
Υπήρχε κάποτε μια πολύ ζωντανή γειτονιά στο Μανχάταν. Τα καταστήματα είχαν πινακίδες στα αραβικά, οι δρόμοι μύριζαν μπακλαβά και καφέ οι μητέρες φορούσαν μαντήλες και έβλεπαν τα παιδιά τους να παίζουν στο δρόμο. Η μικρή Συρία βρισκόταν νότια από τη θέση του σημερινού Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, περίπου στη σημερινή Tribeca. Εκεί ήταν το πολιτιστικό κέντρο της Μέσης Ανατολής και η πρώτη μεταναστευτική κοινότητα.

Η μικρή Συρία άνθισε από το 1880 μέχρι το 1940 όταν οι μετανάστες έφταναν από τη μεγάλη Συρία, που περιελάμβανε τον σημερινό Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και το Ισραήλ προκειμένου να ξεφύγουν από τις θρησκευτικές διώξεις και τη φτώχεια στην πατρίδα τους.

Η περιοχή έγινε το σπίτι όχι μόνο για χιλιάδες Σύριους, αλλά και για Αρμένιους, Έλληνες, και άλλες κοινότητες από τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο.

Η New York Times υπολογίζει ότι το 5% των Αράβων κατοίκων της περιοχής ήταν μουσουλμάνοι, οι οποίοι ως επί το πλείστον προέρχονταν από την περιοχή της χριστιανικής Παλαιστίνης. Οι Χριστιανοί Σύριοι έφτιαξαν εκκλησίες μια από τις οποίες ήταν Άγιος Ιωσήφ. Ακρογωνιαίοι λίθοι αυτής της εκκλησίας βρέθηκαν στα χαλάσματα των Δίδυμων Πύργων μετά από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, περισσότερα από 60 χρόνια αφότου η γειτονιά είχε εξαφανιστεί. Σε ένα άρθρο του 1899, η The New York Times κάνει αφιέρωμα στην συριακή συνοικία και τους 3.000 κατοίκους της και περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι μετανάστες έφτιαξαν τη γειτονιά τους σε ένα μέρος που δεν κατοικούσε τότε κανένας.

«Οι Τούρκοι, Αρμένιοι, Σύριοι, όταν πήραν το πλοίο για την Αμερική, δεν άφησαν όλα τα γραφικά έθιμα, τα ενδύματα, τον τρόπο σκέψης πίσω, στο σπίτι τους. Ούτε γίνονται απλοί Αμερικανοί πολίτες αμέσως μετά την άφιξή τους. Φορούν τα ίδια παραδοσιακά ρούχα και δίνουν μια εξωτική νότα στην περιοχή». Ο δημοσιογράφος συμπληρώνει ότι δε βλέπει κανείς να φορούν κόκκινα φέσια, αλλά ένα σωρό καταπληκτικά όμορφα κορίτσια.

Η μικρή κοινότητα των Συρίων είχε έξι εφημερίδες στα αραβικά έξι εκκλησίες και πολλά καταστήματα, φούρνους. Όλοι οι κάτοικοι της μικρής Συρίας γρήγορα έγιναν Αμερικανοί πολίτες και δεν επιθυμούσαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.

Τη δεκαετία του 40 ο πληθυσμός της Μικρής Συρίας μειώθηκε και η γειτονιά εξαφανίστηκε εξ ολοκλήρου. Οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν σε άλλες περιοχές και κυρίως στο Μπρούκλιν.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr