Γερμανία, ώρα μηδέν με τον χρόνο στην... κλεψύδρα του σχηματισμού κυβέρνησης τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης να τελειώνει επικίνδυνα.
Ο συντηρητικός συνασπισμός της Ανγκελα Μέρκελ και το SPD του Μάρτιν Σουλτς έχουν προγραμματίσει πέντε ημέρες συνομιλιών -αρχής γενομένης από σήμερα- προκειμένου να δουν αν μπορούν να εξεύρουν αρκετό κοινό έδαφος ώστε να προετοιμάσουν την επιστροφή του «μεγάλου συνασπισμού» που κυβέρνησε στη Γερμανία τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια.
Ο Χορστ Ζεεχόφερ, επικεφαλής του κόμματος Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) --του αδελφού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Μέρκελ στη Βαυαρία-- δήλωσε πως προσέρχεται στις συνομιλίες με «πολύ καλή διάθεση» και είπε πως το κόμματα θα πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία.
Ενδεικτικό του αυστηρού και «εντατικοποιημένου» χρονοδιαγράμματος που έχει σχεδιαστεί είναι ότι από σήμερα Κυριακή μέχρι την επόμενη Πέμπτη προβλέπεται μόλις ένα ημίωρο διάλειμμα για φαγητό,
Μετά τις πρώτες συνομιλίες της Κυριακής, στις 17:30 έχει προγραμματιστεί η πρώτη συνεδρίαση του κάθε κόμματος ξεχωριστά, προκειμένου περίπου μια ώρα αργότερα να συναντηθούν εκ νέου οι τρεις αρχηγοί για έναν πρώτο απολογισμό των συνομιλιών. Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν αμέσως μετά και, εάν κριθεί απαραίτητο, θα πραγματοποιηθεί και νέα συνάντηση των αρχηγών.
Οι συνομιλίες θα διεξαχθούν σε δύο ομάδες. Η πρώτη θα συζητήσει θέματα οικονομίας, συγκοινωνιών, υποδομών, ενέργειας, περιβάλλοντος, αγοράς εργασίας, οικογένειας, μετανάστευσης, εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, ενώ η δεύτερη θα εστιάσει στα δημοσιονομικά, την φορολογική πολιτική, αλλά και στα ζητήματα παιδείας και έρευνας, θεσμών και εσωτερικών.
Η συζήτηση θα συνεχιστεί στον ίδιο ρυθμό μέχρι την Πέμπτη. Την επομένη τα αποτελέσματα των διερευνητικών θα τεθούν υπ' όψιν των κομμάτων προκειμένου να αποφασιστεί εάν θα προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο, των διαπραγματεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ήδη το SPD έχει ανακοινώσει ότι σκοπεύει να θέσει το ζήτημα σε έκτακτο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί στις 21 Ιανουαρίου, στην Βόννη.
Bloomberg: Το φάντασμα της Βαϊμάρης πλανιέται πάνω από τη Γερμανία
Το φάντασμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης πλανιέται σήμερα και πάλι πάνω από τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, αναφέρει ανάλυση του Bloomberg, προκαλώντας ανησυχίες στην Ε.Ε., περίπου 100 χρόνια μετά "τις αποτυχίες της δεκαετίας του 1930".
"Στην πλακόστρωτη πλατεία της πόλης της Βαϊμάρης, το 1919 συναντήθηκε η εθνική συνέλευση της Γερμανίας, σε μια πρώτη απόπειρα σχηματισμού κυβέρνησης της εποχής. Το νόημα της κατάληξης εκείνης της Δημοκρατίας αποκτά μεγαλύτερη σημασία τις τελευταίες αυτές εβδομάδες. Στην πόλη αυτή, το 2020 θα γίνουν σημαντικές εκδηλώσεις αφιερωμένες στη βραχύβια Δημοκρατία της Βαϊμάρης, σε μια υπενθύμιση του παρελθόντος, καθώς η χώρα αγωνίζεται να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση και ταυτόχρονα να συγκρατήσει την άνοδο της άκρας δεξιάς", αναφέρεται στο άρθρο.
Η αναταραχή που προηγήθηκε του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και η ανάγκη αποφυγής οποιασδήποτε επανάληψης έφεραν τη μεγάλη σκιά στην επανεκλογή της καγκελαρίου Ανγκελας Μέρκελ τον περασμένο Σεπτέμβριο, καθώς δεν υπάρχει κάποιος προφανής εταίρος για συνασπισμό.
"Κι ενώ κανείς δεν προβλέπει επιστροφή στον φασισμό, η απροσδόκητη απειλή της αστάθειας στην καρδιά της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης έχει ανησυχήσει τόσο τους επιχειρηματίες όσο και τους πολιτικούς ηγέτες", αναφέρει το Bloomberg.
"Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι το ζήτημα του κινδύνου για τη δημοκρατία και τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης θα γινόταν τόσο επίκαιρο", δήλωσε ο δήμαρχος της πόλης, Στέφαν Βολφ, που ανήκει στο SPD.
"Η ηχώ της ιστορίας αντικατοπτρίζει την αμαυρωμένη εκλογική νίκη της Mέρκελ και το πεσμένο φωτοστέφανο της Γερμανίας ως "άγκυρα" της φιλελεύθερης σταθερότητας της Ευρώπης. Αλλά η Βαϊμάρη χρησιμεύει επίσης ως ισχυρή υπενθύμιση της αίσθησης της συλλογικής ευθύνης της Γερμανίας να εξασφαλίσει ότι τα διδάγματα από την δικτατορία του ναζισμού και τον πόλεμο θα διδάσκονται σε κάθε νέα γενιά", προσθέτει το δημοσίευμα.
Το δίλημμα της Γερμανίας σήμερα πηγάζει από τη διάβρωση της υποστήριξης του μπλοκ υπό την ηγεσία της Mέρκελ και των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι έχουν κυβερνήσει μαζί για 8 από τα 12 έτη της θητείας της.
Δεδομένου ότι η υποστήριξη για τα δύο μεγάλα κόμματα υποχώρησε, «έσπασε» παράλληλα και ο συνδετικός κρίκος που έκανε εφικτό τον συνασπισμό, ενώ ο κερδισμένος της υπόθεσης δεν είναι άλλος από το ακροδεξιό AfD καθώς κατάφερε να μπει στη Βουλή για πρώτη φορά πέρυσι με σχεδόν 13%.
"Οι Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι είδαν το εκλογικό ποσοστό τους να καταρρέει κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την Mέρκελ, αρχικά απέκλεισαν οποιαδήποτε σκέψη για επιστροφή στην κυβέρνηση. Η γερμανίδα καγκελάριος ωστόσο προσπαθεί να ξεπεράσει το αδιέξοδο με ένα νέο γύρο συνομιλιών αυτό το Σαββατοκύριακο ώστε να τους πείσει να επαναφέρουν τη συμμαχία τους για το καλό της χώρας", επισημαίνεται.
Η έκκληση για ευθύνη εξηγεί και τον δημόσιο σκεπτικισμό που προκάλεσε η απόφαση του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος να αποχωρήσει από τις συνομιλίες με τη Merkel, τερματίζοντας μια προσπάθεια τεσσάρων εβδομάδων για να σχηματιστεί μια πολυκομματική κυβέρνηση.
Ο ηγέτης του FDP, Κρίστιαν Λίντνερ κατηγόρησε για αδιαλλαξία τα έτερα μέρη, αλλά έκτοτε το κόμμα και ο ίδιος είχαν τη μεγαλύτερη πτώση στις δημοσκοπήσεις.
Σύμφωνα με τον απολογισμό της Frankfurter Allgemeine Zeitung, η Mέρκελ επικαλέστηκε τη Βαϊμάρη στους συναδέλφους της κόμματος, υπενθυμίζοντας τους λόγους για την κατάρρευση του μεγάλου συνασπισμού υπό τον καγκελάριο Χέρμαν Μιούλερ το 1930 σε μια προσπάθεια να τους πείσει για συμβιβασμό.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, τώρα πρόεδρος του Bundestag, υπενθύμισε επίσης την ανάγκη να θυμηθούμε τα διδάγματα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, η κατάρρευση της οποίας οδήγησε τον Αδόλφο Χίτλερ τρία χρόνια αργότερα.
"Πολύ μεγάλη πόλωση - που σημαίνει ανταγωνισμός για το ποιος είναι ο καλύτερος αντιφασιστής - τελικά ενισχύει μόνο την αβεβαιότητα", ανέφερε σε συνέντευξή του στη Die Welt στις 27 Δεκεμβρίου.
Ο Βολφ βλέπει να υπάρχουν κοινά σημεία του σήμερα με το παρελθόν. Και παρόλο που υποστηρίζει πως "το κόμμα του ανήκει στην αντιπολίτευση", καταλήγει με νόημα πως "φοβάμαι ότι πλέον δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική για την Γερμανία [από την κυβέρνηση συνασπισμού]".