Η δολοφονία του ακροδεξιού ακτιβιστή Τσάρλι Κερκ φέρνει στο προσκήνιο το ζήτημα της πολιτικής βίας στις ΗΠΑ, που τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται όλο και συχνότερα ως μία επιλογή που δεν αποδοκιμάζεται αλλά θεωρείται λύση.
Οι New York Times, στην ανάλυσή τους για τη δολοφονία του Κερκ, ενός ανθρώπου με τεράστια επιδραστικότητα στην αμερικανική νεολαία και ταυτόχρονα αγαπημένου παιδιού του Ντόναλντ Τραμπ και του περιβάλλοντός του, καταλήγουν ότι πρόκειται για μια φρικτή έκφανση πολιτικής βίας που βαθαίνει τον διχασμό στις ΗΠΑ.
Η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, του ιδρυτή ενός νεανικού πολιτικού κινήματος που βοήθησε στην επανάσταση του σύγχρονου συντηρητισμού, στο Πανεπιστήμιο Utah Valley την Τετάρτη, 10/09, είναι μια τραγωδία. Η δολοφονία του αποτελεί έκφανση ενός φρικτού κύματος πολιτικής βίας που διχάζει την Αμερική, σημειώνει η εφημερίδα.
Μέσα στον τελευταίο χρόνο- θυμίζει η εφημερίδα- ένας ένοπλος σκότωσε ένα μέλος της Νομοθετικής Συνέλευσης της Μινεσότα και τον σύζυγό της και πυροβόλησε έναν άλλο πολιτικό της Μινεσότα και τη σύζυγό του, ένας άνδρας έβαλε φωτιά στο σπίτι του Κυβερνήτη της Πενσιλβάνια, Τζος Σαπίρο, και ένας επίδοξος δολοφόνος πυροβόλησε τον Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Το 2022, ένας ένοπλος εισέβαλε στο σπίτι της βουλευτή Νάνσι Πελόζι και τραυμάτισε σοβαρά στο κεφάλι τον σύζυγό της. Το 2021, ένα βίαιο, οργισμένο πλήθος επιτέθηκε και εισέβαλε στο Κογκρέσο, σπάζοντας παράθυρα και τραυματίζοντας αστυνομικούς.
Το 2017, ένας ένοπλος πυροβόλησε τέσσερα άτομα σε μια προπόνηση των Ρεπουμπλικανών για τον αγώνα μπέιζμπολ του Κογκρέσου, τραυματίζοντας σοβαρά τον βουλευτή Στιβ Σκαλίζ της Λουιζιάνα.
Ενώ τα κίνητρα του δολοφόνου του Κερκ παραμένουν ασαφή, γεγονός παραμένει ότι ο 31χρονος ήταν μια εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα που, τη στιγμή που έπεσε νεκρός, μιλούσε σε μια πολιτική εκδήλωση. Η δολοφονία του είναι πολιτική ως προς τις συνέπειές της.
Μια τέτοια βία όμως, είναι δομικά αντίθετη με την Αμερική, συνεχίζει η εφημερίδα. Η Πρώτη Τροπολογία, που είναι πρώτη για κάποιο λόγο, κατοχυρώνει τα δικαιώματά μας στην ελευθερία του λόγου και της έκφρασης. Η χώρα μας βασίζεται στην αρχή ότι πρέπει να διαφωνούμε ειρηνικά. Οι πολιτικές μας διαφωνίες μπορεί να είναι έντονες και συναισθηματικά φορτισμένες, αλλά δεν πρέπει ποτέ να είναι βίαιες. Αυτή η ισορροπία απαιτεί αυτοσυγκράτηση. Οι Αμερικανοί πρέπει να αποδεχτούν ότι η πλευρά τους θα χάσει μερικές φορές και ότι μπορεί να αισθάνονται θυμωμένοι για τις ήττες τους. Δεν μπορούμε να ενεργήσουμε με βία με βάση τον θυμό μας.
Πάρα πολλοί Αμερικανοί εγκαταλείπουν αυτό το ιδανικό. Το 34% των φοιτητών δήλωσαν πρόσφατα ότι υποστήριζαν τη χρήση βίας σε ορισμένες περιπτώσεις για να σταματήσει μια ομιλία στην πανεπιστημιούπολη, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ιδρύματος για τα Ατομικά Δικαιώματα και την Έκφραση, που δημοσιεύθηκε μόλις μία ημέρα πριν από τη δολοφονία του Κερκ. Από το 2021, το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί από το 24% που ήταν και το οποίο ήταν ήδη απαράδεκτα υψηλό. Οι έρευνες σε μεγαλύτερους ενήλικες είναι εξίσου ανησυχητικές.
Οι New York Times διαφωνούσαν με τις απόψεις του Τσάρλι Κερκ
Οι NYT τονίζουν ότι η εφημερίδα διαφωνούσε με τις απόψεις του Τσάρλι Κερκ και ότι σε πολλά ζητήματα πολιτικής είχαν εκφραστεί κατά των απόψεών του. Υπογραμμίζουν ωστόσο, ότι θρηνούν για την απώλειά του μαζί με τους αγαπημένους του.
Αναφέρονται δε, στη δήλωση της Αμάντα Λίτμαν, προέδρου της αριστερής ομάδας Run for Something: "Η πολιτική βία έχει σκοπό να τρομάξει και να φιμώσει και δεν είναι ποτέ αποδεκτή. Δεν χρειάζεται να συμφωνήσουμε με κάποιον για να επιβεβαιώσουμε ότι έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του χωρίς να φοβάται για τη ζωή ή την ασφάλειά του". Πολλοί εξέχοντες Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι εξέφρασαν παρόμοια συναισθήματα.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα του δολοφόνου, είναι σαφές ότι η πολιτική βία είναι ένα πρόβλημα που εκτείνεται και μολύνει όλες τις ιδεολογίες. Συντηρητικοί, μετριοπαθείς και φιλελεύθεροι έχουν όλοι πέσει θύματα τα τελευταία χρόνια.
Η ένταση των πολιτικών μας συζητήσεων δεν θα μειωθεί. Τα διακυβεύματα είναι πολύ υψηλά και στη χώρα μας διαφωνούμε σε πάρα πολλά σημαντικά ζητήματα. Αλλά εμείς οι Αμερικανοί έχουμε χάσει μέρος της ενσυναίσθησής μας τα τελευταία χρόνια και πολύ συχνά ευχόμαστε το κακό για τους πολιτικούς μας αντιπάλους, συνεχίζει η εφημερίδα. Συμπεριφερόμαστε σαν η αξία των ανθρώπων να καθορίζεται από το αν αυτοπροσδιορίζονται ως Ρεπουμπλικάνοι ή Δημοκρατικοί. Απανθρωποποιούμε εκείνους με τους οποίους διαφωνούμε.
Και οι New York Times καταλήγουν:
Αυτή είναι μια στιγμή για να ρίξουμε την ένταση και να αναλογιστούμε την πολιτική μας κουλτούρα. Είναι μια στιγμή για αυτοσυγκράτηση, αντί για κύκλους εκδίκησης ή αναστολή των πολιτικών ελευθεριών, όπως προέτρεψαν ορισμένοι την Τετάρτη. Είναι επίσης μια στιγμή για να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις από τις δικές μας. Όταν οι κοινωνίες χάνουν την ικανότητα να διαφωνούν ειρηνικά και καταφεύγουν στη βία για να επιλύσουν τις πολιτικές τους συζητήσεις, συνήθως καταλήγουν πολύ άσχημα.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr