Στο βήμα του μάρτυρα επέστεψε σήμερα η Ζιζέλ Πελικό, η γυναίκα-σύμβολο, που με τη στάση της ξεσκεπάζει τους δεκάδες βιαστές της και πρωτίστως, τον βασικό κατηγορούμενο, τον πρώην σύζυγό της, Ντομινίκ Πελικό, στη δίκη που συγκλονίζει τη Γαλλία. Ο 72χρονος κατηγορείται ότι σε βάθος μίας δεκαετίας τη νάρκωνε και έφερνε άγνωστους άνδρες στο σπίτι τους για να τη βιάσουν, ενώ εκείνος έβγαζε φωτογραφίες και βίντεο.
Καθώς η ακροαματική διαδικασία που ξεκίνησε στις 2 Σεπτεμβρίου βρίσκεται περίπου στο μέσον της, η Ζιζέλ Πελικό με γενναιότητα επανέλαβε ότι δεν εκφράζει "οργή ή μίσος" αλλά "την απόλυτη αποφασιστικότητά της να αλλάξει την κοινωνία".
"Πώς μπόρεσες να φέρεις αυτούς τους ξένους στην κρεβατοκάμαρά μου;"
Απευθυνόμενη προς τον πρώην σύζυγό της, βιαστή της και τον άνθρωπο που κατηγορείται ότι τη νάρκωνε και την εξέδιδε σε βάθος μίας δεκαετίας μέσα στην κρεβατοκάμαρά τους, του είπε: "Θα ήθελα να μπορούσα ακόμα να τον αποκαλώ Ντομινίκ. Ζήσαμε μαζί επί 50 χρόνια. Ήμουν μια ευτυχισμένη, ικανοποιημένη από τη ζωή μου, γυναίκα. Ήσουν ένας στοργικός σύζυγος και δεν σε αμφισβήτησα ποτέ. Μοιραστήκαμε γέλια και δάκρυα" είπε. Κι αμέσως μετά, η φωνή της έσπασε: "Τόσες φορές, έλεγα στον εαυτό μου πόσο τυχερή ήμουν που σε είχα δίπλα μου". Και συνέχισε ανακαλώντας την εποχή που νόμιζε ότι ήταν άρρωστη με νευρολογικά προβλήματα (τα οποία αργότερα διαπιστώθηκε ότι οφείλονταν στο ότι την είχε ναρκώσει).
"Με πήγε σε νευρολόγο, μου έκαναν αξονικές επειδή ανησυχούσα. Ήρθε μαζί μου και στον γυναικολόγο. Για μένα, ήταν κάποιος που εμπιστευόμουν πλήρως".
Και κοιτάζοντας προς το μέρος του, είπε: "Πώς μπορεί ο τέλειος άντρας να έφτασε σε κάτι τέτοιο; Πώς μπόρεσες να με προδώσεις σε αυτό το σημείο; Πώς μπόρεσες να φέρεις αυτούς τους ξένους στην κρεβατοκάμαρά μου;"
"Όταν γνώρισα τον Ντομινίκ, παρόλο που είχα χάσει τη μητέρα μου πολύ μικρή, ήμουν πάντα περιτριγυρισμένος από αγάπη, από τη γιαγιά μου, τη θεία μου. Πάντα ζούσα σε μια ατμόσφαιρα αγάπης. Ο Ντομινίκ προερχόταν από το αντίθετο, είχε πατέρα τυραννικό, έδινε όλο τον μισθό του στους γονείς του. Η διαφορά ήταν ότι είχε πολύ θυμό, και είχε δεχθεί πολλές επικρίσεις. Πάντα προσπαθούσα να βρω μια ισορροπία, όπου τα πράγματα θα ήταν καλά για εμάς".
Και εξήγησε ότι προσπαθούσε να αντισταθμίσει τα δύσκολα παιδικά χρόνια που είχε περάσει ο πρώην σύζυγός της. Ενώ για τη μητέρα του Πελικό είπε:
"Είδα πώς αυτή η γυναίκα, που μου άρεσε πολύ, δεν ήταν ευχαριστημένη με τον άντρα της, ο οποίος ήταν τυραννικός και αυταρχικός. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε για τίποτα. Στο τραπέζι, έπρεπε να τον σερβίρουν σαν να ήταν πρίγκιπας". Τέλος, η Ζιζέλ Πελικό, αμφισβήτησε τη μαρτυρική κατάθεση του αδελφού του Ντομινίκ Πελικό, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι ήταν μια ευτυχισμένη οικογένεια.
"Δίνω την εντύπωση ότι υψώνω τον τόνο της φωνής μου. Δεν εκφράζω ωστόσο ούτε οργή ούτε μίσος, αλλά τη βούλησή μου να αλλάξει η κοινωνία. Αυτό που θέλω είναι όλες οι γυναίες θύματα βιασμού να μπορούν να πουν "αφού το κατάφερε η κυρία Πελικό, θα μπορέσω κι εγώ να τα καταφέρω".
Και, καταχειροκροτούμενη από τους παρευρισκόμενους στην αίθουσα, πρόσθεσε: "Όταν μας βιάζουν, ντρεπόμαστε, αλλά δεν πρέπει να ντρεπόμαστε εμείς, εκείνοι πρέπει να ντρέπονται".