Εχει πάρει στους ώμους του το προσφυγικό χαράσσοντας την δική του σκληρή πολιτική. Με την αμετακίνητη στάση του για κλειστά σύνορα έχει προκαλέσει θυμό στην Αθήνα και σοκ στην Γερμανία. Αυτός είναι ο 29χρονος υπουργός εξωτερικών της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς, το «φοβερό παιδί» της αυστριακής πολιτικής και διπλωματίας.
Σε ηλικία 27 ετών ήταν ο νεώτερος πολιτικός στην ιστορία της Αυστριακής Δημοκρατίας, που καθόταν σε θέση του υπουργικού συμβουλίου
Ο Κουρτς άρχισε να δείχνει το ενδιαφέρον του για την πολιτική ήδη από τα 10 του χρόνια. Δεν έκρυβε την προτίμησή τους στο συντηρητικό χώρο και μάλιστα εντάχθηκε στην νεολαία του Λαϊκού Κόμματος. Το 2009 εξελέγη πρόεδρος της κομματικής νεολαίας. Το 2010 εξελέγη μέλος του δημοτικού συμβουλίου της Αυστρίας και ένα χρόνο μετά διορίστηκε υπουργός επικρατείας για ζητήματα μετανάστευσης.
Αστέρι ή μετεωρίτης;
Σε ηλικία 27 ετών ήταν ο νεώτερος πολιτικός στην ιστορία της Αυστριακής Δημοκρατίας, που καθόταν σε θέση του υπουργικού συμβουλίου. Το 2013 ο Κουρτς εξελέγη βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος και την ίδια χρονιά τοποθετήθηκε υπουργός εξωτερικών στην συμμαχική κυβέρνηση, σε μια ενέργεια του Καγκελάριου Βέρνερ Φάιμαν που προκάλεσε έκπληξη.
Η πολιτική πορεία του μοιάζει με την τροχιά ενός μετεωρίτη που κανένας δεν μπορεί να προβλέψει που θα οδηγήσει. Πάντως στο Λαϊκό Κόμμα προτιμούν να χρησιμοποιούν τον όρο «αστέρι» όταν αναφέρονται στον καλοντυμένο νεαρό πολιτικό, κυρίως σε ότι έχει να κάνει με την... τολμηρή πολιτική του σκέψη.
Σε ειδική αποστολή για το μεταναστευτικό
Η Αυστρία δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να γίνει ένα «χωνευτήρι» προσφύγων και μεταναστών
Πολλοί αναλυτές αλλά και ορισμένοι ευρωπαίοι πολιτικοί λένε ότι η Αυστρία σκλήρυνε την στάση της στο προσφυγικό, φοβούμενη τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Απριλίου και τον κίνδυνο μιας νίκης της ακροδεξιάς.
Αυτή η άποψη όμως δεν ισχύει για τον νεαρό υπουργό εξωτερικών, καθώς οι απόψεις του για το ζήτημα δεν είναι νέες. Ηδη από το 2011 όταν ήταν υπουργός μετανάστευσης, είχε παρουσιάσει δείγματα γραφής για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό. Πέρασε νόμο με τον οποίο τα παιδιά μεταναστών θα πρέπει να περνούν υποχρεωτικά δύο χρονιές σε κέντρα προσχολικής αγωγής για να μαθαίνουν καλύτερα Γερμανικά, πριν πάνε στην Α' Δημοτικού. Ο ίδιος θεωρεί ότι η Αυστρία δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να γίνει ένα «χωνευτήρι» προσφύγων και μεταναστών, κάτι που μοιάζει πολύ με την «κοινωνική ενσωμάτωση» που επιδιώκουν εδώ και χρόνια οι Ολλανδικές κυβερνήσεις για τους μετανάστες.
Δύο είναι τα βασικά επιχειρήματα που προβάλει ο Κουτρτς για την πολιτική του. Αφενός ότι αυτήν την στιγμή το 20% των κατοίκων της χώρας έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό και αφετέρου ότι 200 Αυστριακοί πολίτες, με μουσουλμανικό θρήσκευμα έχουν ενταχθεί στο Ισλαμικό Κράτος. Προκειμένου μάλιστα να περιορίσει το ενδεχόμενο ενός εκτροχιασμού, η χώρα υιοθέτησε έναν «Νόμο για το Ισλάμ» με τον οποίο απαγορεύεται σε κάθε μουσουλμανική οργάνωση να δεχθεί χρήματα από το εξωτερικό. Ο 29χρονος υπουργός λέει για τον συγκεκριμένο νόμο, ότι όχι μόνο δεν στραγγαλίζει οικονομικά τη μουσουλμανική κοινότητα αλλά θα προστατεύσει τα μέλη της «που αισθάνονται υπερήφανοι που είναι μουσουλμάνοι και Αυστριακοί».
Στα σχέδια του Κουρτς είναι ακόμη πιο «επιθετικά». Θέλει, οι μετανάστες να έχουν διδαχθεί τις αξίες των Αυστριακών πολιτών πριν φτάσουν στην χώρα του για εγκατάσταση: «Πρέπει να έχουν κατανοήσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους» λέει ο ίδιος.
Η Αυστρία περιφερειακή δύναμη στα Βαλκάνια
Δεν «κρύβει σκελετούς στην ντουλάπα του», και δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί από την δημοφιλία του
Εκτός από το μεταναστευτικό ο Κουρτς με μεθοδικότητα προσπαθεί να αναβιώσει την παραδοσιακή πολιτική επιρροή της Βιέννης στα Βαλκάνια, έναν χώρο που ήδη από την εποχή της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας θεωρείτο ζωτικός χώρος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι πρωτοβουλίες για αποστολή Αυστριακών αστυνομικών στα Σκόπια αλλά και οι συσκέψεις των επικεφαλής των αστυνομιών Βαλκανικών χωρών στη Βιέννη.
Είτε αποδειχθεί αστέρι της πολιτικής είτε κομήτης, ο Σεμπάστιαν Κουρτς δεν «κρύβει σκελετούς στην ντουλάπα του», και δεν φαίνεται να έχει επηρεαστεί από την δημοφιλία του. Μπορεί αν επιλέγει πολύ προσεγμένα τα ρούχα του και να φροντίζει το χτένισμά του να ειναι τέλειο, όμως εξακολουθεί να ζει σε μια εργατική συνοικία της Βιέννης - εκεί όπου μεγάλωσε - και μοιράζεται ένα μικρό διαμέρισμα με την φίλη του.
Χωρίς να είναι σίγουρος για το που οδηγεί η πορεία που ακολουθεί, δεν δείχνει να ανησυχεί για το πολιτικό μέλλον του δηλώνοντας: «Δεν σχεδιάζω να μείνω στην πολιτική μια ολόκληρη ζωή.» Ομως σε ό,τι αφορά την πολιτική που ακολουθεί, νοιώθει πολύ βέβαιος για την επιτυχία του: «Θα συνεχίσω να εργάζομαι εδώ έως ότου αισθανθώ ότι έχω ολοκληρώσει την αποστολή μου».