Το κύριο άρθρο του φοιτητικού εντύπου Columbia Daily Spectator με τίτλο "Είναι το Κολούμπια σε κρίση;" προσφέρει μια διαφορετική, εκ των έσω, οπτική στις φοιτικές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν από τα πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης και εξαπλώνονται με ταχύτητα στις αμερικανικες πανεπιστημιουπόλεις.
Δεν πρόκειται για ένα πύρινο κείμενο γεμάτο τσιτάτα αλλά μια τοποθέτηση για τα αίτια των κινητοποιήσεων, την κλιμάκωσή τους και το πώς έχουν επηρεαστεί από τη στάση των πρυτανικών αρχών. Οι φοιτητές του Κολούμπια λένε ότι "θέλουμε να δημιουργήσουμε συμπεριληπτικές κοινότητες χωρίς αποκλεισμούς στις πανεπιστημιουπόλεις. Πρέπει να υπάρξει εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των διαφορετικών πλευρών αλλά αυτή τη στιγμή, δεν γίνεται κανένας διάλογος". Και απευθυνόμενοι προς τη διοίκηση του πανεπιστημίου τους ρωτούν: "γιατί απομονώνεστε από αυτούς τους οποίους οφείλετε να υπηρετείτε;"
Γιατί όμως οι φοιτητές εκφράζουν αυτό το παράπονο;
Οι φοιτητές διεκδικούν το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και ζητούν να τους ακούσουν και λένε ότι "κάνουν να επιλογή να ρισκάρουν να αποβληθούν, να συλληφθούν, να κακοποιηθούν, να δεχθούν εσωτερικές (από το πανεπιστήμιο) και εξωτερικές (από άλλες ομάδες) απειλές" γιατί θέλουν να υπερασπιστούν την ελευθερία του λόγου.
Όλα άρχισαν όταν την περασμένη εβδομάδα φοιτητές του Κολούμπια έκαναν μια φιλο-παλαιστινιακή κινητοποίηση. Και όλα θα μπορούσαν να είχαν τελειώσει εκεί αν δεν είχαν αρνηθεί να σταματήσουν τις διαμαρτυρίες τους κατά του πολέμου στο Ισραήλ, και των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα.
Οι διαμαρτυρίες, οι σκηνές στο γρασίδι του νεοϋορκέζικου campus, τα συνθήματα και τα επαναστατικά τραγούδια θα μπορούσαν να είναι πια παρελθόν. Αλλά αντ' αυτού, οι κινητοποιήσεις έχουν εξαπλωθεί και σε άλλα πανεπιστήμια με νέες κατασκηνώσεις, καταλήψεις και αντίσταση στο αίτημα των εκάστοτε πρυτανικών για απομάκρυνση των καταληψιών.
Η αστυνομική επέμβαση που ξύπνησε... επαναστατικά αντανακλαστικά
Τι συνέβη; Κατά την επέμβαση της Αστυνομίας συνελήφθησαν έξω από το Ivy League Κολούμπια 100 φιλο-Παλαιστίνιοι φοιτητές και 133 έξω από το πολιτειακό New York University ενώ συλλήψεις έγιναν και σε άλλα campus (60 στο Κονέκτικατ, στο campus του επίσης Ivy League Γέιλ, 9 στη Μινεσότα, 3 στο πολιτειακό Πολυτεχνείο Humboldt της Καλιφόρνια όπου τα μαθήματα έχουν σταματήσει) με τις κατηγορίες της καταπάτησης ή διατάραξης της τάξης.
Ο πρόεδρος του Γείλ, Πίτερ Σάλοβι, είπε ότι ζήτησε την επέμβαση της Αστυνομίας όταν η έκκλησή του προς τους φοιτητές που διαδήλωναν να αποσυρθούν έπεσε στο κενό. "Η κατάσταση είχε πάψει να είναι ασφαλής" δήλωσε.
Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Έρικ Άνταμς, ένας πρώην υψηλόβαθμος αστυνομικός που πολιτεύεται με το Δημοκρατικό κόμμα, δήλωσε ότι ορισμένοι από τους διαδηλωτές πέταξαν μπουκάλια και πέτρες εναντίον των αστυνομικών.
Αυτό για τους φοιτητές είναι αιτία για να σκληρύνουν τη στάση τους και να κλιμακώσουν τον αγώνα. Το φλέγον ζήτημα για τους φοιτητές είναι η προάσπιση της ελευθερίας του λόγου στις έκτακτες συνθήκες που διαμορφώνονται μετά τον πόλεμο στο Ισραήλ.
Μέχρι τώρα, στα πανεπιστήμια οι αντιδράσεις γίνονται ανεκτές. Εκδηλώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, ψηφίσματα, συναυλίες. Πλέον όμως, η ισορροπία είναι δύσκολο να βρεθεί.
Η στάση του Χάρβαρντ
Ένα από τα πιο ονομαστά αμερικανικά πανεπιστήμια, το Χάρβαρντ, πήρε τα μέτρα του για να μην ξεφύγει η κατάσταση όπως για παράδειγμα στο Κολούμπια. Με απόφαση των πρυτανικών αρχών του η περίφημη Harvard Yard έκλεισε και η πρόσβαση έχει περιοριστεί αυστηρά σε όσους έχουν φοιτητική ταυτότητα.
Οι φοιτητές επιμένουν ότι τα πανεπιστήμια πρέπει να μένουν ανοιχτά, να είναι χώροι ελεύθερα προσβάσιμοι για να μπορούν εκεί να εκφράζουν τις απόψεις τους. Από την άλλη πλευρά, οι διοικήσεις των πανεπιστημίων βάζουν ως πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια.
Ακτιβιστές για τα πολιτικά δικαιώματα και την ελευθερία του λόγου αντιδρούν. Η Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών της Νέας Υόρκης καλεί τα πανεπιστήμια να μην βιάζονται να καλούν τις δυνάμεις για την επιβολή του νόμο. "Οι αξιωματούχοι δεν θα πρέπει να συγχέουν την κριτική στο Ισραήλ με τον αντισημιτισμό ή να χρησιμοποιούν περιστατικά μίσους ως πρόσχημα για να φιμώσουν τις πολιτικές απόψεις που αντιτίθενται", δήλωσε η Ντόνα Λίμπερμαν, εκτελεστική διευθύντρια της ομάδας.
Οι διαδηλώσεις του 1968
Καθώς ένας νέος αέρας επαναστατικότητας φυσά με αυξανόμενη ένταση στα αμερικανικά πανεπιστήμια, πολλοί ανακαλούν την επαναστατική ιστορία του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Το 1968, όταν εκατοντάδες φοιτητές εξοργισένοι για τα εκταταμένα φαινόμενα ρατσισμού και τον πόλεμο του Βιετνάμ κατέλαβαν πέντε κτίρια της πανεπιστημιούπολης.
Μετά από μία εβδομάδα, 1.000 αστυνομικοί εισέβαλαν στο campus και έκαναν εκκαθάριση. Συνολικά, είχαν γίνει 700 συλλήψεις. Το Associated Press αναφέρει ότι σε εκείνα τα γεγονότα είχαν τραυματιστεί 100 φοιτητές και 15 αστυνομικοί.
Σχεδόν έξι δεκαετίες μετά, σε αυτή τη φάση, μια πρώτη επίπτωση από την αναταραχή, που αφορά την ακαδημαϊκή λειτουργία του Κολούμπια και άλλων πανεπιστημίων, είναι ότι τα μαθήματα για το υπόλοιπο εξάμηνο θα συνεχιστούν εξ αποστάσεως. Αλλά αυτό μοιάζει να έχει ελάχιστη σημασία μπροστά στην ανησυχία για το αν οι κινητοποιήσεις μπορεί να λάβουν χαρακτήρα εξέγερσης.