Έπειτα από μία ημέρα κατά την οποία επικράτησε αλαλούμ για τις πολυαναμενόμενες συνομιλίες Ρωσίας – Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη, τις οποίες, σημειωτέον, προκάλεσε ο πρόεδρος της Ρωσίας ως απάντηση στο αίτημα της διεθνούς κοινότητας για εκεχειρία 30 ημερών, οι προσδοκίες είναι χαμηλές.
Όπως παρατηρούν διεθνείς αναλυτές, κάτι τέτοιο δεν είναι τυχαίο. Αυτό που βλέπουμε να εκτυλίσσεται, δεν είναι τίποτε άλλο από το σχέδιο του Κρεμλίνου, οι εξελίξεις να κινηθούν με πολύ αργούς ρυθμούς.
Τι φοβάται ο Ζελένσκι
Απέναντι σε αυτό, η Ουάσινγκτον δεν φαίνεται να έχει πολλά να κάνει για να επισπεύσει τις διαδικασίες, ενώ ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσπαθεί να κινείται ένα βήμα πιο μπροστά από τον Πούτιν ώστε, όπως σημειώνει το CNN στην ανάλυσή του, να είναι πάντα σαφές στον Τραμπ, ότι η δική του πλευρά δεν αποτελεί εμπόδιο. Τι φοβάται περισσότερο ο Ζελένσκι την ώρα που ο Πούτιν επιβάλει για ακόμη μία φορά τον ρυθμό του;
Ότι οι μεγάλες καθυστερήσεις θα δημιουργήσουν χρονικό περιθώριο και χώρο για παρασκηνιακές ή και σε πρώτο πλάνο ενέργειες, που θα επιτρέψουν ο Τραμπ να "κυλήσει" εκ νέου και να πειστεί από τις φωνές στην Ουάσινγκτον που υπερασπίζονται το αφήγημα του Πούτιν. "Υπάρχει ο κίνδυνος να βαρεθεί δηλαδή τις διαδικασίες" λέει το CNN και το χειρότερο, να περιορίσει πολύ δραστικά τη βοήθεια προς την Ουκρανία.

Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να στείλει τον υπουργό Άμυνας της Ουκρανίας, Ρουστάμ Ούμεροφ για να συναντηθεί με μια υποβαθμισμένη ρωσική αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη, "ήταν μια δύσκολη επιλογή που επιβλήθηκε από την ανάγκη".

Ο Ζελένσκι δεν επιχείρησε να "τρομάξει" τον Πούτιν αναβαθμίζοντας τη δική του αντιπροσωπεία. Αυτό που θέλησε να εξασφαλίσει είναι να διαβεβαιώσει τον Τραμπ για τις δικές του προθέσεις και τη δική του προθυμία να κάνει οποιοδήποτε βήμα είναι απαραίτητο για να προωθήσει την ειρήνη. Ειρήνη όμως, με κάθε τίμημα;
Σε κάθε περίπτωση, όποιες κι αν είναι οι κινήσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται (υπό τη μορφή κυρώσεων, όπως πχ το 17ο πακέτο της ΕΕ που αποφασίστηκε τις προηγούμενες μέρες) η Ρωσία οδηγεί τη διαδικασία με τους δικούς της ρυθμούς.
Την περασμένη εβδομάδα, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Πολωνία επιβεβαίωσαν ότι στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας και απαίτησαν μια 30ήμερη άνευ όρων εκεχειρία. Αντί αυτού ο Πούτιν απάντησε..."ας μιλήσουμε". Και όπως φάνηκε, το Κρεμλίνο δεν φοβάται τις περαιτέρω κυρώσεις και την ευρωπαϊκή πίεση και δεν φαίνεται να έχει πειστεί από τον Τραμπ.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι και ο Αμερικανός πρόεδρος με τις δηλώσεις του, μάλλον "παίζει το παιχνίδι" του Πούτιν. Η φράση "τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί αν δεν συναντηθούμε πρώτα εγώ κι ο Πούτιν" υπονομεύει τις συνομιλίες.
Σύμφωνα με την ανάλυση του CNN, η θέση αυτή που εξέφρασε ο Τραμπ, δίνει στον Πούτιν μεγάλο περιθώριο να ακολουθήσει ελεύθερα όποια πορεία θέλει μέχρι οι δύο πρόεδροι να συναντηθούν αυτοπροσώπως.
Χωρίς να αποκλείονται εξελίξεις το Σαββατοκύριακο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν έχει κανένα λόγο να βιαστεί. Στρατιωτικά άλλωστε, αυτό που κάνει είναι να συγκεντρώνει δυνάμεις στο ανατολικό μέτωπο, πιστός πάντα στον στρατηγικό του στόχο που είναι να μην αμφισβητηθεί ότι έχει υπο την κατοχή του τα εδάφη της ανατολικής Ουκρανίας.
Επιπλέον, η "τεχνική" φύση της ρωσικής αντιπροσωπείας που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, δίνει στην Ουάσινγκτον την ψευδή εικόνα ότι οι Ρώσοι εργάζονται για να γίνει πρόοδος, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που γίνεται είναι να καθυστερεί η απόφαση για κατάπαυση του πυρός.

Ακόμα και με την προσθήκη των ανώτερων αξιωματούχων του Τραμπ στο "μείγμα" των αντιπροσωπειών την Παρασκευή, πιθανότατα δεν θα υπάρξει πρόοδος και οι συνομιλίες θα συνεχίζονται έως ότου ξεκινήσουν και άλλες περαιτέρω συνομιλίες και ακολουθήσουν μετά και άλλες συνομιλίες... Και αυτό ακριβώς θέλει το Κρεμλίνο.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr