"Είδα μια φωτογραφία στο Twitter και αναγνώρισα τα παιδιά μου". Με τη φράση αυτή ο Σεργκέι Περεμπίνις περιγράφει πώς ανακάλυψε ότι η γυναίκα του και τα δύο παιδιά του, είχαν σκοτωθεί από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς στην Ουκρανία.
Η δημοσιογράφος του CNN, Έριν Μπέρνετ, λυγίζει με την περιγραφή του και δακρύζει. Μιλά για την τελευταία φορά που επικοινώνησε με τη σύζυγό του Τατιάνα, όταν εκείνη του είπε πως είχαν μείνει χωρίς νερό, ρεύμα, αέριο, και αποφάσισαν να φύγει μαζί με τα παιδιά από το Ιρπίν. Η φωνή της δημοσιογράφου "σπάει" όταν ακούει τον πατέρα να περιγράφει ότι αναγνώρισε τα πράγματα και τα ρούχα τους. "Τα σώματά τους βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο" είπε και η Έριν Μπέρνετ ξέσπασε σε λυγμούς.
Ο Σεργκέι διηγείται ότι "την τελευταία στιγμή, το κομβόι με το οποίο σχεδίαζε να ταξιδέψει η γυναίκα του με τα παιδιά του βομβαρδίστηκε και δέχθηκε πυρά από το ρωσικό στρατό. Τότε επιχείρησε να περάσει με τα πόδια τη γέφυρα, σκέφτηκε να φύγει με τα πόδια".
Λέει ότι ήταν 23 χρόνια παντρεμένοι, ότι η γυναίκα του ήταν ένας "πολύ ευδιάθετος άνθρωπος" που εργαζόταν ως οικονομική διευθύντρια μεγάλης αμερικανικής εταιρείας. "Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί ως οικογένεια. Αγαπούσαμε τις βόλτες με τα ποδήλατα, τον χειμώνα πηγαίναμε για σκι και της άρεσε πολύ να φυτεύει λουλούδια στο εξοχικό μας", είπε.
Την τραγική ιστορία του Σεργκέι, της Τατιάνας και των δύο παιδιών τους, Μικίτα και Αλίσα, κατέγραψε η αμερικανική εφημερίδα New York Times. Ένα βράδυ, μια βόμβα χτύπησε το δικό τους κτίριο. Η Τατιάνα και τα παιδιά έτρεξαν στο υπόγειο. Ο Σεργκέι είχε φύγει από το Κίεβο λίγες μέρες νωρίτερα, για να βρεθεί στην ανατολική Ουκρανία για να συντρέξει την μητέρα του. Η Τατιάνα αποφάσισε πως ήταν ώρα να πάρει τα παιδιά τους, τον 18χρονο Μικίτα και την 9χρονη Αλίσα, και να τρέξουν.
Αλλά δεν τα κατάφεραν. Την Κυριακή 6 Μαρτίου σκοτώθηκαν. Μαζί τους ήταν κι ο 26χρονος Ανατόλι Μπερεζνίγι, ένας εθελοντής στην εκκλησία της ενορίας τους που τους βοηθούσε να διαφύγουν μέσω μιας κατεστραμμένης γέφυρας στην πόλη τους, το Ιρπίν, και να ενωθούν με τους υπόλοιπους κατοίκους του Κιέβου που εκκένωναν την πόλη.
Κουβαλούσαν λίγα μπαγκάζια. Μια μπλε βαλίτσα με ροδάκια, μια γκρι και τρία σακίδια. Όλα βρέθηκαν κοντά στα άψυχα κορμιά τους. Όπως και η μικρή πράσινη πάνινη τσάντα μεταφοράς του μικρού τους σκύλου που γάβγιζε ασταμάτητα.