
Ταραχές σε αστικά κέντρα με χαρακτήρα φυλετικό και συνήθη αφορμή την αστυνομική αυθαιρεσία η Αμερική έχει γνωρίσει δεκάδες από τη δεκαετία του '60 και μετά. Όμως αυτό που συμβαίνει από την προηγούμενη εβδομάδα είναι κάτι το πρωτόγνωρο.
Πρωτόγνωρο σε ό,τι αφορά την εξάπλωση, τη διάρκεια, τον όγκο και τη σύνθεση των διαδηλώσεων που ξέσπασαν μετά τον φόνο του 46χρονου άοπλου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από λευκούς αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της σύλληψής του. Η αναταραχή δεν έμεινε περιορισμένη γεωγραφικά, όπως λ.χ. συνέβη το 1992 στο Λος Άντζελες, οι διαδηλώσεις έφτασαν να συγκεντρώνουν μεγάλα πλήθη (λ.χ. 60.000 στο Χιούστον, γενέτειρα του Φλόιντ) και οι συμμετέχοντες δεν ήσαν αποκλειστικά Αφροαμερικανοί. Η παρουσία των γυναικών ήταν εμφανέστερη, όπως επίσης και των ισπανόφωνων ή των νεαρών λευκών της γενιάς των"millennials" – με αποτέλεσμα να συγκροτείται ένα ασυνήθιστο, και ευρύ, "μέτωπο".
Η αφορμή για το ξέσπασμα αυτό είναι αντικειμενική. Το πρόβλημα της αστυνομικής βίας, με κύριο, αν και όχι αποκλειστικό, θύμα τις μειονότητες, είναι πολλαπλά καταγεγραμμένο και έχει επιδεινωθεί με την ολοένα και μεγαλύτερη "στρατιωτικοποίηση" των δυνάμεων της τάξης τα τελευταία χρόνια, παρά την υποχώρηση των δεικτών εγκληματικότητας. Όμως αυτό που συμπυκνώνεται στην παρούσα κρίση είναι βαθύτερο – και η χρονική στιγμή καθοριστική.
To timing της κρίσης
Η Αμερική μόλις βίωσε την περιπέτεια της πανδημίας του κορονοϊού, που έπληξε δυσανάλογα τις μειονότητες, καθώς και της επιβολής lockdown, που οδήγησε στην εκτόξευση του αριθμού των ανέργων στα 40 εκατομμύρια. Η πρώτη οικονομία του πλανήτη αντιμετωπίζει μιαν άγνωστης διάρκειας ύφεση, που έχει διαταράξει τις σταθερές όλου του πληθυσμού και ελπιζόταν να χαλιναγωγηθεί ως προς τις κοινωνικές επιπτώσεις της με τα έκτακτα χρηματικά βοηθήματα που θεσπίστηκαν μέχρι την 1η Αυγούστου.
Και, την ίδια στιγμή, η Αμερική οδεύει, σε κλίμα μεγαλύτερης πόλωσης από ποτέ, προς τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, από τις οποίες θα κριθεί αν η προ τετραετίας ανάρρηση του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία θα αποτελέσει απλώς ένα "ατύχημα" ή τη μονιμότερη αλλαγή των κανόνων του πολιτικού παιχνιδιού.
Εξού και οι τοποθετήσεις απέναντι στην παρούσα αναταραχή δεν προσδιορίζονται πλέον αποκλειστικά ή κυρίως από τη φυλετική ένταξη, όσο από την πολιτική γραμμή και την πολιτισμική φυσιογνωμία. Δύο Αμερικές, που όλα τα προηγούμενα χρόνια δείχνουν να έχουν όλο και λιγότερα σημεία επαφής, αναπτύσσουν εντελώς διαφορετικά αφηγήματα για το τι είναι αυτό που συμβαίνει και πώς μπορεί να θεραπευτεί.
Διαβάστε περισσότερα στο capital.gr
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr