Σχεδόν 700.000 Σύροι έχουν εξωθηθεί να τραπούν σε φυγή από τα σπίτια τους από την έναρξη του χρόνου, εξαιτίας των μαχών που μαίνονται σε αρκετές περιοχές της χώρας, δήλωσε ο συντονιστής του ΟΗΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Συρία, ο Πάνος Μουμτζής.
«Είμαι βαθύτατα ανήσυχος για τη συνεχή μαζική εκτόπιση περίπου 700.000 Σύρων από την έναρξη του χρόνου λόγω των μαινόμενων εχθροπαξιών στη χώρα», τόνισε ο υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών σε ανακοίνωσή του.
Περισσότεροι από 400.000 άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί εξαιτίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη βόρεια επαρχία Ιντλίμπ, 133.000 από την Ανατολική Γούτα, στις πύλες της Δαμασκού, ενώ η βία συνεχίζεται στο νότιο τμήμα της συριακής πρωτεύουσας, στη βόρεια επαρχία Χομς και στο βορειοανατολικό και νότιο τμήμα της χώρας.
Le Monde: Η αναπόφευκτη δυτική απάντηση
Στην απάντηση που θα πρέπει να δώσει η Δύση για την επίθεση με χημικά στη Ντούμα της Συρίας αναφέρεται η γαλλική εφημερίδα Le Monde σε άρθρο υπό τον τίτλο «Συρία: η αναπόφευκτη δυτική απάντηση».
Μετά την επίθεση της 7ης Απριλίου στο τελευταίο προπύργιο των ανταρτών κοντά στη Δαμασκό, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 40 αμάχων, Ουάσιγκτον και Παρίσι συμφώνησαν στην ανάγκη να δοθεί μια «αποφασιστική απάντηση από τη διεθνή κοινότητα» στους δράστες αυτού του εγκλήματος πολέμου, γράφει η γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: Το ερώτημα δεν είναι πλέον «πρέπει να απαντήσουμε ή όχι;», αλλά «πώς να απαντήσουμε;» Στο διπλωματικό επίπεδο, το ΣΑ του ΟΗΕ μπλοκάρεται από τη Ρωσία, προστάτιδα του Άσαντ και κυρίαρχη του συριακού εναέριου χώρου, η οποία αναπόφευκτα θα ασκήσει βέτο σε οποιαδήποτε προσπάθεια να τιμωρηθεί νόμιμα η Δαμασκός. Αφού λοιπόν αποκλειστεί αυτός ο δρόμος, Γάλλοι και Αμερικανοί θα πρέπει να ενεργήσουν με δική τους πρωτοβουλία, ίσως με την υποστήριξη των Βρετανών, σημειώνει η Le Monde και καταλήγοντας τονίζει:
Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, οι ΗΠΑ είχαν απαντήσει με πυραύλους κατά αεροπορικής βάσης της Συρίας σε μια επίθεση με χημικά όπλων που είχε περισσότερους από 80 νεκρούς. Τώρα θα πρέπει να σκεφτούν περαιτέρω, χωρίς βιασύνη, με τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό συμμάχων, και χωρίς να παραγνωρίσουν τις επιπτώσεις επιχειρήσεων που θα διεξαχθούν σε ένα τόσο εκρηκτικό περιβάλλον, παρουσία δρώντων όπως η Ρωσία και το Ιράν, αλλά και το Ισραήλ και η Τουρκία. Σπάνια η Μέση Ανατολή είναι τόσο επικίνδυνη.