Η Μαλάλα Γιουσαφζάι ανέβηκε σήμερα στη σκηνή για την πρώτη εκδήλωση της οργάνωσης «We Day» στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία έχει ως στόχο να εμπνεύσει τη γενιά νέων 10 - 18 ετών να λάβουν δράση σε κοινωνικά θέματα.
Όπως πολλά από τα παιδιά στο ακροατήριο, η Μαλάλα είναι μόλις 16 ετών. Αλλά η γενναιότητά της έχει εμπνεύσει όλο τον κόσμο και η ίδια έχει γίνει πρότυπο για τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν την καταπίεση μετά την - από θαύμα- επιβίωσή της.
Η 16χρονη Μαλάλα, η οποία πυροβολήθηκε στο κεφάλι από Ταλιμπάν στο Πακιστάν τον Οκτώβριο του 2012, ως τιμωρία για την συμμετοχή της στην εκστρατεία υπέρ του δικαιώματος των κοριτσιών στην εκπαίδευση, είπε απευθυνόμενη στους νέους που την παρακολουθούσαν:
«Το πιο ισχυρό εργαλείο σας, το πιο ισχυρό όπλο σας είναι η φωνή σας»
«Το πιο ισχυρό εργαλείο σας, το πιο ισχυρό όπλο σας είναι η φωνή σας».
Φέρνοντας στο μυαλό της την ημέρα που πυροβολήθηκε, η 16χρονη Μαλάλα είπε: «Εγώ πυροβολήθηκα από τους Ταλιμπάν, αλλά εκείνη την ημέρα πέθανε ο λίγος φόβος που είχα και γεννήθηκε το θάρρος και η δύναμη».
Ωστόσο, αντί να θορυβηθεί από το φόβο, η Μαλάλα συνέχισε άφοβα τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση.
Ίδρυσε το «Ταμείο Malala» που χρηματοδοτεί την εκπαίδευση νέων γυναικών σε μειονεκτούσες χώρες. Είναι το νεότερο πρόσωπο στην ιστορία που προτάθηκε για «Νόμπελ Ειρήνης» και πέρυσι τιμήθηκε με το «Βραβείο Ειρήνης για Παιδιά» και με το βραβείο «Pride of Britain» για το ανθρωπιστικό έργο της.
Η Μαλάλα ξεκίνησε την ομιλία της λέγοντας: «Νομίζω ότι όλοι με ξέρετε ως το κορίτσι που πυροβολήθηκε από τους Ταλιμπάν, αλλά θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας, για το ποια είμαι».
Εμείς ζούσαμε μέσα στην τρομοκρατία και είχαμε δύο επιλογές: Η μία ήταν να μην μιλήσουμε και να πεθάνουμε και η δεύτερη να μιλήσουμε και στη συνέχεια να πεθάνουμε. Εγώ επέλεξα το δεύτερο...
Σε μια εμπνευσμένη ομιλία, με επευφημίες από το κοινό, η Μαλάλα είπε: «Δεν είμαστε τέλειοι. Όλοι έχουμε κάποιες αδυναμίες, αλλά όλοι είμαστε ξεχωριστοί, όλοι έχουμε κάποιο ταλέντο... Εγώ ακόμα φοβάμαι τα φαντάσματα και τους σκελετούς, αλλά το θάρρος θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το φόβο. Εμείς ζούσαμε μέσα στην τρομοκρατία και είχαμε δύο επιλογές: Η μία ήταν να μην μιλήσουμε και να πεθάνουμε και η δεύτερη να μιλήσουμε και στη συνέχεια να πεθάνουμε. Εγώ επέλεξα το δεύτερο...
Ανακάλυψα ότι το ισχυρό όπλο που έχουμε είναι η φωνή μας. Στις 9 του Οκτώβρη πυροβολήθηκα από τους Ταλιμπάν, αλλά εκείνη την ημέρα ο λίγος μου φόβος πέθανε και το θάρρος γεννήθηκε».
Στη σκηνή η Μαλάλα ανακοίνωσε τον 24ωρο όρκο σιωπής «Wow of Silent» που θα πραγματοποιήσει στις 17 Απριλίου - για να «μιλήσει μέσω της σιωπής της» σε ένδειξη αλληλεγγύης για τα κορίτσια και τα αγόρια που δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο.
Πριν από την εκδήλωση η 16χρονη δήλωσε: «Αν μαλώσω με τον αδερφό μου θα είναι πολύ δύσκολο να παραμείνω σιωπηλή και να μην του απαντήσω, όμως, πιστεύω ότι πρέπει να ακούσουμε αυτά τα παιδιά που στερούνται τη μόρφωση, τα οποία υποφέρουν από τη φτώχεια ή υποχρεώνονται σε παιδική εργασία. Πρέπει να ακούσουμε τις φωνές τους και γιαυτό θα πρέπει παραμείνουμε για λίγο σιωπηλοί, για να τους ακούσουμε έστω για λίγο».
Στις 9 του Οκτώβρη πυροβολήθηκα από τους Ταλιμπάν, αλλά εκείνη την ημέρα ο λίγος μου φόβος πέθανε και το θάρρος γεννήθηκε
Επίσης δήλωσε: «Όταν ήμουν στο SWAT (περιοχή το σπίτι της στο Πακιστάν) αντιμετώπισα την τρομοκρατία εκεί. Τα κορίτσια δεν είχαν το δικαίωμα να πάνε στο σχολείο και οι γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε στην αγορά. Τότε συνειδητοποίησα ότι η εκπαίδευση είναι κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που δίνει στις γυναίκες τη δύναμη να προχωρήσουν στη ζωή τους. Για να έχετε ένα λαμπρό μέλλον και για να κάνετε τα όνειρά σας πραγματικότητα, θα πρέπει να εκπαιδευτείτε» είπε απευθυνόμενοι στους συνομηλίκους της στο ακροατήριο.
Η Μαλάλα μίλησε για τη νέα της ζωή ως μαθήτρια στο Birmingham και για τη διαφορά με την παλιά της ζωή στο Πακιστάν.
«Η πραγματικότητα είναι ότι η τα μαθηματικά είναι τα ίδια και η επιστήμη είναι η ίδια, αλλά ο τρόπος και οι συνθήκες διδασκαλίας είναι διαφορετικές. Εδώ τα παιδιά έχουν καλά σχολεία, κάνουν μάθημα σε ωραία κτίρια με βιβλιοθήκες, επιστημονικά εργαστήρια επιστήμης και έχουν υπολογιστές. Στη χώρα μου, το μόνο που έχουμε είναι ένα μαυροπίνακα, ένα δάσκαλο και μερικούς μαθητές και αυτό είναι όλο. Στη συνέχεια, είναι δική μας ευθύνη μας πώς θα και τι θα μάθουμε.
Νομίζω πως όλα τα παιδιά πρέπει να δώσουν σημασία στην εκπαίδευσή τους επειδή έτσι χτίζουν το μέλλον τους και στο Πακιστάν είναι τόσα πολλά τα παιδιά που ζητούν και αγωνίζονται για την εκπαίδευση» είπε η Μαλάλα, η μικρή κοπέλα με την τεράστια δύναμη ψυχής.