Η Αμερικανή Marsh Ivins δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα, αφού εργαζόταν ως αστροναύτης για πολλά χρόνια στη ΝASA και ήταν βετεράνος σε πέντε αποστολές διαστημικού λεωφορείου.
Η 63χρονη, σήμερα, συνταξιούχος αστροναύτης μιλάει στο περιοδικό «Wired» για τα ταξίδια της και περιγράφει τις μοναδικές εμπειρίες της.
Περιγράφοντας τα συναισθήματα, που βίωσε ταξιδεύοντας έξω από τον πλανήτη γη, λέει: «Μπορεί να είναι μαγικό, εντυπωσιακό, και ταυτόχρονα δύσκολο και άβολο. Το ταξίδι στο διάστημα τουλάχιστον με τον τρόπο που γίνεται μέχρι σήμερα δεν είναι κάτι λαμπερό και εύκολο αλλά η θέα σε αποζημιώνει».
Το αίσθημα της ελευθερίας, που νιώθει ο αστροναύτης μακριά από καθημερινά προβλήματα, είναι μοναδικό, σύμφωνα με την Marsh Ivins: «Για μένα ήταν ιδιαίτερα χαλαρωτικό. Όταν ταξιδεύεις στη γη πάντα υπάρχει η δυνατότητα κάποιος να επικοινωνήσει μαζί σου. Αλλά στο διάστημα είσαι πραγματικά απλησίαστος. Φυσικά και υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας μέσω email αλλά εκεί πάνω δεν μπορείς να κάνεις πολλά και να ασχοληθείς με τους καθημερινούς μπελάδες. Πλήρωσα τους λογαριασμούς; Τάισα τον σκύλο; Ένιωθα κάθε μέρα ότι οι έννοιες μου τελείωναν στην άκρη της ατμόσφαιρας. Είχα ελευθερωθεί τελείως από τη γη. Δυστυχώς όλες αυτές οι ανησυχίες επέστρεψαν με το που προσγειώθηκα».
Η πρώην Αστροναύτης δεν παραλείπει, όμως, να περιγράψει και τις επιπτώσεις, πέρα από τη μαγεία των πτήσεων: «Εξαιτίας της έλλειψης της βαρύτητας τα σωματικά υγρά κινούνται προς το κεφάλι. Μοιάζει σαν λίφτινγκ προσώπου. Το στομάχι σου γίνεται επίπεδο. Νιώθεις ψηλότερος καθώς μακραίνεις 2,5 με 5 εκ. Υπάρχουν δυσκολίες καθώς αποκτάς έντονο πονοκέφαλο, το σώμα σου αντιδρά και χάνεις περίπου ένα λίτρο υγρών ενώ πολλοί νιώθουν ναυτία».
Το φαγητό στο διάστημα είναι κάτι το διαφορετικό εξηγεί παρακάτω: «Έφερνα μαζί μου σοκολάτα και στο διάστημα η γεύση της ήταν σαν κερί. Ήταν πολύ απογοητευτικό. Αλλά δεν πας στο διάστημα για το γκουρμέ δείπνο. Το φαγητό εκεί είναι κατεψυγμένο ή συσκευασμένο σε κενό αέρος έτσι ώστε απλά να προσθέσεις νερό και να το ζεστάνεις στο φούρνο».
Ακόμη και ο ύπνος στο διάστημα αποτελεί ιδιαίτερη εμπειρία, αφού ο αστροναύτης πρέπει να δέσει το «κρεβάτι»-υπνόσακο στο πάτωμα, την οροφή του αεροσκάφους ή σε κάποιο τοίχο και να μπει μέσα ολόκληρος, για να μην αιωρείται το σημείο του σώματος, που ενδεχομένως, αφήσει απέξω. Στη συνέχεια, πρέπει να δέσει ακόμα και το κεφάλι του στο μαξιλάρι, για να μπορέσει να ξεκουραστεί ο αυχένας.
Η ίδια διηγείται μια από τις πιο ξεχωριστές ιστορίες που έχει ζήσει: «Τα δύο τελευταία βράδια της πτήσης κοιμήθηκα στον θάλαμο διακυβέρνησης. Έδεσα τον υπνόσακο μου στα μπροστινά παράθυρα. Όταν πλησιάζαμε στο έδαφος η γη ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια μου. Ξύπνησα και είχα όλο τον κόσμο μπροστά μου. Ήταν μια συγκλονιστική στιγμή».
Θα επέστρεφε, μετά από όλα αυτά, στο ιδιαίτερο αυτό επάγγελμα;
«Ήταν δύσκολο, ήταν συναρπαστικό, ήταν τρομακτικό, ήταν απερίγραπτο. Και ναι, θα ήθελα να επιστρέψω χωρίς δεύτερη σκέψη» απαντάει στο ερώτημα, κάνοντας τον απολογισμό της, στο τέλος, η Αμερικανή αστροναύτης.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr