Λίγα 24ωρα μετά τη θηριωδία της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ με πάνω από 1.400 νεκρούς και πάνω από 240 ομήρους, οι οικογένειες των ανθρώπων που κρατούνται από τους τρομοκράτες στη Λωρίδα της Γάζας οργανώθηκαν.
Προκειμένου να ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινή γνώμη για το δράμα των ανθρώπων κάθε ηλικίας που κρατούνται όμηροι, δίνονται συνεντεύξεις Τύπου, διοργανώνονται εκδηλώσεις, γίνονται installations για να συμβολοποιείται η τραγωδία που βιώνουν και έχουν τυπωθεί αναρίθμητες αφίσεις με τα πρόσωπα κάθε ενός ανθρώπου που έχει απαχθεί.
Οι αφίσες αυτές δεν χρησιμοποιούνται μόνο στο Ισραήλ ή όταν εμφανίζονται δημόσια οι συγγενείς των ομήρων, αλλά έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε κεντρικά σημεία πολλών πόλεων της Δύσης, στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, είτε σε δρόμους είτε σε πανεπιστημιακά campus.
Σε αυτό το δραματικό σκηνικό, πληθαίνουν τα περιστατικά με ανθρώπους που σκίζουν τις αφίσες με τα πρόσωπα των ομήρων. Το ζήτημα προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία για την πόλωση που εδραιώνεται μεταξύ εκείνων που υπερασπίζονται το Ισραήλ και το δικαίωμά του στην άμυνα και εκείνους που θεωρούν το Ισραήλ υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση και, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, καταλήγουν να δικαιολογούν τη Χαμάς.
Οι αφίσες "κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα"
Άνθρωποι σκίζουν τις αφίσες και τις πετούν στα σκουπίδια. Αν κάποιος βρεθεί να τους πει αυτό είναι "ντροπή", όπως συνέβη στους χώρους του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, έχουν την απάντηση. Στο συγκεκριμένο περιστατικό δύο νέοι που κατέβαζαν αφίσεες της τα πρόσωπα Ισραηλινών ομήρων, απάντησαν ότι οι αφίσες "κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα" και συμπλήρωσαν: "Δεν είμαστε με τη Χαμάς". Το σκεπτικό τους όμως είναι ότι οι αφίσεες αυτές συνιστούν ισραηλινή προπαγάνδα.
Στον ακτιβισμό υπέρ της διάχυσης του μηνύματος για τη διάσωση των ομήρων, αντιπαραβάλλεται το κίνημα διαμαρτυρίας κατά του Ισραήλ για τη στάση του απέναντι στους Παλαιστινίους όλα τα προηγούμενα χρόνια και βέβαια, από όταν άρχισαν οι βομβαρδισμοί στη Γάζα.
Όλα τα παραπάνω που αφορούν τις αφίσες αναπαράγονται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο στα κοινωνικά δίκτυα. Οι αντιδράσεις είναι έντονες και συχνά οδηγούν σε ακραίες αποφάσεις. Ένας οδοντίατρος στη Βοστώνη, για παράδειγμα, έχασε τη δουλειά του επειδή θεωρήθηκε ότι η αφαίρεση αφισών είναι αντισημιτική πράξη, παρακίνηση σε φυλετικό μίσος και έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπιάς.
Ένα βίντεο που τραβήχτηκε στο Κουήνς της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε ευρέως στα κοινωνικά δίκτυα, απεικονίζει μια ομάδα ανδρών που υποστηρίζουν ότι δεν είναι Εβραίοι και αντιδρούν έντονα στην εικόνα ενός άνδρα που καθώς περπατά στέκεται και σκίζει μία αφίσα από κολώνα του ηλεκτρικού. "Πεθαίνω για να σε στείλω στο νοσοκομείο" λέει ένας από αυτούς.
Στις ΗΠΑ, τις περισσότερες αφίσες που τοιχοκολλούνται έχει δημιουργήσει το καλλιτεχνικό δίδυμο Nitzan Mintz and Dede Bandaid, δύο Ισραηλινοί που ζουν και εργάζονται στη Νέα Υόρκη και συνεργάστηκαν με γραφίστες και καλλιτέχνες στο Ισραήλ.
Για τη Nitzan Mintz, η καταστροφή των αφισών είναι ξεκάθαρη ένδειξη αντισημιτισμού και σημειώνει ότι έφερε στην επιφάνεια "πόσο μισητοί είμαστε ως κοινότητα".
Στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, μια νέα γυναίκα, η Άννα, σκίζει αφίσες επειδή όπως υποστηρίζει είναι προπαγάνδα. Όταν αντιλαμβάνεται ότι την κινηματογραφούν, θυμώνει και ρωτάει: "Τι τραβάς;"
Ο άνδρας που βγάζει το βίντεο της απαντά: "Για να δείξω από πού προέρχεται το μίσος σε αυτό το campus".
Σε ένα άλλο περιστατικό, γνωστός θεατρικός παραγωγός της Νέας Υόρκης παίρνει ένα ψαλίδι και κόβει και ξεκολλά αφίσες από την περιοχή του Μανχάταν σε μια γειτονιά με πολλούς Εβραίους. Ο Τζέιμς Σάιμον, ο οποίος είχε ανεβάσει το 2022 το έργο του Άρθουρ Μίλερ "Ο Θάνατος του εμποράκου", είπε New York Post ότι "δεν ήταν πράξη αντισημιτισμού" αλλά ότι ήθελε "να διατηρήσει τη γειτονιά καθαρή", ενώ ζήτησε συγγνώμη αν προσέβαλλε κάποιους.
"Οδηγούμαστε σε πολυ σκοτεινές καταστάσεις αν αρχίζουμε να σκίζουμε αφίσες Ισραηλινών ομήρων, αθώων ανθρώπων που κρατούνται αιχμάλωτοι από τους τρομοκράτες" ήταν η αντίδραση του επίσης, θεατρικού παραγωγού Άνταμ Επστάιν.
Με το πρωτοσέλιδο της στις 2 Νοεμβρίου, η New York Post, η εφημερίδας της Νέας Υόρκης, της πόλης που έχει μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης που εκφράζεται με την αφισοκόλληση ή το σκίσιμο αφισών, κατήγγειλε τις ντροπιαστικές, αντισημιτικές συμπεριφορές.
24χρονος Εβραίος λέει ότι σκίζει αφίσες επειδή "δεν νοιάζονται για τις ζωές των ανθρώπων"
Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας New York Times, άνθρωποι που εντοπίστηκαν να σκίζουν αφίσες έδωσαν απαντήσεις για τα κίνητρά τους. Στην περίπτωση του Μάιλς Γκραντ, 24 ετών, το ζήτημα γίνεται πιο περίπλοκο καθώς είναι ο ίδιος Εβραίος. Όπως είπε το κάνει "περιστασιακά" εξηγώντας ότι τον ενοχλεί η "έλλειψη πλαισίου" ενώ τόνισε ότι δεν είναι σιωνιστής αλλά φιλο-Παλαιστίνιος.
Και αναφερόμενος σε όσους κολλούν τις αφίσες, πρόσθεσε: "Είναι τόσο προφανές ότι δεν νοιάζονται για τις ζωές των ανθρώπων. Αν νοιάζονταν, οι αφίσες θα περιείχαν λεπτομέρειες που θα εξηγούσαν την ιστορία της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Γιατί συνέβη αυτό και ποια είναι τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτό; Αυτό είναι που λείπει και νομίζω ότι γίνεται σκόπιμα".
Για μια γυναίκα από το Μπρούκλιν, η οποία μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, αυτό που την παρακίνησε να σκίσει αφίσες ήταν ότι την έπεισαν όσα γράφονται σε ένα τσατ που συμμετέχει. Η κυρίαρχη άποψη των συμμετεχόντων σε αυτό το τσατ είναι ότι "οι αφίσες ισοδύναμούν με αντι-ισλαμική πολεμική προπαγάνδα".