Τουρκία: Σχέση λατρείας και μίσους με τον Ταγίπ Ερντογάν

Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι από τους πολιτικούς της Τουρκίας που προκαλεί μεγάλο μίσος αλλά και μεγάλη λατρεία στον λαό. Κατάφερε ωστόσο σε κάθε εκλογική μάχη να αυξήσει τις ψήφους του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) διαψεύδοντας αυτούς που προέβλεπαν ότι σβήνει σιγά-σιγά το αστέρι του. Η πολιτική επιστήμονας του Πανεπιστημίου Ανατολικής Μεσογείου της Aγκυρας (ODTU) Αϊσιέ Αγιατά λέει ότι «υπάρχουν αυτοί που τον λατρεύουν και αυτοί που τον μισούν πολύ και αυτό είναι επικίνδυνο».

Από την άλλη, ο πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Γκαζί Χουσεϊν Γιαϊμάν λέει ότι «ναι, μεταξύ του λαού υπάρχει σχέση μίσους και έρωτα αλλά αυτή η σχέση ωφελεί τον Ερντογάν».

Ο Ταγίπ Ερντογάν γεννήθηκε το 1954, στο Κασίμπασα της Κωνσταντινούπολης, μια από τις πιο φτωχές συνοικίες της Πόλης

Από ποδοσφαιριστής έγινε πρωθυπουργός

Ο Ταγίπ Ερντογάν γεννήθηκε το 1954, στο Κασίμπασα της Κωνσταντινούπολης, μια από τις πιο φτωχές συνοικίες της Πόλης. Κατάγεται από μια οικογένεια η οποία προέρχεται από την Ανατολία, ο πατέρας του ήταν καπετάνιος και η μητέρα του οικοκυρά. Με υποτροφία μπήκε στο λύκειο Ιμάμηδων Κωνσταντινούπολης. Εκείνη την περίοδο άρχισε να ασχολείται με την πολιτική. Είχε πάθος με το ποδόσφαιρο αλλά ο πατέρας του δεν ήθελε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Οι φίλοι του τον έλεγαν «Ιμάμη Μπέκενμποερ» εμπνεόμενοι από τον γερμανό ποδοσφαιριστή Μπεκενπόερ. Επαιζε ποδόσφαιρο σε διάφορες ομάδες. Το 1973 τελείωσε το λύκειο Ιμάμηδων και το 1981 αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά στο τμήμα Οικονομικών και Διοίκησης. Το 1978 παντρεύτηκε την Εμινέ Γκιουλμπαράν από την πόλη Σιίρτ της Τουρκίας και μαζί της απέκτησε τέσσερα παιδιά, δύο αγόρια και δύο κορίτσια.

Στην πολιτική μπήκε δίπλα στον ισλαμιστή ηγέτη Νετσμεντίν Ερμπακάν, ως πρόεδρος της νεολαίας του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας (MSP). Στα 22 του χρόνια ήταν πρόεδρος της Νεολαίας Νέων του κόμματος στην Κωνσταντινούπολη. Μετά το πραξικόπημα το 1980, του απαγορεύτηκε η ανάμειξη στην πολιτική και έτσι δούλεψε στον ιδιωτικό τομέα. Το 1982 με την άρση της απαγόρευσης ανέλαβε καθήκοντα στο Κόμμα Ευημερίας (Refah Partisi) το οποίο ήταν συνέχεια του (MSP). Εγινε επαρχιακός γραμματέας του κόμματος. Το 1987 ήταν για πρώτη φορά υποψήφιος βουλευτής αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί. Το 1991, παρόλο που εκλέγηκε βουλευτής, δεν κατάφερε να μπει στην Βουλή λόγω της ένστασης από τον δεύτερο υποψήφιο.

Ο Ταγίπ Ερντογάν βγαίνοντας από την φυλακή οργάνωσε την ίδρυση ενός νέου κόμματος σε συνεργασία με τους Αμπτουλάχ Γκιουλ

Το 1994 εκλέγηκε Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης και παρέμεινε στη θέση αυτή για 4,5 χρόνια. Στις 12 Δεκεμβρίου 1997 σε μια συγκέντρωση στην πόλη Σίιρτ διάβασε τους στίχους: «Οι μιναρέδες είναι ξιφολόγχες, οι θόλοι κράνη, τα τζαμιά είναι οι στρατιωτικοί μας στρατώνες, οι πιστοί στρατιώτες, αυτός ο ιερός στρατός περιμένει την θρησκεία, ο Αλλάχ είναι Μεγάλος, ο Αλλάχ είναι Μεγάλος». Η απαγγελία αυτή ήταν αρκετή για να τον στείλει στη φυλακή. Το δικαστήριο του Ντιγιάρμπακιρ ξεκίνησε δίκη εναντίον του με την κατηγορία «πρόκλησης μίσους και έχθρας» ανάμεσα στο λαό χρησιμοποιώντας τη θρησκεία και την διαφορετικότητα. Καταδικάστηκε και παρέμεινε στην φυλακή για ένα χρόνο.

Με το κλείσιμο του Κόμματος Ευημερίας το 1998 με την κατηγορία για δραστηριότητες εναντίον του κοσμικού κράτους, ιδρύθηκε το Κόμμα της Αρετής (Fazilet Partisi) το οποίο έκλεισε επίσης το 2001 για τους ίδιους λόγους. Ο Ταγίπ Ερντογάν βγαίνοντας από την φυλακή οργάνωσε την ίδρυση ενός νέου κόμματος σε συνεργασία με τους Αμπτουλάχ Γκιουλ, τον Μπουλέντ Αρίντς, τον Αμπτουλατίφ Σενέρ, τον Τσεμίλ Τσιτσέκ, τον Αμπτουλκαντίρ Ακσού και τον Χαγιατί Γιαζιτζί. Χαρακτηρίστηκαν νεωτεριστές και ίδρυσαν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) το 2001. Στο κόμμα υπήρχαν ακόμη και πρώην στελέχη του Κόμματος Μητέρας Πατρίδας (ANAP) του Τουργκούτ Οζάλ. Στις 16 Αυγούστου του 2001 ο Ταγίπ Ερντογάν εκλέγηκε πρόεδρος του κόμματος. Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου του 2002 το AKP ήρθε στην εξουσία με ποσοστό 34,29%. Επειδή ο Ερντογάν δεν ήταν βουλευτής την πρωθυπουργία της 58ης κυβέρνησης ανέλαβε ο Αμπτουλάχ Γκιουλ. Με την στήριξη του Ρεπουπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) έγινε τροποποίηση του συντάγματος και ο Ερντογάν εκλέγηκε βουλευτής στην πόλη Σιίρτ αναλαμβάνοντας, στη συνέχεια, την πρωθυπουργία της χώρας.

Ο Ερντογάν μετά τον Αντνάν Μεντερές ήταν ο δεύτερος πολιτικός στην ιστορία της Τουρκίας που κατάφερε να εκλεγεί για τρεις συνεχόμενες θητείες

Ο Ταγίπ Ερντογάν συνέχισε την πολιτική οικονομικών μεταρρυθμίσεων που είχε ξεκινήσει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Κεμάλ Ντερβίς όταν κλήθηκε στην Τουρκία από τον Μπουλέντ Ετζεβίτ για να σώσει την χώρα από την οικονομική κατάρρευση. Στήριξε την προοπτική της ΕΕ, κέρδισε πόντους για τις επενδύσεις που έκανε στην παιδία, την συγκοινωνία και τον τομέα της υγείας. Στις γενικές εκλογές του 2007 παρά τις συζητήσεις γύρω από το θέμα της κοσμικότητας του κράτους και του ρόλου του στρατού, ο Ταγίπ Ερντογάν αύξησε τις ψήφους του AKP στο 47%.

Η κυβέρνησή του ήρθε αντιμέτωπη με τον στατό παραμονές των εκλογών όταν ο στρατός εξέδωσε «ηλεκτρονικό υπόμνημα» εναντίον του. Ο Ερντογάν έλαβε τη στήριξη της ΕΕ και τα εύσημα της διεθνούς κοινότητας επειδή τα έβαλε με τον στρατό και κέρδισε τον τίτλο του «ισχυρού ηγέτη» της χώρας και της περιοχής. Οι μεταρρυθίσεις συνεχίστηκαν, με την υποστήριξη των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Είχε ενεργό ρόλο στην εξωτερική πολιτική, στήριξε την λύση στην Κύπρο αποδεχόμενος το σχέδιο Ανάν, ωστόσο δεν υποχώρησε από την διαμάχη του με το Ισραήλ. Στο Νταβός προκλήθηκε η κρίση του «ενός λεπτού» με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες και στήριξε την «αραβική άνοιξη» στις χώρες της Μέσης Ανατολής και τη Βόρεια Αφρική.

Στις εκλογές της 12ης Ιουνίου του 2011 το ΑΚΡ έλαβε 49,8%. Ο Ερντογάν μετά τον Αντνάν Μεντερές ήταν ο δεύτερος πολιτικός στην ιστορία της Τουρκίας που κατάφερε να εκλεγεί για τρεις συνεχόμενες θητείες. Την τρίτη του θητεία ο Ερντογάν την ονομασε «περίοδο μαεστρίας». Το 2012 ξεκίνησε την διαδικασία επίλυσης του Κουρδικού και εγκαινίασε συνομιλίες με τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν ο οποίος βρίσκεται στην φυλακή του Ιμραλί.

Οι αντιδράσεις εναντίον του Ερντογάν μέσω Facebook και Twitter αυξήθηκαν και παραμονές των δημοτικών εκλογών της 30ης Μαρτίου έκλεισε το Twitter

Πόλωση και ένταση

Παράλληλα, όμως, η ένταση και η πόλωση εντός της Τουρκίας αυξήθηκε κατακόρυφα. Το 2013 σημάδεψαν οι διαδηλώσεις για το πάρκο Γκεζί. Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν από μια ομάδα στην Κωνσταντινούπολη που αντιδρούσε στο κόψιμο των δέντρων στο πάρκο Γκεζί και ο Ερντογάν βρέθηκε απέναντι στην οργή του λαού. Χαρακτήρισε τους διαδηλωτές «λαφυραγωγούς» και τήρησε σκληρή και αδιάλλακτη στάση. Σε ολόκληρη την Τουρκία έγιναν διαδηλώσεις εναντίον του.

Στις 17 Δεκεμβρίου, με την επιχείρηση σύλληψης τριών υιών υπουργών του για σκάνδαλα διαφθοράς, η ένταση πήρε άλλη τροπή. Ξεκίνησε έντονη διαμάχη μεταξύ Ερντογάν και του κινήματος Φετουλάχ Γκιουλέν, του πανίσχυρου εξόριστου θρησκετικού ηγέτη στην Πελσυνβανία των ΗΠΑ, ο οποίος ήταν σύμμαχός του μέχρι τότε στην κυβέρνηση. Ο Ερντογάν κατηγόρησε το κίνημα Φετουλάχ Γκιουλέν ότι αποτελεί μια δομή «παράλληλου κράτους» και ξεκίνησε προσπάθεια εξόντωσής του. Οι αντιδράσεις εναντίον του Ερντογάν μέσω Facebook και Twitter αυξήθηκαν και παραμονές των δημοτικών εκλογών της 30ης Μαρτίου έκλεισε το Twitter. Τελικά κέρδισε και τις εκλογές της 30ης Μαρτίου. Παρά την μεγάλη πόλωση ο Ταγίπ Ερντογάν υπέβαλε στην συνέχεια υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές υποσχόμενος ότι «θα είναι ο πρόεδρος της Νέας Τουρκίας και θα αγκαλιάσει όλους».

Λατρεία και μίσος

Οσο περνά ο καιρός η Τουρκία γίνεται πιο αυταρχική χώρα γι αυτό και όσοι θέλουν αλλαγή δεν θα τον ψηφίσουν

«Σήμερα στην Τουρκία δεν υπάρχει μόνο ένταση λόγω του πολέμου μεταξύ Ερντογάν και παράλληλης δομής. Η Τουρκία έχει μοιραστεί στα δύο μεταξύ αυτών που μισούν τον Ερντογάν και αυτών που τον λατρεύουν. Ο Ερντογάν είναι σε κατάσταση 'πολέμου' με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Προσπαθεί να ιδρύσει την Νέα Τουρκία. Ολοι μαζί θα δούμε την Νέα Τουρκία», είπε στην δημοσιογράφο Χιλάλ Κοϊλού που ετοίμασε το βιογραφικό του Ταγίπ Ερντογάν η Αϊσιέ Αγιάτα του Πανεπιστημίου ODTU. «Επειδή είναι ένας άνθρωπος που κινείται μόνος του δεν βλέπει τα δικά του λάθη. Υπάρχουν αυτοί που τον αγαπούν πολύ και αυτοί που τον μισούν πολύ», είπε η Αγιάτα και πρόσθεσε ότι στον Ερντογάν αρέσει να παίζει με τα άκρα, δεν τον λατρεύουν οι μορφωμένες γυναίκες της μεσαίας τάξης αλλά οι γυναίκες που τον βλέπουν ως προστάτη τους. Ωστόσο, σύμφωνα με την Αγιατά, και αυτές οι γυναίκες πολύ σύντομα μπορεί να τον μισήσουν και αυτό τον κίνδυνο δεν τον βλέπει ο Ερντογάν. Οσο περνά ο καιρός, προσθέτει, η Τουρκία γίνεται πιο αυταρχική χώρα γι αυτό όσοι θέλουν αλλαγή δεν θα τον ψηφίσουν στις προεδρικές εκλογές. Πιστεύει, δε, ότι θα υπάρξει και δεύτερος γύρος για τις προεδρικές εκλογές.

Από την άλλη ο καθηγητής Χουσεϊν Γιαϊμάν του Πανεπιστημίου Γκαζί είπε στην δημοσιογράφο Χιλάλ Κιοϊλού ότι για την πόλωση έχει θεωρηθεί υπεύθυνος προσωπικά ο Ερντογάν. Στον λαό υπάρχει «μίσος και έρωτας» για τον Ερντογάν αλλά τελικά θα κερδίσει ο έρωτας. Εκτιμά ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα εκλεγεί από τον πρώτο γύρο λέγοντας ότι «η ελίτ μπορεί να τον μισεί αλλά ο λαός είνα ερωτευμένος με τον Ερντογάν, έχει την ισχυρή στήριξη του λαού».

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr