Επί επτά εβδομάδες Τζόνι Ντεπ και Άμπερ Χερντ έπεσαν πολύ χαμηλά. Ενώπιον του δικαστηρίου της Βιρτζίνια που εκδίκασε την μήνυση του χολιγουντιανού σταρ σε βάρος της πρώην συζύγου του για δυσφήμιση, έβγαλαν στη φόρα όλα τα άπλυτα που είχαν ο ένας για τον άλλο.
Το διαδίκτυο ανακήρυξε τον Ντεπ νικητή αυτής της επώδυνης διαδικασίας. Πού βασίστηκε όμως αυτή τη δίκη;
Τον Δεκέμβριο του 2018, η χωρισμένη επί πάνω από έναν χρόνο από τον Ντεπ, Άμπερ Χερντ, και έχοντας δεχθεί αποζημίωση ύψους 7 εκ. δολαρίων, έγραψε ένα άρθρο γνώμης με θέμα τα δικαιώματα των γυναικών και την κακοποίηση. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Washington post. Σε αυτό, κατέθεσε προσωπικά της βιώματα χωρίς ούτε μια φορά να κάνει ονομαστική αναφορά στον πρώην σύζυγό της, αλλά "φωτογραφίζοντας" τον ως έναν ογκόλιθο, έναν "Τιτανικό". Ο Τιτανικός όμως, όπως γνωρίζουμε βυθίστηκε. Θα συμβεί αυτό και με τον Ντεπ;
"Η Άμπερ Χερντ είναι ηθοποιός και πρέσβειρα για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών". Με αυτή την διπλή ιδιότητά της υπέγραψε το κείμενο που έκανε τον Τζόνι Ντεπ να την μηνύσει ζητώντας 50 εκ. δολάρια, ισχυριζόμενος ότι τον δυσφήμισε, κάτι που οδήγησε σε απώλειες εσόδων από δουλειές που δεν του προτάθηκαν.
"Εκτέθηκα σε κακοποίηση σε πολύ μικρή ηλικία. Ήξερα ορισμένα πράγματα από νωρίς, χωρίς να χρειαστεί να τα πω ποτέ. Γνώριζα ότι οι άνδρες έχουν τη δύναμη - σωματικά, κοινωνικά και οικονομικά - και ότι πολλοί θεσμοί υποστηρίζουν τέτοιες καταστάσεις. Το ήξερα πολύ πριν αποκτήσω τις λέξεις για να μιλήσω ανοιχτά, και βάζω στοίχημα ότι το έμαθες και εσύ σε νεαρή ηλικία", ξεκινά το άρθρο της απευθυνόμενη σε κάθε γυναίκα. "Όπως πολλές γυναίκες, έχω δεχτεί παρενόχληση και σεξουαλική επίθεση όταν ήμουν σε φοιτήτρια στο κολέγιο. Όμως σιωπούσα — δεν περίμενα ότι το να υποβάλλω καταγγελία θα απέδιδε δικαιοσύνη. Και δεν έβλεπα τον εαυτό μου ως θύμα".
Today I published this op-ed in the Washington Post about the women who are channeling their rage about violence and inequality into political strength despite the price of coming forward.
— Amber Heard (@realamberheard) December 19, 2018
From college campuses to Congress, we're balancing the scales.https://t.co/dBSwuJBtay
"Στη συνέχεια, πριν από δύο χρόνια" έγραφε η Χερντ το 2018, "έγινα δημόσιο πρόσωπο που εκπροσωπεί την ενδοοικογενειακή κακοποίηση και ένιωσα την πλήρη οργή του πολιτισμού μας για τις γυναίκες που μιλούν ανοιχτά. Φίλοι και σύμβουλοι μου είπαν ότι δεν θα ξαναδουλέψω ποτέ ως ηθοποιός — ότι θα μπω στη μαύρη λίστα. Σε μια ταινία όπου είχα κεντρικό ρόλο, ο ρόλος κόπηκε.
Μόλις είχα πρωταγωνιστήσει σε μια καμπάνια επί δύο χρόνια ως το πρόσωπο μιας παγκόσμιας μάρκας μόδας και η εταιρεία με απέλυσε. Προέκυψαν ερωτήματα για το αν θα μπορούσα να διατηρήσω τον ρόλο μου της Mera στις ταινίες "Justice League" και "Aquaman".
Και συνέχιζε: "Είχα τη σπάνια πλεονεκτική θέση να δω, με τα ίδια μου τα μάτια, πώς οι θεσμοί προστατεύουν τους άνδρες που κατηγορούνται για κακοποίηση. Φανταστείτε έναν ισχυρό άνθρωπο σαν πλοίο, όπως ο Τιτανικός. Αυτό το πλοίο είναι μια τεράστια επιχείρηση. Όταν χτυπά ένα παγόβουνο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στο σκάφος που σε κατάσταση απελπισίας τρέχουν να κλείσουν τις τρύπες — όχι επειδή πιστεύουν ή ακόμα και νοιάζονται για το πλοίο, αλλά επειδή οι δικές τους μοίρες εξαρτώνται από την επιχείρηση.
Τα τελευταία χρόνια, το κίνημα #MeToo μάς έχει διδάξει για το πώς λειτουργεί μια τέτοια δύναμη, όχι μόνο στο Χόλιγουντ αλλά σε όλα τα επίπεδα — χώρους εργασίας, χώρους λατρείας ή απλώς σε συγκεκριμένες κοινότητες. Σε κάθε τομέα της ζωής, οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπςε με τους άντρες που τροφοδοτούνται από την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική τους δύναμη. Και αυτοί οι θεσμοί αρχίζουν να αλλάζουν" σημείωνε εκφράζοντας αισιοδοξία ότι έρχονται αλλαγές.
Το 2018 η Χερντ πίστευε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε περίοδο μεταμόρφωσης
"Βρισκόμαστε σε μια στιγμή πολιτικής μεταμόρφωσης", έγραφε η Χερντ σε μια εποχή που προέδρος των ΗΠΑ ήταν ο Ντόναλντ Τραμπ.
"Ο πρόεδρος της χώρας μας έχει κατηγορηθεί από περισσότερες από δώδεκα γυναίκες για σεξουαλική παρενόχληση, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης και της παρενόχλησης. Η οργή για τις δηλώσεις και τη συμπεριφορά του έχει κινητοποιήσει ένα νέο γυναικείο κίνημα. Το #MeToo ξεκίνησε μια συζήτηση σχετικά με το πόσο βαθιά επηρεάζει η σεξουαλική βία τις γυναίκες σε κάθε τομέα της ζωής μας. Και τον περασμένο μήνα, περισσότερες γυναίκες εκλέχθηκαν στο Κογκρέσο από ποτέ στην ιστορία μας, με εντολή να ληφθούν σοβαρά υπόψη τα γυναικεία ζητήματα.
Προτάσεις πολιτικής για τα δικαιώματα των γυναικών
Η οργή και η αποφασιστικότητα των γυναικών να τερματίσουν τη σεξουαλική βία μετατρέπονται σε πολιτική δύναμη. Έχουμε ένα άνοιγμα τώρα για να ενισχύσουμε και να οικοδομήσουμε θεσμούς που προστατεύουν τις γυναίκες. Για αρχή, το Κογκρέσο μπορεί να επικαιροποιήσει και να ενισχύσει τη νομοθεσία για τη Βία κατά των Γυναικών.
Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε για πρώτη φορά το 1994 και είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά νομοθετήματα που θεσπίστηκαν για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και των σεξουαλικών επιθέσεων.
Δημιουργεί συστήματα υποστήριξης για άτομα που καταγγέλλουν κακοποίηση και παρέχει χρηματοδότηση για κέντρα κρίσεων βιασμού, προγράμματα νομικής βοήθειας και άλλες κρίσιμες υπηρεσίες. Βελτιώνει το σύστημα αντιδράσεων από τις αρχές επιβολής του νόμου και απαγορεύει τις διακρίσεις σε βάρος των ατόμων ΛΟΑΤΚΙ"
Η Χερντ το 2018 εμφανιζόταν ως μια δυναμική κι αποφασισμένη νέα γυναίκα με δυνατή φωνή που είχε πάρει τις αποφάσεις της να μεταμορφωθεί σε εκπρόσωπο των γυναικών που υφίστανται βία. Διατύπωνε προτάσεις για την αποτελεσματικότερη άσκηση πολιτικής και σχολίαζε την υποχρηματοδότηση προγραμμάτων.
"Θα πρέπει να συνεχίσουμε να καταπολεμούμε τη σεξουαλική επίθεση στις πανεπιστημιουπόλεις, ενώ ταυτόχρονα επιμένουμε σε δίκαιες διαδικασίες για την εκδίκαση καταγγελιών", έγραφε.
Ήταν μια περίοδος που αλλεπάλληλες καταγγελίες έρχονταν στο φως για επί σειρά ετών κακοποιήσεις σε χώρους υπεράνω υποψίας όπως οι πανεπιστημιουπόλεις ή ο χώρος του αθλητισμού.
"Ήμουν δικαζόμενη στο δικαστήριο της κοινής γνώμης"
Πολύ προφητικά για το πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα για την ίδια και τον διασυρμό της στα κοινωνικά δίκτυα έγραφε: "Οι γυναίκες στις πανεπιστημιουπόλεις έχουν ήδη πρόβλημα να μιλήσουν σχετικά με τη σεξουαλική βία – γιατί να επιτρέψουμε στα ιδρύματα να μειώσουν την υποστήριξη; Το γράφω ως γυναίκα που έπρεπε να αλλάζω τον αριθμό τηλεφώνου μου κάθε εβδομάδα επειδή δεχόμουν θανατικές απειλές.
Επί μήνες, σπάνια έφευγα από το διαμέρισμά μου και όταν το έκανα, με κυνηγούσαν drones και φωτογράφοι με τα πόδια, με μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα. Τα ταμπλόιντ δημοσίευσαν φωτογραφίες με αρνητικές συνέπειες. Ένιωθα σαν να ήμουν δικαζόμενη στο δικαστήριο της κοινής γνώμης — και η ζωή και τα προς το ζην εξαρτώνταν από μυριάδες κρίσεις πολύ πέρα από τον έλεγχό μου".
Θέλω να διασφαλίσω ότι οι γυναίκες που βγαίνουν μπροστά για να μιλήσουν για τη βία θα λαμβάνουν περισσότερη υποστήριξη. Εκλέγουμε εκπροσώπους που γνωρίζουν πόσο βαθιά μας ενδιαφέρουν αυτά τα θέματα. Μπορούμε να εργαστούμε μαζί για να απαιτήσουμε αλλαγές στους νόμους και στους κανόνες και στους κοινωνικούς κανόνες — και να διορθώσουμε τις ανισορροπίες που έχουν διαμορφώσει τη ζωή μας".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr