Έξαλλος ο Ερντογάν με αιχμηρό άρθρο του Economist: "Δεν μας επηρεάζουν τα εξώφυλλα των περιοδικών"

Reuters

Την οργή του Ερντογάν και των υποστηρικτών του προκάλεσε το εξώφυλλο του Economist, το οποίο αναφέρεται στις επερχόμενες τουρκικές εκλογές της 14ης Μαΐου, λέγοντας ότι είναι οι πιο σημαντικές στον κόσμο για το 2023. "Εάν η Τουρκία διώξει τον αυταρχικό ηγέτη της, οι δημοκράτες σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να αναθαρρήσουν", αναφέρεται στο κύριο άρθρο.

"Δεν θα επιτρέψουμε να κατευθύνεται η εσωτερική μας πολιτική και να επηρεάζεται η εθνική βούληση από τα εξώφυλλα των περιοδικών, που αποτελούν τον επιχειρησιακό μηχανισμό των παγκόσμιων δυνάμεων" έγραψε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ανάρτησή του, στην οποία όμως απέφυγε να αναφερθεί συγκεκριμένα στον Economist.

Διαβάστε Επίσης

Ο Ερντογάν εκλιπαρεί να τον ψηφίσουν : "Ο λαός μου δεν θα θυσιάσει τον ηγέτη του για λίγες πατάτες και κρεμμύδια"

Το εξώφυλλο του περιοδικού Economist προκάλεσε και την έντονη αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών της χώρας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος απέσυρε άρθρο του το οποίο είχε υποβάλει προς δημοσίευση στο περιοδικό.

"Γιατί επιχειρείτε να αναμιχθείτε στην εσωτερική πολιτική ζωή μιας χώρας;", δήλωσε σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό πρακτορείο Anadolu ο κ. Τσαβούσογλου την Πέμπτη. "Αποφασίζουν για λογαριασμό του τουρκικού λαού ή επιχειρούν να ταλαντεύσουν ένα έθνος".

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών ανέφερε ότι, σε απάντηση στην τοποθέτηση του περιοδικού, απέσυρε το άρθρο του, το οποίο προοριζόταν για το επόμενο τεύχος.

Το εξώφυλλο του Economist με ατάκες "Σώστε τη δημοκρατία", "Ο Ερντογάν πρέπει να φύγει", "Ψηφίστε!".

"Μαζικός πόλεμος του Τύπου της Δύσης εναντίον του Ερντογάν"

Εν τω μεταξύ, επίθεση στα "δυτικά πρωτοσέλιδα" εξαπέλυσε ο διευθυντής επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας Φαχρετίν Αλντούν, ο οποίος κάνει λόγο για "σκανδαλώδη πρωτοσέλιδα" και "μαζικό πόλεμος του Τύπου της Δύσης εναντίον του Ερντογάν".

Ο Αλντούν έχει ανεβάσει στο twitter όλα τα δημοσιεύματα και απαντάει: "ΒΒC, Εconomist, Foreign Policy, Le Monde, Washington Post, Financial Times, όλα τα δυτικά ΜΜΕ μπήκαν σε εκστρατεία εναντίον του Ερντογάν":

"Λυπούμαστε για την παθολογική αντίθεση των δυτικών ΜΜΕ στην Τουρκία και την εχθρότητα προς τον Ερντογάν πριν από τις εκλογές της 14ης Μαΐου και παρακολουθούμε με έκπληξη τα δημοσιεύματα που στοχεύουν τη βούληση του έθνους μας.

Όσο η χώρα μας απαλλάσσεται από τα δεσμά, παρατηρούμε ότι η ένταση των δυτικών επιθέσεων αυξάνεται. Καθώς ο Πρόεδρός μας, κ.Ρετζέπ Ταγίπ Ερνογάν, δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα του έθνους μας και απορρίπτει ό,τι επιβάλλεται, αγνοούν την αρχή της αμεροληψίας και στρέφονται σε επιχειρήσεις δημιουργίας εντυπώσεων.

Αναλυτικά το άρθρο του Economist:

Κάτω από το παλάτι Τοπκαπί στην Κωνσταντινούπολη, το σπίτι των Οθωμανών σουλτάνων, εκτίθεται ένα μνημείο για έναν άλλο αυταρχικό ηγέτη. Το Anadolu, το πρώτο εγχώριας κατασκευής αεροπλανοφόρο της Τουρκίας, έφτασε στον Βόσπορο τον περασμένο μήνα, καθώς η χώρα ετοιμαζόταν να ψηφίσει στις εκλογές της 14ης Μαΐου, οι οποίες είναι οι πιο σημαντικές στον κόσμο φέτος. Επιδεικνύοντας το πολεμικό πλοίο, το οποίο πραγματοποιεί "προεκλογική περιοδεία" στις ακτές, ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ελπίζει να πυροδοτήσει τους πατριώτες ψηφοφόρους. Αλλά το χάρισμά του, οι μεγάλες χειρονομίες και τα δώρα του μπορεί να μην είναι αρκετά. Ο άνθρωπος που κυβερνά την Τουρκία από το 2003, με ένα όλο και πιο αυταρχικό στυλ, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ήττα.

Όπως αναφέρουμε, οι εκλογές βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο κ. Ερντογάν υπολείπεται με μικρή διαφορά. Αν χάσει, θα ήταν μια εντυπωσιακή πολιτική ανατροπή με παγκόσμιες συνέπειες. Ο τουρκικός λαός θα ήταν πιο ελεύθερος, λιγότερο φοβισμένος και -με τον καιρό- θα απολάμβανε περισσότερη ευημερία. Μια νέα κυβέρνηση θα αποκαθιστούσε τις κακές σχέσεις με τη Δύση. (Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά υπό τον κ. Ερντογάν υπήρξε διασπαστικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή και επιδίωξε στενότερους δεσμούς με τη Ρωσία). Το πιο σημαντικό, σε μια εποχή όπου η κυριαρχία των αυταρχικών ανδρών βρίσκεται σε άνοδο, από την Ουγγαρία έως την Ινδία, η ειρηνική απομάκρυνση του κ. Ερντογάν θα έδειχνε στους δημοκράτες παντού ότι οι αυταρχικοί άνδρες μπορούν να νικηθούν.

Ξεκινήστε με την ίδια την Τουρκία, μια χώρα μεσαίου εισοδήματος 85 εκατομμυρίων ανθρώπων στο σταυροδρόμι μεταξύ Ασίας, Ευρώπης και Μέσης Ανατολής. Όπως οι απολυταρχικοί ηγέτες σε όλο τον κόσμο, ο κ. Ερντογάν εδραιώθηκε στην εξουσία αποδυναμώνοντας συστηματικά τους θεσμούς - και τους οποίους οι αντίπαλοί του, μια εξακομματική συμμαχία με λεπτομερές σχέδιο διακυβέρνησης, υπόσχονται να αποκαταστήσουν.

Από τις πολλές κακές συνέπειες της ελάχιστα περιορισμένης εξουσίας, οι οικονομικές πολιτικές του κ. Ερντογάν πλήττουν περισσότερο τους απλούς Τούρκους. Απέλυσε τρεις διοικητές της κατά τεκμήριο ανεξάρτητης κεντρικής τράπεζας μέσα σε δύο χρόνια, έκανε υπουργό Οικονομικών τον ανίκανο γαμπρό του και έκτοτε υποχρέωσε την τράπεζα να εφαρμόζει μια παράλογα χαλαρή νομισματική πολιτική. Αυτό διατήρησε την ανάπτυξη αρκετά σταθερή, αλλά οδήγησε σε πληθωρισμό που έφτασε στο 86% πέρυσι και εξακολουθεί να ξεπερνά κατά πολύ το 40% (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα οποία μπορεί να μην είναι αξιόπιστα). Οι ψηφοφόροι γκρινιάζουν ότι η τιμή των κρεμμυδιών έχει δεκαπλασιαστεί μέσα σε δύο χρόνια.

Εάν ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, κερδίσει την προεδρία, έχει δεσμευτεί να αποκαταστήσει την ανεξαρτησία της τράπεζας και να μειώσει τον πληθωρισμό σε μονοψήφια νούμερα- αυτό, με λίγη τύχη, θα αντιστρέψει και την κατάρρευση των ξένων επενδύσεων. Αλλά δεν είναι μόνο η οικονομία που θα πρέπει να διορθωθεί.

Η Δημοκρατία, επίσης, βρίσκεται επίσης σε μηχανική υποστήριξη. Όπως τόσοι πολλοί άλλοι αυταρχικοί ηγέτες, ο Ερντογάν έχει ευνουχίσει το δικαστικό σώμα μέσω ενός ελεγχόμενου συμβουλίου νομικών διορισμών. Έχει φιμώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εν μέρει είτε μέσω εκφοβισμού, είτε μέσω της ενορχηστρωμένης πώλησής τους σε φίλους του, ένα άλλο συνηθισμένο τέχνασμα. Έχει παραγκωνίσει το Κοινοβούλιο μέσω συνταγματικών αλλαγών το 2017, οι οποίες του έδωσαν τη διακριτική ευχέρεια να κυβερνά με διατάγματα. Ο κ. Κιλιτσντάρογλου υπόσχεται να το αντιστρέψει αυτό. Οι προσκείμενοι στον Ερντογάν εισαγγελείς έχουν εκφοβίσει ακτιβιστές και πολιτικούς με κατασκευασμένες κατηγορίες περί "τρομοκρατίας". Ανάμεσα στους πολιτικούς κρατούμενους της Τουρκίας περιλαμβάνεται και ο ηγέτης του κυριότερου κουρδικού κόμματος -του τρίτου μεγαλύτερου της χώρας- το οποίο απειλείται με απαγόρευση. Ο πολιτικά αντίπαλός του, δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης αντιμετωπίζει φυλάκιση και αποκλεισμό από την πολιτική ζωή. Πρώην κυβερνητικοί παράγοντες με εκτόπισμα φοβούνται να ασκήσουν κριτική στον Πρόεδρο, απαιτώντας να εξασφαλίσουν την ανωνυμία πριν συζητήσουν για αυτόν ψιθυριστά. Όλα αυτά θα χειροτερέψουν αν ο κ. Ερντογάν επανεκλεγεί, αλλά θα βελτιωθούν ραγδαία, αν χάσει.

Μια νίκη της αντιπολίτευσης θα ήταν επίσης καλή για τους γείτονες της Τουρκίας και υψηλής γεωπολιτικής αξίας για τη Δύση. Η Τουρκία αυτές τις μέρες είναι σχεδόν τελείως αποκομμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη, αν και εξακολουθεί, τύποις, να είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ. Αυτό μπορεί να μη συμβεί ποτέ - αλλά ως Πρόεδρος ο Κιλιτσντάρογλου δεσμεύεται να τιμήσει τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και να αρχίσει να απελευθερώνει τους πολιτικούς κρατούμενους του κ. Ερντογάν. Η Ευρώπη θα πρέπει να ανταποκριθεί με την αναθέρμανση ενός προγράμματος θεωρήσεων βίζας για τους Τούρκους, που έχει σταματήσει εδώ και καιρό, επιτρέποντας την πρόσβαση της Τουρκίας στην κοινή ενιαία αγορά της ΕΕ, αλλά και τη στενότερη συνεργασία μαζί της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Με την αποχώρηση του ισχυρού της άνδρα, το ρήγμα της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ θα αρχίσει να διορθώνεται. Το βέτο της στην ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία θα αρθεί. Οι σχέσεις με την Αμερική, οι οποίες δηλητηριάστηκαν από την εγγύτητα του κ. Ερντογάν προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν και τις επιθέσεις κατά των κουρδικών δυνάμεων στη Συρία, θα βελτιωθούν. Ωστόσο, μια νέα Τουρκία θα διατηρούσε την πολιτική του κ. Ερντογάν να κινείται σε τεντωμένο σχοινί σε σχέση με την Ουκρανία. Θα συνέχιζε να προμηθεύει την Ουκρανία με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά δεν θα προσχωρούσε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, στην οποία στηρίζεται τόσο πολύ στον τουρισμό και στο φυσικό αέριο.

Πιο σημαντικό, ωστόσο, από όλα αυτά θα ήταν το μήνυμα που θα έστελνε μια ενδεχόμενη νίκη της αντιπολίτευσης στους δημοκράτες ανά τον κόσμο. Σε παγκόσμιο επίπεδο, όλο και περισσότεροι επίδοξοι αυταρχικοί ηγέτες υπονομεύουν τη Δημοκρατία χωρίς να την καταργούν εντελώς, αλλά κατακρεουργώντας τους κανόνες και τους θεσμούς που περιορίζουν την εξουσία τους. Πενήντα έξι χώρες χαρακτηρίζονται πλέον ως "κοινοβουλευτικές απολυταρχίες", εκτιμά η v-Dem, μια ερευνητική οργάνωση, από τις σαράντα που ήταν κοντά στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ο κατάλογος θα μπορούσε να αυξηθεί: Ο πρόεδρος του Μεξικού, Andrés Manuel López Obrador, προσπαθεί να υπονομεύσει το δικαστικό σώμα και την εκλογική αρχή της χώρας.

Φάρος για τους καταπιεσμένους

Αν ο κ. Ερντογάν χάσει, θα αποδειχθεί ότι η διάβρωση της δημοκρατίας μπορεί να αντιστραφεί και θα υποδείξει τον τρόπο. Τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης πρέπει να αναγνωρίσουν τον κίνδυνο και να ενωθούν πριν να είναι πολύ αργά. Στην Ινδία, μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση επέτρεψε στον Ναρέντρα Μόντι, έναν αυταρχικό Πρωθυπουργό, να γίνει κυρίαρχος με το 37% των ψήφων. Τώρα ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο φυλάκισης. Η κατάσταση στην Πολωνία είναι λιγότερο ζοφερή, αλλά και η αντιπολίτευση της, εξαερώθηκε επίσης, από την μία εκλογική αναμέτρηση μετά την άλλη, από το λαϊκιστικό κυβερνόν κόμμα.

Η τουρκική αντιπολίτευση("Εθνική Συμμαχία") τα έχει ήδη καταφέρει πολύ καλύτερα από αυτά. Ο κ. Κιλιτσντάρογλου μπορεί να είναι λίγο βαρετός, αλλά είναι επίμονος δημιουργός συναινέσεων και γοητευτικά ταπεινός, το ακριβώς αντίθετο από τον αντίπαλό του. Αν κερδίσει, θα είναι μια τεράστια στιγμή για την Τουρκία, την Ευρώπη και τον παγκόσμιο αγώνα για γνήσια δημοκρατία. Ο κ. Ερντογάν έκανε κάποια καλά πράγματα τα πρώτα χρόνια της θητείας του, αλλά η σταθερή συσσώρευση υπερβολικής εξουσίας στα χέρια του, θόλωσε την κρίση του και το αίσθημα ηθικής του, όπως τείνει να συμβαίνει. Υποστηρίζουμε θερμά τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου ως τον επόμενο πρόεδρο της Τουρκίας.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr