Αν πιστέψουμε τη ρωσική προπαγάνδα του Πούτιν, ο Ρώσος πρόεδρος δεν ήταν ποτέ πιο κοντά στο να κερδίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Οι Ευρωπαίοι είναι σε σοκ καθώς o πρόεδρος Τραμπ φέρνει τα πάνω κάτω στην ευρω-ατλαντική συμμαχία- έτσι όπως διαμορφώθηκε το 1945, με το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου- ενώ την ίδια στιγμή κατηγορεί- ψευδώς- την Ουκρανία, ότι ευθύνεται για την έναρξη του πολέμου.
Αλλά 3 χρόνια μετά την εισβολή Πούτιν, τι ακριβώς σημαίνει μια "νίκη του Πούτιν" στην Ουκρανία, αναρωτιέται το περιοδικό Η επίθεσή του, αυτό που ονομάζει "ειδική στρατιωτική επιχείρηση", αποφασίστηκε εν κρυπτώ από την κυβέρνηση και τον ρωσικό λαό και ο Ρώσος πρόεδρος ισχυρίζεται ότι προστατεύει την κυριαρχία της χώρας του. Αλλά το τι θα συμβεί στη συνέχεια δεν είναι στο χέρι του Πούτιν να το ελέγξει. Θα κριθεί από τις εξελίξεις στην Ουκρανία, τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης και κυρίως από το τι θα κάνει ο Τραμπ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει σαφές σχέδιο για την Ουκρανία και οι επιλογές του θα μπορούσαν να ήταν ακόμα και ο διαμελισμός της Ουκρανίας προς όφελος της Ρωσίας ή ακόμα και το ακριβώς αντίθετο. Μια ξαφνική αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας και επιπλέον κυρώσεις στη Μόσχα. Προς το παρόν βλέπουμε τις πρώτες συνομιλίες και απευθείας επαφές ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία, στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας, αλλά μέχρι στιγμής το μόνο που έχει συμφωνηθεί είναι ένα ομιχλώδες σχέδιο για διαπραγματεύσεις και μια αναφορά σε "κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα". Εχουν δε ξεκινήσει και οι προετοιμασίες για μια συνάντηση κορυφής Τραμπ- Πούτιν, ίσως και πριν τον Μάρτιο.
Αυτή η ρευστότητα εξυπηρετεί τον κ. Πούτιν. Ενώ ο κ. Τραμπ βλέπει τις συνομιλίες σαν μια διαδικασία μέσω της οποίας αυτός, ο (δήθεν) μεγάλος διαπραγματευτής… θα τελειώσει έναν "γελοίο" όπως λέει πόλεμο , ο Βλαντιμίρ Πούτιν τις βλέπει σαν ένα σκαλοπάτι, έναν σταθμό στα πλαίσια μιας μεγαλύτερης σύγκρουσης. Ο κ. Πούτιν θεωρεί ότι έχει μεγαλύτερες αντοχές από την Ουκρανία ή το ΝΑΤΟ, δηλαδή από αυτό που μέχρι χθες ονομάζαμε "δυτική συμμαχία" και που πλέον είναι σε κρίση.
Σαν καλός χαρτοπαίκτης, ο κ. Πούτιν θέλει να εμφανίζεται ισχυρός και σίγουρος για τον εαυτό του, αλλά στην πραγματικότητα τα χαρτιά του είναι λιγότερο ισχυρά από αυτό που θέλει να πιστεύουν οι αντίπαλοί του. Και το τέλος του πολέμου μπορεί να του δημιουργήσει και άλλου είδους προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας.
Η εξάντληση του στρατιωτικού υλικού που διαθέτει η Ρωσία, είναι αποκαλυπτική. Περισσότερα από τα μισά από τα 7.300 τανκς που διαθέτει έχουν καταστραφεί. Από αυτά που δεν έχουν καταστραφεί, μόνο τα 500 μπορούν να ανασκευαστούν και να εκσυγχρονιστούν γρήγορα. Εως τον Απρίλιο, μάλλον δεν θα διαθέτει πλέον άλλα Τ- 80 τανκς και πέρυσι έχασε τα διπλάσια οπλικά συστήματα σε σχέση με τα δυο προηγούμενα χρόνια. Η επιστράτευση στρατιωτών με συμβόλαια- επί πληρωμή δηλαδή- γίνεται όλο και πιο ακριβή, ενώ μια γενική επιστράτευση του πληθυσμού είναι πολιτικά επικίνδυνη. Η κοινή γνώμη- δείχνουν οι έρευνες- θέλει το τέλος του πολέμου.
Η ρωσική οικονομία άντεξε τις κυρώσεις χάρη στον επαγγελματισμό της κεντρικής τράπεζας, την αύξηση των τιμών της ενέργειας και τα μέτρα τόνωσης της οικονομίας που πήρε η κυβέρνηση της Μόσχας. Όμως οι επενδύσεις στην πολεμική βιομηχανία αντί για τον παραγωγικό τομέα, έχουν προκαλέσει μεγάλη αύξηση του πληθωρισμού, που είναι σε διψήφιο ποσοστό και τα επιτόκια είναι στο 21%, στο υψηλότερο σημείο εδώ και δυο δεκαετίες. Υπάρχει έλλειψη εργατικών χεριών και συν τοις άλλοις, κανείς δεν ξέρει την αλήθεια για τα στοιχεία της ρωσικής οικονομίας. Τα νούμερα που ανακοινώνουν οι αρχές μπορεί και να μην είναι αληθή. Πάντως μια έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας και του υπουργείου Οικονομικών που διέρρευσε στο Reuters κάνει λόγο για ύφεση που μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και πριν την κάμψη του πληθωρισμού.
Ο Oleg Vyugin πρώην υποδιοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, προειδοποιεί ότι η κυβέρνηση πρέπει σύντομα να αποφασίσει: Η θα περικόψει τις στρατιωτικές δαπάνες ή θα αντιμετωπίσει καλπάζοντα πληθωρισμό. Το κρατικό επενδυτικό ταμείο στερεύει. Σύμφωνα με τον Mikhail Zadornov, πρώην υπουργό Οικονομικών, τα ρευστά περιουσιακά του στοιχεία έχουν πέσει από το 7,4% του ΑΕΠ σε κάτω από το 2%. Οι εξαγωγές πέφτουν επίσης, λόγω των κυρώσεων.
Οι αδυναμίες του Πούτιν
Αυτές οι αδυναμίες του Πούτιν, κάνουν ορισμένους στη Δύση να πιστεύουν, ότι αυτή είναι η χειρότερη στιγμή για τις ΗΠΑ να κάνουν παραχωρήσεις στο Κρεμλίνο. Ακόμα και αν η Δύση δεν μπορεί να προσφέρει 100% ασφάλεια στην Ουκρανία από τη Ρωσία, θα μπορούσε να διατηρήσει τις κυρώσεις ώστε να την κρατήσει σε απόσταση. Αντ΄αυτού ο κ. Τραμπ θέλει επειγόντως να κρατήσει την υπόσχεσή του να τελειώσει τον πόλεμο και όχι να περιορίσει και να εμποδίσει τις επεκτατικές βλέψεις της Ρωσίας.
"Επιτέλους έχουμε τον Πούτιν στην αδύναμη κατάσταση που επιδιώκαμε εδώ και 3 χρόνια. Θα ήταν ντροπή να τον αφήσουμε να μας πάρει τη νίκη μέσα από τα δόντια μας", σχολιάζει αμερικανός αξιωματούχος.
Ο Τραμπ είναι χειραγωγίσιμος
Ο κ. Πούτιν πιστεύει ότι ο Τραμπ δεν είναι μόνο ανυπόμονος, αλλά "χειραγωγίσιμος", δηλαδή του χεριού του. Γι΄αυτό και τον κολακεύει με δήθεν φιλικές χειρονομίες, όπως η απελευθέρωση ενός Αμερικανού πολίτη από τις ρωσικές φυλακές, του Μάρκ Φόγκελ, που κρατείτο εκεί από το 2021.
Η ουσία των απαιτήσεων του Πούτιν δεν έχει αλλάξει.
Ο Ρώσος πρόεδρος θέλει μια αδέσμευτη (εκτός ΝΑΤΟ ή ΕΕ) Ουκρανία, χωρίς μεγάλο στρατό και οπλικά συστήματα και χωρίς δυτικά στρατεύματα στο έδαφός της. Θέλει ακόμα να του αναγνωριστεί η κυριότητα της Κριμαίας και των άλλων 4 περιφερειών που έχει κατακτήσει στα ανατολικά της Ουκρανίας. Κυρίως, δεν θέλει μια απλή λήξη των εχθροπραξιών, που θα άφηνε σε ισχύ τις κυρώσεις και θα επέτρεπε στην Ουκρανία να επανεξοπλιστεί. Θέλει μια οριστική λύση στο Ουκρανικό, που θα έθετε τέλος στις οικονομικές κυρώσεις και θα επέτρεπε στον Πούτιν να επανιδρύσει και να ενισχύσει τον στρατό του.
Ακόμα και αν σταματήσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις, ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα συνεχίσει να υπονομεύει την Ευρώπη και να ενισχύει την επιρροή της Ρωσίας. Ο στόχος του είναι να υποτάξει την Ουκρανία και να διαλύσει την παγκόσμια τάξη, υπό την αμερικανική ηγεσία, που προέκυψε από το τέλος του Β΄Παγκοσμίου πολέμου, λέει ο Steve Covington, ένας σύμβουλος της Ανώτατης Διοίκησης του ΝΑΤΟ.
Όπως είπε ο ίδιος ο Πούτιν στους διπλωμάτες του τον προηγούμενο χρόνο, "όλο το σύστημα της ευρωατλαντικής ασφάλειας, καταρρέει μπροστά στα μάτια μας. Η Ευρώπη είναι περιθωριοποιημένη στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις, έχει βυθιστεί στο χάρος, χάνει την επιρροή της και την πολιτιστική της ταυτότητα."
Το Κρεμλίνο σίγουρα ελπίζει επίσης ότι τα φιλορωσικά ακροδεξιά κόμματα- που θαυμάζει ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ- θα κερδίσουν στις εκλογές στην Ευρώπη.
Τα εσωτερικά προβλήματα του Κρεμλίνου
Τα βασικό που θέλει ο Πούτιν είναι να μείνει στην εξουσία. Η λήξη του πολέμου έχει όμως και προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η επιστροφή εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών και ένα δεύτερο είναι η διαμάχες των ολιγαρχών. Γιατί εκτός από τους αξιωματούχους που πιστεύουν στην ειρήνη και θέλουν να πείσουν τον κ. Πούτιν ότι μια εξομάλυνση των σχέσεων με τη Δύση θα ενισχύσει την εξουσία του και δεν θα τον μειώσει, υπάρχουν και αυτοί που κερδίζουν από τον πόλεμο. Είναι αυτοί που κερδίζουν περιουσίες από τη μαύρη αγορά στο εμπόριο της ενέργειας και δεν θέλουν το τέλος του πολέμου.
Είναι ένας σημαντικός αντίπαλος για τον κ. Πούτιν και οι μυστικές υπηρεσίες του ερευνούν επιμελώς όσους δηλώνουν ότι μια συμφωνία για την Ουκρανία είναι προδοσία…
Ο κ. Τραμπ έχει δίκιο να θέλει να μπει τέλος στον πόλεμο και στους νεκρούς. Αν μια ανακωχή επιτρέψει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, οδηγήσει σε μεγαλύτερες δαπάνες των Ευρωπαίων για την άμυνά τους και διατηρήσει ορισμένες κυρώσεις στη Ρωσία, θα επιτρέψει να μην ικανοποιηθούν οι επιδιώξεις του Πούτιν.
Όμως ο κ. Πούτιν πιστεύει ότι μπορεί να κάνει πόλεμο για περισσότερο χρόνο απ΄ότι οι Ουκρανοί και ότι μπορεί να οδηγήσει τον κ. Τραμπ σε μια συμφωνία, που θα επιτρέψει στη Ρωσία να επανενταχθεί στη διεθνή οικονομία, θα καταστήσει την Ουκρανία ένα διχοτομημένο και αποτυχημένο κράτος και την Ευρώπη σε αδυναμία, ακόμα και να υπερασπιστεί τον εαυτό της.