Σε ηλικία 96 ετών "έφυγε" από τη ζωή, την 1η Αυγούστου στο σπίτι του στο Sea Ranch της Καλιφόρνια, ο βιοϊατρικός ερευνητής, Λέοναρντ Χέιφλικ, ο οποίος ανακάλυψε ότι τα φυσιολογικά κύτταρα μπορούν να διαιρεθούν μόνο έναν ορισμένο αριθμό φορών, θέτοντας έτσι ένα όριο στην ανθρώπινη διάρκεια ζωής.
Ο γιος του, Τζόελ, δήλωσε ότι η αιτία θανάτου του ήταν ο καρκίνος του παγκρέατος, όπως αναφέρουν οι New York Times.
Η... τυχαία ανακάλυψη
Ο δρ. Χέιφλικ ανακάλυψε το εύρημά του... τυχαία, όπως άλλωστε συνέβη με τα περισσότερα. Το 1960 ως νεαρός επιστήμονας στο Ινστιτούτο Wistar, έναν ερευνητικό οργανισμό του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, προσπαθούσε να αναπτύξει υγιείς σειρές εμβρυϊκών κυττάρων προκειμένου να μελετήσει, αν οι ιοί μπορούν να προκαλέσουν ορισμένους τύπους καρκίνου.
Μαζί με έναν συνάδελφό του, τον Πολ Μούρχεντ παρατήρησαν ότι τα σωματικά -δηλαδή τα μη αναπαραγωγικά- κύτταρα περνούσαν από μια φάση διαίρεσης, διαιρούμενα μεταξύ 40 και 60 φορών, πριν περιπέσουν σε αυτό που ονόμασε "γήρανση".
Καθώς τα γερασμένα κύτταρα συσσωρεύονται, υπέθεσε, ότι το ίδιο το σώμα αρχίζει να γερνάει και να παρακμάζει. Τα μόνα κύτταρα που δεν περνούν σε γήρανση, πρόσθεσε, είναι τα καρκινικά κύτταρα.
"Ως αποτέλεσμα αυτού του κυτταρικού ρολογιού", είπε, "καμία δίαιτα, άσκηση ή γενετική τροποποίηση δεν θα ωθήσει το ανθρώπινο είδος να ξεπεράσει τη διάρκεια ζωής των 125 ετών".
Άλλοι ερευνητές ανακάλυψαν αργότερα τους μηχανισμούς πίσω από το όριο Χέιφλικ: Καθώς τα κύτταρα διαιρούνται, δημιουργούν αντίγραφα των αλυσίδων του DNA, αλλά τα άκρα κάθε αντιγράφου, που ονομάζονται "τελομερή", είναι λίγο μικρότερα από το προηγούμενο. Τελικά το τελομερές τελειώνει και το κύτταρο σταματά να διαιρείται.
"Η εφεύρεση τρόπων για την αύξηση της ανθρώπινης μακροζωίας είναι το δεύτερο παλαιότερο επάγγελμα στον κόσμο, ή ίσως και το πρώτο", δήλωσε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet το 2011. "Τα άτομα πηγαίνουν στην τράπεζα αυτή τη στιγμή με τεράστια χρηματικά ποσά που κερδίζουν πείθοντας τους ανθρώπους ότι έχουν βρει είτε έναν τρόπο να παρατείνουν τη ζωή σου είτε να σε κάνουν αθάνατο".
Το βιογραφικό του
Μετά από δύο χρόνια ως μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Texas Medical Branch στο Γκάλβεστον, επέστρεψε στο Πεν και στο Ινστιτούτο Γουίσταρ, όπου έκανε πολλές από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του. Συνέχισε το έργο του αυτό στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ το 1968.
Κατά τη διάρκεια αυτών των έξι ετών, το Κογκρέσο ψήφισε τον νόμο Bayh-Dole, ο οποίος επιτρέπει στους επιστήμονες να επωφελούνται από την έρευνα που χρηματοδοτείται από το κράτος. Ο νόμος, ο οποίος θα καθιστούσε αναμφισβήτητα νόμιμες τις προηγούμενες ενέργειες του δρ. Χέιφλικ, βοήθησε καταλυτικά στη βιομηχανία βιοτεχνολογίας.
Το 1955 παντρεύτηκε τη Ρουθ Χέκλερ η οποία πέθανε το 2016. Μαζί με τον γιο του, αφήνει πίσω του τέσσερις κόρες, οκτώ εγγόνια και την αδελφή του.
Ο δρ. Χέιφλικ εργάστηκε αργότερα στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα και, από το 1988, στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, όπου ήταν ομότιμος καθηγητής.