
Το "Ναι" επικράτησε στο δημοψήφισμα στην Τουρκία, αν και με οριακή διαφορά από το "Όχι", παρά τις αρχικές προσδοκίες του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αυτή η Πύρρειος Νίκη του Ερντογάν, μια νίκη που δεν την περίμενε επ' ουδενί καθώς ανέμενε η επικράτηση του να είναι απείρως πιο εύκολη κι ευρεία, σημαίνει, σύμφωνα με τον Guardian "την μετάβαση της Τουρκίας από μια ασθενική δημοκρατία σε μια αναδυόμενη δεσποτεία αποφασίσθηκε με τη θέληση του λαού και θα είναι ένα δώρο για τον άνδρα που το 1996 είχε δηλώσει πως «η δημοκρατία δεν είναι ένας στόχος, αλλά ένα εργαλείο".
Όμως πώς βλέπουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δέκα ξένοι πολιτικοί αναλυτές; Τι σημαίνει το αποτέλεσμα; Είναι νίκη ή ήττα του Ερντογαν; Και τί ξημερώνει για την Τουρκία εις το επαύριον;
Ζίγια Μεράλ, καθηγητής στο Κέντρο Ιστορικής Ανάλυσης και Έρευνας Συγκρούσεων της Βρετανίας
“Η μικρή διαφορά και οι ψήφοι που αμφισβητεί η αντιπολίτευση αμαυρώνουν το αίσθημα νίκης του Ερντογάν. Το γεγονός αυτό ενδυναμώνει την αντιπολίτευση, αλλά ταυτόχρονα πολλοί διεθνείς “παίκτες” στην γεωπολιτική σκακιέρα θα ζητήσουν από την Τουρκία να μην προχωρήσουν κάποιες από τις προτεινόμενες αλλαγές του δημοψηφίσματος. Αυτό φαίνεται από την ανακοίνωση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που ήδη ζήτησε τον σεβασμό στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Η επόμενη φάση θα είναι πολιτικά και κοινωνικά έντονα φορτισμένη, με διαδηλώσεις και πολεμικές ρητορικές ένθεν κι ένθεν” αναφέρει στην Washighton Post.
Ραγκίπ Σοϊλού, ανταποκριτής της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah στην Ουάσινγκτον και υποστηρικτής του Ερντογάν
“Η ψήφος στο ΝΑΙ ήταν μια αντίδραση στις πολίτικες αναταραχές των τελευταίων ετών, δηλαδή την βια που έχουν εξαπολύσει οι Κούρδοι, το κύμα των τρομοκρατικών επιθέσεων από τον ISIS και κυρίως το αποτυχημένο πραξικόπημα του περασμένου Ιουλίου. Τα διεθνή ΜΜΕ επικεντρώθηκαν περισσότερο στην προσωπικότητα του Ερντογάν πάρα στην κοινωνική πόλωση που έχει επέλθει αλλά και σε όλα αυτά που έχει τραβήξει ο τούρκικος λαός τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δεδομένων όλων αυτόν των προβλημάτων, των κρίσεων και των διενέξεων, η πλειοψηφία των ψηφοφόρων επέλεξαν την σταθερότητα και ένα σύστημα που να εκχωρεί περισσότερο έλεγχο και εξουσίες στην κυβέρνηση, προκειμένου να αποφευχθούν γεγονότα όπως αυτά που είχαμε στο παρελθόν. Το νέο σύστημα επίσης δημιουργεί συνθήκες για καλύτερη άσκηση της προεδρίας, η οποία θα μπορεί να αντιδρά σε περιόδους κρίσεων” τονίζει μιλώντας στην Washighton Post.
Χάουαρντ Αϊζενστατ, επίκουρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Σεν Λόρενς και συνεργάτης στο Project on Middle East Democracy
“Η κυβέρνηση Ερντογάν τιμωρήθηκε από την ικανότητα της εκστρατείας για το ΟΧΙ που κατάφερε να έχει ένα απρόσμενα κάλο αποτέλεσμα, πάρα το ότι όλος ο κρατικός μηχανισμός δούλευε εναντίον τους. Ωστόσο, ο Ερντογάν ενδέχεται να μην ακούσει τα καμπανάκια του κινδύνου, καθώς μπορεί να υποσχέθηκε πως ένα ΝΑΙ θα φέρει μεγαλύτερη σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη, άλλα έχω την υποψία πως τίποτα απ' αυτά δεν θα συμβεί. Αντιθέτως, το πιο πιθανό είναι να συνεχίσει να αποζητά διαρκώς περισσότερες εξουσίες στα χέρια του και φυσικά δεν θα τείνει καμιά χείρα συνεργασίας στην αντιπολίτευση” σημειώνει μιλώντας στην Washighton Post.
Ομέρ Τασπινάρ, καθηγητής στο Ινστιτούτο Μπρούκινγκς
“Το γεγονός πως ο Ερντογάν έχασε μέχρι και την ίδια την Κωνσταντινούπολη, για πρώτη φορά από το 1994, είναι ένα σημαντικό σημάδι πως κάποιοι από τους αστούς υποστηρικτές του τον εγκατέλειψαν, Το αποτέλεσμα επίσης καταδεικνύει πως ένα ενωμένο μέτωπο εναντίον στον Ερντογάν έχει μια ευκαιρία να προσφέρει μια εναλλακτική πρόταση. Η διάσπαση των κομμάτων της αντιπολίτευσης αποτελεί μεγάλο μειονέκτημα για την τουρκική δημοκρατία. Μια ενωμένη αντιπολίτευση θα μπορούσε να ξεκινήσει, επιδιώκοντας καταρχάς την ενότητα”.
Αϊκάν Ερντεμίρ, καθηγητής στο τούρκικο Ίδρυμα Δημοκρατιών
“Αυτό ήταν ένα δημοψήφισμα όπου είχαμε Κούρδους στις ανατολικές επαρχίες να ψηφίζουν το ίδιο με κοσμικούς Τούρκους στις δυτικές επαρχίες. Ίσως μιλάμε για την αυγή μιας νέας εποχής. Ίσως να υπάρχει η δυνατότητα για κάτι περισσότερο από μια απλή τακτική συμμαχία, αλλά κι εδώ απαιτείται ο οραματισμός ενός ηγέτη. Οι αριθμοί και η ενέργεια υπάρχουν. Το θέμα είναι κάποιος να καταφέρει να τα “αρμέξει” όλα αυτά” τονίζει.
Γκονούλ Τολ, διευθύντρια του Κέντρου Τουρκικών Σπουδών στο Μεσανατολικό Ινστιτούτο
“Το αποτέλεσμα σημαίνει πως ο Ερντογάν έχασε έδαφος ακόμη κι εντός των ίδιων του των ψηφοφόρων, ενώ δεν κατάφερε να κινητοποιήσει τους εθνικιστές στο βαθμό που περίμενε. Πλέον θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει άλλη ρητορική για τις επικείμενες προεδρικές εκλογές του 2019. Πρέπει να απευθυνθεί στους κεντρώους ψηφοφόρους και να πάρει μεγάλες αποφάσεις προκειμένου να αποτρέψει την καθίζηση της τουρκικής οικονομίας. Έτσι, πλέον έχει περισσότερες ελπίδες το ενδεχόμενο να επιστρέψει σε διαπραγματεύσεις με τους Κουρδους, σε σχέση με το αν θα κέρδιζε με μεγάλη διαφορά -ειδικά αν αναλογιστούμε πως είχε ανέλπιστα καλά αποτελέσματα στο κουρδικό εκλογικό σώμα” αναφέρει, μιλώντας στην Washighton Post.
Σονέρ Καγκάπταϊ, συνεργάτης του Ινστιτούτου για την Εγγύς Ανατολή στην Ουάσινγκτον
"H οριακή νίκη του Ερντογάν είναι ένα καλό σημάδι. Είναι το καλύτερο πιθανό αποτέλεσμα. Αν ο Ερντογάν έχανε, τότε θα ξεκινούσε μια μεγάλη περίοδος πολιτικής αστάθειας, καθώς σίγουρα θα ζητούσε καταμέτρηση των ψήφων. Επίσης, αν κέρδιζε με μεγάλη διαφορά, θα “έπαιρναν τα μυαλά του αέρα” και θα μετατρεπόταν σε έναν εντελώς αυταρχικό ηγέτη. Τώρα όμως, τα φτερά του “κόπηκαν” και πλέον νιώθει ταπεινωμένος”.
Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, τούρκος δημοσιογράφος
"Για τον Ερντογάν, αυτός είναι ένας βραχυπρόθεσμος αγώνας επιβίωσης. Σε έναν μαραθώνιο, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει σε ένα κράτος διχασμένο και με οικονομικά προβλήματα. Η Ε.Ε. έχει μόνο μια ευκαιρία σε αυτό το μπρα-ντε-φερ με τον Ερντογάν: το εμπόριο και τις εμπορικές σχέσεις, δίπλα σε απειλές για διπλωματική του απομόνωση. Κι ο Ερντογάν με την σειρά του όμως, δεν μπορεί να ρισκάρει να αποκόψει τους δεσμούς του με την Ε.Ε. λόγω οικονομικών κι εμπορικών σχέσεων. Οπότε θα προσπαθήσει να πετύχει μια όσο το δυνατόν καλύτερη συμφωνία, εκμεταλλευόμενος κυρίως τις διενέξεις που επικρατούν εντός κρατών-μελων της Ε.Ε. Ακόμη κι έτσι όμως, μια συμφωνία δεν θα είναι βιώσιμη, καθώς το εμπόριο και η οικονομία εξαρτώνται άρρηκτα από την πολιτική ρητορική του Ερντογάν”, λέει ο Μποζκούρτ παρατηρώντας επίσης πως “στο δημοψήφισμα, οι επαρχίες που ψηφίσαν εναντίον του Ερντογάν είναι εκείνες, οι κάτοικοι των οποίων έχουν υποστεί την μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή. Αυτό από μόνο του σημαίνει πως υπάρχει ακόμη ελπίδα” σημειώνει ο δημοσιογράφος σε αναρτήσεις του στο Twitter.
Ντέιβιντ Λ. Φίλιπς, συνεργάτης του Ινστιτούτου Μελέτης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του πανεπιστημίου Κολούμπια στις ΗΠΑ
“Ο δυτικός προσανατολισμός της Τουρκίας είναι τελειωμένη υπόθεση. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως ένδειξη πως ο Ερντογάν ξαφνικά θα γίνει πιο διαλλακτικός. Υπάρχουν ελάχιστες ελπίδες πως θα απελευθερωθούν οι κρατούμενοι βουλευτές του κουρδικού κόμματος HDP. Αντιθέτως θα συνεχιστούν τόσο οι επιχειρήσεις των υπηρεσιών ασφαλείας στα νοτιοανατολικά της χώρας, όσο και οι εκκαθαρίσεις των γκιουλενιστών της Τουρκίας” σημειώνει μιλώντας στους Financial Times.
Μουιτάμπα Ραχμάν, επικεφαλής ευρωπαϊκής έρευνας του Eurasia Group
“Περισσότερο από ποτέ, η εγχώρια και περιφερειακή σταθερότητα της Τουρκίας εξαρτάται από τα καπρίτσια ενός απρόβλεπτου και κυκλοθυμικού Ερντογάν, ο οποίος τώρα θα χρειαστεί να κερδίσει οπωσδήποτε μια εκλογική αναμέτρηση προκειμένου να κερδίσει εκ νέου αυτές τις εξουσίες. Οπότε, η νικη αυτή δεν θα τον κάνει πιο επιεική. Και η κατάσταση στην Τουρκία δεν θα βελτιωθεί” τονίζει σε δηλώσεις του στους Financial Times.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr