
"Εγώ το έκανα, εγώ το έκανα για τη Γάζα" φώναζε ο 30χρονος Ελάιας Ροντρίγκεζ ο δράστης της αιματηρής επίθεσης με δύο νεκρούς έξω από το Εβραϊκό Μουσείο της Ουάσινγκτον. Αυτό δήλωσαν αυτόπτες μάρτυρες που έντρομοι είχαν δει τον ψηλό άνδρα να ανοίγει πυρ και να σκοτώνει από πολύ κοντινή απόσταση τους Γιαρόν Λισίνσκι και Σάρα Μίγκριμ, 30 και 26 ετών, αντίστοιχα, ένα νεαρό ζευγάρι εργαζομένων στην πρεσβεία του Ισραήλ.

Αναζητώντας τα κίνητρα πίσω από τη σοκαριστική πράξη του άνδρα από το Σικάγο, ο μπλόγκερ Ken Klippenstein δημοσίευσε κείμενο το οποίο αποδίδεται στον Ιλάιας Ροντρίγκεζ και που ο μπλόγκερ ισχυρίζεται ότι η υπογραφή και η χρονική σήμανση στο έγγραφο αποδεικνύουν την αυθεντικότητά του. Το κείμενο μεταδίδεται από διεθνή και ισραηλινά ΜΜΕ.
Στο παρακάτω βίντεο, η στιγμή της σύλληψής του που ακούγεται να φωνάζει "Free Palestine, Free Palestine" ("Λευτεριά στην Παλαιστίνη").
Τι έγραφε μία μέρα πριν από την επίθεση
Το κείμενο φέρεται να έχει γραφτεί στις 20 Μαΐου, μία ημέρα πριν την επίθεση. Πρόκειται για ένα μακροσκελές, παθιασμένο και ιδεολογικά φορτισμένο κείμενο, στο οποίο ο Ροντρίγκεζ, ισχυρίζεται ότι η συμπεριφορά του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, και ιδιαίτερα η αμερικανική υποστήριξη προς τις ισραηλινές επιχειρήσεις, τον ώθησαν να διαπράξει την τρομοκρατική επίθεση.
"Μετά από μερικούς μήνες ραγδαίας αύξησης του αριθμού των νεκρών, το Ισραήλ είχε εξαλείψει την ικανότητα ακόμη και να συνεχίζεται η καταμέτρηση των νεκρών, κάτι που έχει εξυπηρετήσει καλά τη γενοκτονία του", έγραφε.
"Κατά τη στιγμή της συγγραφής, το υπουργείο Υγείας της Γάζας καταγράφει 53.000 νεκρούς από επιθέσεις βίας, τουλάχιστον δέκα χιλιάδες βρίσκονται κάτω από τα ερείπια και ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες ακόμη είναι νεκροί από ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν, πείνα, με δεκάδες χιλιάδες να κινδυνεύουν τώρα από επικείμενο λιμό λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού, όλα αυτά χάρη στη συνενοχή των δυτικών και των αραβικών κυβερνήσεων.

Στην τελευταία παράγραφο της επιστολής, ο Ροντρίγκεζ δικαιολογεί τις πράξεις του, γράφοντας: "Όσοι από εμάς είμαστε κατά της γενοκτονίας βρίσκουμε ικανοποίηση υποστηρίζοντας ότι οι δράστες και οι συνεργοί έχουν χάσει την ανθρώπινη φύση τους. Συμμερίζομαι αυτή την άποψη και κατανοώ την αξία της στο να καταπραΰνει την ψυχή που δεν αντέχει να δεχτεί τις φρικαλεότητες που βλέπει, ακόμη και μέσω της οθόνης. Αλλά η απανθρωπιά έχει αποδειχθεί προ πολλού ότι είναι συγκλονιστικά κοινή, πεζή, πεζά ανθρώπινη. Ένας δράστης μπορεί τότε να είναι ένας στοργικός γονέας, ένα τυπικό παιδί, ένας γενναιόδωρος και φιλάνθρωπος φίλος, ένας αξιαγάπητος ξένος, ικανός για ηθική δύναμη σε στιγμές που τον βολεύει και μερικές φορές ακόμη και όταν δεν τον βολεύει, και όμως να είναι ένα τέρας παρόλα αυτά. Η ανθρωπότητα δεν απαλλάσσει κανέναν από την ευθύνη. Η ενέργεια θα ήταν ηθικά δικαιολογημένη αν είχε ληφθεί πριν από 11 χρόνια κατά τη διάρκεια της Protective Edge (σ.σ. αναφορά στην Επιχείρηση Προστατευτική Αιχμή εναντίον της παλαιστινιακής Λωρίδας της Γάζας τον Ιούλιο του 2014), περίπου την εποχή που προσωπικά συνειδητοποίησα έντονα τη βάναυση συμπεριφορά μας στην Παλαιστίνη. Αλλά νομίζω ότι για τους περισσότερους Αμερικανούς μια τέτοια ενέργεια θα ήταν δυσανάγνωστη, θα φαινόταν παράλογη. Χαίρομαι που σήμερα τουλάχιστον υπάρχουν πολλοί Αμερικανοί για τους οποίους η ενέργεια θα είναι ιδιαίτερα κατανοητή και, με κάποιο αστείο τρόπο, το μόνο λογικό πράγμα που μπορεί να γίνει".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr