Ο 22χρονος Ομέρ Μπάλβα είναι η πρώτη επίσημα καταγεγγραμμένη απώλεια του ισραηλινού στρατού στον πόλεμο με τη Χαμάς. Ο νεαρός φοιτητής, γιος ενός Αμερικανοεβραίου εμπόρου λουλουδιών που έχει την επιχείρησή του στο Μέριλαντ, είναι ένας από τους 360.000 εφέδρους που το Ισραήλ κάλεσε από όλο τον κόσμο στη μεγαλύτερη επιστράτευση στην ιστορία της χώρας.
Ο Ομέρ είχε μεγαλώσει στο Ρόκβιλ του Μέριλαντ των ΗΠΑ. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο το 2019 αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Ισραήλ για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, και στη συνέχεια να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Reichman. Οι φίλοι του, οι κολλητοί από το σχολείο, του έλεγαν μείνε εδώ να πάμε όλοι Κολέγιο, εδώ στις ΗΠΑ. Ήταν ανένδοτος. Το όνειρό του ήταν να εγκατασταθεί στο Ισραήλ.
Στις 7 Οκτωβρίου, όταν η Χαμάς εξαπέλυσε τη φονική της επίθεση, ο Ομέρ βρισκόταν πίσω στο Μέριλαντ για διακοπές με την οικογένειά του. Την επομένη της επίθεσης δέχθηκε τηλεφώνημε από τη μονάδα του πυροβολικού.
Πριν μπει στο αεροπλάνο για το Ισραήλ, αποφάσισε να κάνει προμήθειες για τη μονάδα. Μαζί με τον παιδικό του φίλο, το Ίθαν Μίσνερ, με τον οποίο από μικρά παιδιά πήγαιναν μαζί στο Εβραϊκό Σχολείο του Ρόκβιλ, πήγαν για ψώνια. Αγόρασαν επιγονατίδες, προστατευτικά αγκώνων και ωτοασπίδες για το 9203 Τάγμα της ιστορικής Ταξιαρχίας Αλεξαντρόνι.
Οι δύο φίλοι πέρασαν το τελευταίο βράδυ στο πατρικό του Ομέρ, κοντά στον ποταμό Ποτόμακ γεμίζοντας τα σακίδια με τον εξοπλισμό που είχαν αγοράσει.
Μία εβδομάδα αργότερα, ο Ομέρ Μπάλβα είναι νεκρός. Σκοτώθηκε από αντιαρματικό πύραυλο που εκτοξεύτηκε από τον Λίβανο, από την Χεζμπολάχ. Ο ισραηλινός στρατός (IDF) επιβεβαίωσε τον θάνατό του αναφέροντας ότι βρισκόταν με τη μονάδα του στα βόρεια σύνορα Ισραήλ.
"Το Ισραήλ ήταν για αυτόν ένα ασφαλές καταφύγιο"
Ο καλός του φίλος θυμάται το θετικό του πνεύμα και την αγάπη του για το Ισραήλ. Η επικοινωνία τους δεν σταμάτησε όταν ο Ομέρ έφτασε στην εμπόλεμη ζώνη και η μονάδα του αναπτύχθηκε στα σύνορα. "Μου έγραφε ότι άκουγε τις βόμβες να πέφτουν μέσα στη νύχτα και ότι ήταν αδύνατον να κοιμηθεί". Το μυαλό του Ομέρ ήταν στην οικογένειά του, στην κοπέλα του, στον φίλο του. Αλλά όπως λέει ο φίλος του, "δεν ήθελε να τον λυπούνται".
Περνούσε όλα τα καλοκαίρια σε συγγενείς στο Ισραήλ και έτσι αγάπησε τόσο πολύ τη χώρα. Ο φίλος του λέει ότι το Ισραήλ σήμενε πολλά για αυτόν: "Η ύπαρξη του Ισραήλ ήταν για αυτόν ένα ασφαλές καταφύγιο για όλους μας. Οταν αγαπάς τόσο πολύ έναν τόπο, δεν διστάζεις να τον υπερασπιστείς".
Ο Ομέρ Μπάλβα σκεφτόταν ότι όταν θα τέλειωναν όλα - ο πόλεμος, οι σπουδές - θα δούλευε στη δουλειά του πατέρα του, στο εμπόριο λουλουδιών. Στα όνειρά του, εκείνος και οι κολλητοί του από το εβραϊκό σχολείο των παδικών χρόνων στην Αμερική, θα ζούσαν στο Ισραήλ με τις μελλοντικές συζύγους τους και τα παιδιά τους.