Έπειτα από έξι χρόνια νομαδικής ζωής, χωρίς σταθερό σπίτι, κοινωνική ζωή και οργανωμένη εκπαίδευση, ο 17χρονος Άλεξ Μπάτι ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα στην Αγγλία ενώ κάνει σχέδια για το μέλλον του. Μιλώντας στη βρετανική The Sun, ο έφηβος που το έσκασε από την απομονωμένη κοινότητα όπου ζούσε με τη μητέρα και τον παππού του, εξηγεί γιατί είπε ψέματα στην αστυνομία και περιγράφει πώς έζησε όλα αυτά τα χρόνια.
"Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και την αγαπώ αλλά δεν είναι και τόσο σπουδαία μαμά". Με αυτά τα λόγια περιέγραψε την 43χρονη, σήμερα, Μέλανι Μπάτι, ο 17χρονος γιος της, Άλεξ, που εδώ και μία εβδομάδα απασχολεί τη διεθνή επικαιρότητα μετά την αποκάλυψη της μεγάλης περιπέτειας που έζησε τα τελευταία έξι χρόνια.
Ο Άλεξ πήρε την απόφαση να αφήσει πίσω του το χίπικο στυλ ζωής που του επέβαλλαν η μητέρα του Μέλανι και ο 64χρονος, σήμερα, παππούς του, Ντέιβιντ Μπάτι και το σπίτι όπου έμεναν στα γαλλικά Πυρηναία. Αυτό που θέλει περισσότερο από όλα είναι να γίνει ένας κανονικός έφηβος.
Ψέματα για να τους καλύψει
Για να τα καταφέρει αλλά και για να καλύψει τη μητέρα και τον παππού του, ο Άλεξ είπε ψέματα. Είχε οργανώσει το σχέδιο απόδρασής του και το μόνο που ήθελε ήταν να τους προστατεύσει ώστε να μην συλληφθούν για απαγωγή ανηλίκου. Τα όσα είχε πει για την περιπλάνησή του στα βουνά επί τέσσερις μέρες ήταν ψέματα. Ένα κατασκευασμένο σενάριο για να έχει κάτι να λέει σε όποιον περαστικό συναντούσε αλλά και στην αστυνομία. Σκοπός του ήταν να κερδίσουν χρόνο η μητέρα και ο παππούς του, οι άνθρωποι που όταν ήταν 11 ετών παιδί τον πήραν μαζί τους για μία εβδομάδα διακοπών στην Ισπανία και δεν τον επέστρεψαν ποτέ στη νόμιμη κηδεμόνα του, που είναι η γιαγιά του, Σούζαν Καρουάνα.
Όπως λέει σήμερα, άρχισε να αμφιβάλλει για την ορθότητα των απόψεων και του τρόπου ζωής της μητέρας και του παππού του όταν ήταν περίπου 14 με 15 ετών. Ο Άλεξ επιθυμούσε, και το επιθυμεί ακόμα περισσότερο τώρα, να μορφωθεί. Όνειρό του είναι να γίνει μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η νομαδική ζωή στα γαλλικά Πυρηναία δεν θα του το επέτρεπε αυτό.
Για τον παππού και τη μητέρα του λέει ότι θα τους πιάσουν αργά ή γρήγορα. Και περιγράφει: "Δεν χάθηκα. Ήξερα ακριβώς πού πήγαινα. Περπάτησε επί δύο μέρες. Έφτασε πρώτα στην πόλη Κιλάν και εκεί έκανα ότι είχα χαθεί και ζήτησα πληροφορίες πού να πάω. Μετά συνέχισα προς την Τουλούζ".
Είχε 100 ευρώ στην τσέπη και το σκέιτμπορντ του υπό μάλλης. Στο δρόμο συνάντησε τον διανομέα φαρμάκων και φοιτητή Φαμπιάν Αξιντί που τον πήρε με το αυτοκίνητό του. Από το δικό του κινητό έστειλε το πρώτο μήνυμα στη γιαγιά του. Ο Γάλλος φοιτητής τον άφησε στο αστυνομικό τμήμα της πόλης Ρεβέλ, κοντά στην Καρκασόν.
Για τη Μέλανι και τον πατέρα της Ντέιβιντ αυτό που έχει ξεκαθαρίσει είναι ότι βρίσκονται στη Γαλλία, άγνωστο ακριβώς πού. Και οι δύο προτιμούσαν πάντοτε έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, ασπάζονται συνωμοσιολογικές θεωρίες και δεν ήθελαν να πάει ο Άλεξ στο σχολείο για να μη "μολυνθεί" από το εκπαιδευτικό σύστημα.