέρα Φεντέλε ως έναν άνθρωπο που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στους φτωχούς, τους αδύναμους και τους αόρατους.
"Με ακούραστη αγάπη ίδρυσε και διατήρησε ζωντανή αυτή την πραγματικότητα, αφήνοντάς μας ως κληρονομιά το παράδειγμα της φιλανθρωπίας, της δικαιοσύνης και της πίστης. Ο Πατέρας Φεντέλε μας αφήνει ένα σημαντικό μήνυμα”, συνεχίζει η ανάρτηση. "Πρέπει να δίνουμε συγχώρεση στον αδελφό για να το λάβουμε από τον Θεό”. Ενώνουμε τις προσευχές μας, βέβαιοι ότι το πνεύμα του θα συνεχίσει να ζει σε κάθε πράξη αγάπης προς τον πλησίον. Αντίο Πατέρα Φεντέλε, συνέχισε να καθοδηγείς τους φτωχούς σου από τον Παράδεισο. Αναπαύσου εν ειρήνη”.
"Η Cosenza Calcio, ο Πρόεδρος Eugenio Guarascio και όλα τα μέλη του συλλόγου εκφράζουν, με βαθιά θλίψη, τα συλλυπητήριά τους για τον θάνατο του Πατέρα Fedele Bisceglia.
Ένας μοναχός, ένας άνθρωπος, που πάντα ήταν διαθέσιμος στους πιο αδύναμους και τους πιο άπορους, και στην ομάδα μας, την οποία υποστήριζε με φλογερό πάθος και αγάπη.
Στην οικογένειά του και σε όσους τον αγαπούσαν και ήταν κοντά του, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια”, αναφέρει η ομάδα στον επίσημο λογαριασμό της στο Facebook.
Ο Πατέρας Φεντέλε Μπιστσέλια υπήρξε ιστορική μορφή του κόσμου της Εκκλησίας και του εθελοντισμού στην Κοζέντσα και την Καλαβρία, και ενεπλάκη σε μια μακρά δικαστική υπόθεση που οδήγησε στη σύλληψή του, για την οποία όμως αθωώθηκε τελικά από την κατηγορία ότι βίασε μια καλόγρια. Η δικαστική διαδικασία του κόστισε την απομάκρυνση από το Τάγμα των Καπουτσίνων και την απαγόρευση να τελεί τη Θεία Λειτουργία. Μετά την οριστική του αθώωση, ο Πατέρας Φεντέλε ζήτησε πολλές φορές να επανενταχθεί, αλλά τα αιτήματά του δεν έγιναν ποτέ δεκτά.
Η παντοτινή αγάπη με την Κοζέντσα Κάλτσιο: "Ο καλόγερος-ultrà”
Ο Πατέρας Φεντέλε ήταν περισσότερο γνωστός στο κοινό ως "frate ultrà” (αδελφός ultra) της Κοζέντσα. Η μορφή του στην Curva Sud, το πέταλο των φανατικών οπαδών της ομάδας, έγινε θρύλος: συμμετείχε ενεργά στην κερκίδα, οργανώνοντας τα συνθήματα και έδινε την ψυχή του στο πέταλο ξεσηκώνοντας το κοινό κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Η δράση του εκτός γηπέδου συνδέθηκε άρρηκτα με τη φιλοσοφία της ομάδας και τον χαρακτήρα της τοπικής κοινωνίας, αφήνοντας μια ανεξίτηλη κληρονομιά στους οπαδούς και στην πόλη.
!["Έφυγε" ο πατέρας Φεντέλε: Ο πρώτος μοναχός-οπαδός της Ιταλίας - Από τα "πέταλα" στις αποστολές στην Αφρική [εικόνες - βίντεο]](https://www.thetoc.gr/Content/ImagesDatabase/f9/f93d899d0b6c4e11aa3ca51727154ed1.jpg?v=1&maxwidth=650&originalwidth=1280&)

Ήταν εμβληματική φυσιογνωμία του κινήματος Ultras στην Ιταλία και από τους πρώτους κληρικούς που "έζησαν” την κερκίδα όρθιοι, τραγουδώντας. Υπήρξε πρόεδρος του Κέντρου Συντονισμού Συνδέσμων (CCC) και αργότερα ίδρυσε τον σύνδεσμο "Cosenza Club Donato Bergamini” με σκοπό να ενώσει τους οπαδούς γύρω από την ομάδα. Το 1985, με τη συνεργασία των "Nuclei Sconvolti", οργάνωσε έναν από τους πρώτους πανιταλικούς αγώνες ultras στην πόλη, φέρνοντας μαζί οπαδούς από Ρώμη, Νάπολη, Γένοβα και άλλες πόλεις.
Όπως τονίζουν οι οπαδοί της Κοζέντσα "η μνήμη του θα ζει σε κάθε πράξη καλοσύνης, σε κάθε χειρονομία αγάπης προς τον συνάνθρωπο και σε κάθε σύνθημα στην Curva Sud που θυμίζει τον Πατέρα Φεντέλε ως σύμβολο αφοσίωσης και πάθους”.
Το έργο του
Ο Πατέρας Φεντέλε γεννήθηκε στην Καλαβρία 6 Νοεμβρίου 1937 και αφιέρωσε τη ζωή του στην Εκκλησία και την κοινωνική προσφορά. Έμεινε νωρίς ορφανός από τη μητέρα, ενώ χειροτονήθηκε ιερέας το 1964 και ήταν ιδρυτής της φιλανθρωπικής οργάνωσης "Il Paradiso dei Poveri”, που δραστηριοποιείται στην υποστήριξη των φτωχών και των αδύναμων.

Ενεπλάκη σε δικαστική υπόθεση που τον οδήγησε σε προσωρινή αφαίρεση καθηκόντων από το τάγμα των Καπουτσίνων, κατηγορούμενος για το σοβαρό αδίκημα του βιασμού μίας καλόγριας, από το οποίο αθωώθηκε πλήρως. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να επανενταχθεί στο τάγμα, οι αιτήσεις του δεν έγιναν δεκτές. Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε το κοινωνικό του έργο και την προσφορά του χωρίς διακοπή.

Ακολούθησε σπουδές σε τομείς της Θεολογίας, της Φιλοσοφίας, της Λογοτεχνίας αλλά και της Ιατρικής, ενώ από τη δεκαετία του 1980, διετέλεσε ηγούμενος του Κονβέντου στο Acri και γραμματέας αποστολών στην Αφρική, όπου εργάστηκε για την κατασκευή σχολείων, πηγαδιών και ιατρικών κέντρων σε περιοχές όπως το Κονγκό και η Μαδαγασκάρη - με ιδιαίτερη έμφαση στην καταπολέμηση της λέπρας. Μάλιστα έπειθε νεαρούς από την κερκίδα να τον ακολουθούν στις αποστολές του στην Αφρική, μετατρέποντας την αγάπη για το ποδόσφαιρο σε γέφυρα αλληλεγγύης.
Δικαστική Υπόθεση και Αθώωση
Ενεπλάκη σε μια μακρά δικαστική έρευνα με κατηγορία βιασμού μιας μοναχής, που οδήγησε σε κράτηση και αναστολή του από το Τάγμα των Καπουτσίνων και την τέλεση της Θείας Λειτουργίας Αρχικά καταδικάστηκε σε 9 χρόνια και 3 μήνες, αλλά το εφετείο του Καταντζάρο τον αθώωσε στις 22 Ιουνίου 2015, και το 2016 το Εφετείο επιβεβαίωσε την οριστική αθώωσή του.
Παρά τη δικαστική απαλλαγή, τα αιτήματά του για επανένταξη και επαναχορήγηση της δυνατότητας τέλεσης Λειτουργίας δεν έγιναν δεκτά
Τελευταία χρόνια, θάνατος και μνήμες
Νοσηλευόταν σε Γηριατρική Κλινική στην Κοσέντζα και τα τελευταία του χρόνια οι συνθήκες υγείας του επιδεινώθηκαν σημαντικά. Τα ξημερώματα της 13ης Αυγούστου 2025, σε ηλικία 87 ετών, πέθανε στο νοσοκομείο.
Η εκκλησιαστική κοινότητα, η πόλη και οι οπαδοί, μέσα από αναρτήσεις και δηλώσεις, τον αποχαιρέτησαν με θλίψη: "Ο άνθρωπος της αγάπης, της δικαιοσύνης και της πίστης”, "ο καλόγερος-ultrà” που δεν έχασε ποτέ έναν αγώνα των "Λύκων”, και οδηγεί τους φτωχούς από τον Παράδεισο”.
Ο επίσκοπος της Cosenza, Giovanni Checchinato, είχε διαβεβαιώσει ότι θα μπορούσε να τελέσει ξανά Λειτουργία εφόσον η υγεία του βελτιωνόταν, αλλά ο θάνατός του ήρθε πριν από αυτό.
Ανώτερα στελέχη της πόλης εξέφρασαν τη συγκίνησή τους. Ο π. Φεντέλε θεωρούνταν άνθρωπος με σπάνια ανθρωπιά και συνέχιζε να εμπνέει, ανέφεραν.
Ο "frate ultrà” που έζησε ανάμεσα στη φτώχεια και στις εξέδρες
Ο πατέρας Φεντέλε αφήνει πίσω του μια κληρονομιά αφοσίωσης, πίστης και αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Το μήνυμά του για συγχώρεση και ανθρωπιά παραμένει επίκαιρο και καθοδηγητικό για όσους τον γνώρισαν ή τον θαύμασαν μέσα από τις ιστορίες και τις φωτογραφίες του στα γήπεδα.
Δεν προερχόταν από μαρμάρινο άμβωνα, αλλά από τους χωματόδρομους που περπάτησε ξυπόλητος. Ο Πατέρας Φεντέλε δεν έζησε με την επιβεβλημένη σιωπή του κλήρου, αλλά με τον θόρυβο των βημάτων στην άσφαλτο, το κασκόλ των ultras να ανεμίζει και τα χέρια του να ζυμώνουν ψωμί για τους άπορους.
Είδε από κοντά την Αφρική – το χώμα, την πείνα, την αρρώστια και τις πληγές που δεν συγχωρούν. Αντί να μείνει σε έναν ασφαλή άμβωνα, διάλεξε να βρίσκεται δίπλα στους ανθρώπους, εκεί όπου υπήρχε ανάγκη. Με τα ράσα του γεμάτη σκόνη, προσέφερε βοήθεια και ελπίδα.

Επιστρέφοντας στην Κοζέντσα, δημιούργησε μια "όαση" για τους φτωχούς. Όταν την έχασε, δεν παραιτήθηκε: "Θα ξαναφτιάξω τον Παράδεισο", είπε - και το έκανε. Για εκείνον, όπου υπήρχε ανοιχτή καρδιά, υπήρχε και πόρτα ανοιχτή.
Στους κοινωνικά αδύναμους πρόσφερε στήριξη, στις εξέδρες πρόσφερε παλμό. Το σύνθημα "Maracanà" ήταν η πιο δυνατή του "προσευχή", μια κραυγή που παρέσυρε ολόκληρη την curva στο ιερό πάθος του ποδοσφαίρου.
Κατηγορήθηκε, συνελήφθη και δικάστηκε. Κουβάλησε το βάρος σαν χτύπημα στο στήθος. Η τελική αθώωση δεν έφερε την πλήρη επιστροφή του: έμεινε χωρίς το δικαίωμα να λειτουργεί. Ωστόσο, δεν έχασε την πίστη του. Μέχρι το τέλος, ζήτησε μόνο να μπορέσει να ξαναλειτουργήσει.
Στις τελευταίες του στιγμές έφυγε αθόρυβα, γνωρίζοντας πως η αληθινή γιορτή είναι αυτή που μένει στην ψυχή. Η Κοζέντσα αποχαιρέτησε έναν άνθρωπο που σημάδεψε τόσο την κοινωνική προσφορά όσο και τις ποδοσφαιρικές εξέδρες.
Κάτω από κάθε πέτρα της "όασής" του, σε κάθε curva, στα πρόσωπα που άγγιξε, θα μένει πάντα η ανάσα ενός ανθρώπου που δεν τα παράτησε ποτε.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr