Τάπερ σημαίνει πολλά παραπάνω από ένα απλό, πλαστικό δοχείο αποθήκευσης τροφίμων ή και μαγειρεμένου φαγητού. Και το πιθανότερο είναι ότι αυτό θα συνεχίσει να ισχύει και μετά την κήρυξη πτώχευσης της εταιρείας Tupperware, που κατατέθηκε το βράδυ της Τρίτης, 17 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.
Ετσι γράφονται οι τίτλοι τέλους της εταιρείας που ιδρύθηκε το 1938 από τον χημικό Έρλ Τάπερ.
Η Tupperware οδηγήθηκε σε αυτή την εξέλιξη καθώς η ζήτηση των αεροστεγών δοχείων αποθήκευσης τροφίμων κατέγραφε συνεχή πτώση και οι οικονομικές ζημιές της εταιρείας διογκώνονταν τα τελευταία έτη.
Η σύντομη ανάκαμψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν στάθηκε αρκετή για να αντιστρέψει την πορεία πτώσης. Παράγοντες, όπως η εκτίναξη του κόστους των πρώτων υλών για την κατασκευή των τάπερ, με βασική πρώτη ύλη τη ρητίνη πλαστικού, αλλά και η αύξηση του εργασιακού κόστους, συρρίκνωσαν τα περιθώρια κέρδους της εταιρείας.
"Τα τελευταία χρόνια, η οικονομική θέση της εταιρείας έχει πληγεί σοβαρά από το δύσκολο μακροοικονομικό περιβάλλον”, δήλωσε η διευθύνουσα Σύμβουλος, Λόρι Γκόλντμαν.
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Tupperware είχε προγραμματίσει εδώ και αρκετό διάστημα την αίτηση πτώχευσης, αφού παραβίασε τους όρους για τις οφειλές της και ήδη έχει προσλάβει για τον σκοπό αυτό νομικούς και οικονομικούς συμβούλους.
Σύμφωνα με τα έγγραφα που κατατέθηκαν στο Πτωχευτικό Δικαστήριο των ΗΠΑ για την Περιφέρεια του Ντελαγουέρ, η Tupperware ανέφερε εκτιμώμενα περιουσιακά στοιχεία ύψους 500 εκατ. έως 1 δισ. δολαρίων και εκτιμώμενες υποχρεώσεις ύψους 1 έως 10 δισ. δολαρίων, ενώ ο αριθμός των πιστωτών κυμαίνεται από 50.001 έως 100.000.
Ο χημικός κύριος Τάπερ και οι επιδείξεις που άφησαν εποχή
Ο Ερλ Τάπερ (1907 - 1983) ήταν κάτι παραπάνω από ένας χημικός από το Νιού Χάμσαΐρ των ΗΠΑ. Ήταν ένας εφευρέτης που αποδείχθηκε και δαιμόνιος επιχειρηματίας. Τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής του συνέπεσαν με τη μεγάλη ύφεση, οπότε το φυτώριο στο οποίο εργαζόταν με ειδίκευση στη διαρρύθμιση εξωτερικών χώρων και την κηπουρική, χρεοκόπησε. Λίγο καιρό μετά, ο Τάπερ βρήκε δουλειά στον κολοσσό των χημικών προϊόντων DuPont.
Χρησιμοποιώντας ανθεκτικά κομμάτια σκωρίας (μια δευτερογενής πρώτη ύλη που λαμβάνεται από τα απόβλητα της μεταλλουργικής βιομηχανίας) τα οποία έβρισκε στην DuPont, ο Τάπερ άρχισε να επεξεργάζεται το απόβλητο και με καλούπια που σχεδίαζε μόνος του, έφτιαχνε ελαφριά, άθραυστα δοχεία, φλιτζάνια, πιάτα και μπολ.
Το 1938 ίδρυσε την εταιρεία Tupperware Plastics Company, αλλά πριν ξεκινήσει τη διανομή των προϊόντων του στα καταστήματα, είχε κατασκευάσει ακόμα και αντιασφυξιογόνες μάσκες οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το κομμάτι που του έλειπε για να εκτιναχθεί η εφεύρεσή του με τα οικιακά είδη ήταν το κάλυμμα που έκλεινε αεροστεγώς.
Το 1946 ήταν πια έτοιμος και τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου: δηλαδή να πειστούν οι μεταπολεμικές νοικοκυρές της δεκαετίας του '50 ότι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τα προϊόνταν της Tupperware.
Για το λανσάρισμά τους, η συνεργασία του με την ευφυέστατη κυρία Μπράουνι Γουάιζ έφερε τα περίφημα "Tupperware πάρτι" που όταν πια εισήχθησαν στα καθ'ημάς στην Ελλάδα, ονομάστηκαν "επιδείξεις" τάπερ.
Η Γουάιζ ήταν μια νοικοκυρά χωρίς άλλη επίσημη ιδιότητα. Αλλά με το δαιμόνιό της αποδείχθηκε μια από τις πιο επιδραστικές διαφημίστριες του 20ου αιώνα και πρωτοπόρος των άμεσων πωλήσεων (direct selling).
Στα πάρτι αυτά, κατά την αμερικάνικη ορολογία, οι Αμερικανίδες νοικοκυρές άνοιγαν τα σπίτια τους, προσκαλούσαν τις φίλες τους και μεταξύ τσαγιού και κουτσομπολιών, πουλούσαν τα τάπερ.
Ο λόγος της τεράστιας επιτυχίας και των προϊόντων αλλά και των κοινωνικών αυτών εκδηλώσεων, είναι απλός: οι γυναίκες της δεκαετίας του '50 αποκτούσαν λόγο, ρόλο και μια μικρή οικονομική ανεξαρτησία.
Γύρω στο 1948 συνεργάστηκε με την Μπράουνι Γουάιζ, η οποία ήταν ο άνθρωπος που έβαλε τα τάπερ στα σπίτια μας. Ήταν εκείνη που έπεισε τον Ερλ Τάπερ να αποσύρει τα προϊόντα από τα καταστήματα λιανικής και να τα διαθέτει μέσω κατ’ οίκον παρουσιάσεων.
Σύντομα, τα "πάρτι” με τάπερ έγιναν εξαιρετικά δημοφιλή, δίνοντας σημαίνοντα ρόλο στις κυρίες που τα διοργάνωναν.
Η διάλυση του διδύμου Τάπερ και Γουάιζ ήρθε πολλά χρόνια νωρίτερα από τη σημερινή αίτηση πτώχευσης. Το 1958 η Γουάιζ απολύθηκε μετά από πτώση στις πωλήσεις ενώ η εταιρεία πωλήθηκε από τον ίδιο τον Τάπερ για 16 εκατομμύρια δολάρια στη Rexall Drug (μια εταιρεία που ονομάζεται Dart Industries από το 1969).
Λίγο μετά, ο Τάπερ χώρισε από τη σύζυγό του και για να αποφύγει τη φορολογία, αποποιήθηκε την αμερικανική υπηκοότητα. Ο επιδραστικός εφευρέτης αγόρασε ένα νησί στην Κεντρική Αμερική. Εκεί πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 1983. Το 1984, ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, έληξε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας που είχε για την εφεύρεση των πλαστικών με τα οποία κατασκεύαζε τα τάπερ του.
Το παρακάτω βίντεο, της Tupperware Greece, που αναρτήθηκε το 2021, είναι μια αναδρομή στα 56 χρόνια παρουσίας της εταιρείας στην Ελλάδα: