Με την πλάτη στον τοίχο έχει βρεθεί ο πρόεδρος της Γαλλίας μετά το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου στην εν εξελίξει πολιτική κρίση της χώρας του με την παραίτηση του πρωθυπουργού, Σεμπαστιάν Λεκορνί. Ο Εμανουέλ Μακρόν έκανε, στις αρχές Σεπτεμβρίου, την επιλογή να τοποθετήσει επικεφαλής της κυβέρνησης τον πλέον έμπιστό του στην πολιτική. Και απέτυχε φέρνοντας τη Γαλλία σε μία πρωτοφανή κατάσταση στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας που διανύει η χώρα από το 1958.
"Η κυβέρνηση γεννήθηκε θνησιγενής", γράφει η εφημερίδα Figaro και σχολιάζει ότι και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που είχαν μεγαλύτερη διάρκεια, εκείνες των Φρανσουά Μπαϊρού, Μισέλ Μπαρνιέ και Γκαμπριέλ Ατάλ που επίσης οδηγήθηκαν σε παραίτηση, "είχαν διατηρηθεί στη ζωή με τεχνητό τρόπο". Η κυβέρνηση του Λεκορνί όμως, έσπασε κάθε ρεκόρ καθώς 14 ώρες μετά την ανακοίνωση των ονομάτων των νέων υπουργών, ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε.
Έπειτα από θυελλώδεις διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων με τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είκοσι επτά ημέρες μετά, το βράδυ της Κυριακής, 5/10, ο 39χρονος Σεμπαστιάν Λεκορνί ανακοίνωσε τη σύνθεση της κυβέρνησής του με 18 υπουργούς, ενώ ορίστηκε για σήμερα, Δευτέρα 6/10, στις 4μμ (τοπική ώρα) σύγκλιση του πρώτου υπουργικού συμβουλίου.
Τι μεσολάβησε; Ποιος ξεγελάστηκε; Ποιος βρέθηκε ενώπιον ενός τετελεσμένου γεγονότος; Ποιος πίστευε ότι θα μπορούσε να ξεγελάσει τους άλλους;
Η κατάρρευση της συμμαχίας που σχηματίστηκε με τους Ρεπουμπλικάνους δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ο λόγος είναι ότι η σημερινή παραίτηση, συνέπεια της κατάρρευσης της συνεργασίας, οφείλεται στο "σοκ" του επικεφαλής του κόμματος της δεξιάς παράταξης, των Ρεπουμπλικανών, Μπρουνό Ρεταγιό, ο οποίος ενώ είχε συμφωνήσει με τον Λεκορνί για τη σύνθεση της κυβέρνησης και τη συμμετοχή των δικών του στελεχών, διαπίστωσε "πρόβλημα εμπιστοσύνης" καθώς, όπως ισχυρίζεται "του είχε αποκρύψει ότι στο κυβερνητικό σχήμα θα συμμετείχε και ο Μπρουνό Λε Μερ", κραταιός υπουργός Οικονομικών του Μακρόν σε όλες τις κυβερνήσεις από το 2017, όταν εξελέγη για την πρώτη του θητεία ο Γάλλος πρόεδρος. Στην κυβέρνηση Λεκορνί, ο Λε Μερ θα κατείχε τη θέση του υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων.
Για τους Ρεπουμπλικανούς, ο Λε Μερ είναι όμως "κόκκινο πανί" καθώς δεν ξεχνούν ότι το 2017 εγκατέλειψε το κόμμα για να μεταπηδήσει στο νέο πολιτικό άρμα εκείνης της εποχής του τότε ανερχόμενου προέδρου, την "Αναγέννηση".
Οκτώ χρόνια μετά, για τους Ρεπουμπλικανούς η επιλογή του είναι "ένδειξη ότι η κυβέρνηση δεν θα είχε σύνδεση με την κοινωνία", καθώς ενώ υποσχόταν τη "ρήξη" με τις έως τώρα πολιτικές θα ήταν "μία από τα ίδια".
Η "ρίζα του κακού" που ταλανίζει τώρα τη Γαλλία βρίσκεται ωστόσο, στην "καταραμένη", όπως περιγράφεται από πολλά γαλλικά ΜΜΕ, διάλυση της Εθνοσυνέλευσης τον Ιούνιο του 2024 μετά την ήττα του κόμματος του Μακρόν στις ευρωεκλογές. Η απόφασή του για πρόωρες βουλευτικές εκλογές, εκ του αποτελέσματος, κρίνεται ως καταστροφική. Η Γαλλία παλινωδεί και μέσα σε δύο χρόνια αναζητεί ήδη τον έκτο πρωθυπουργό της.
Στο προεδρικό μπλοκ επικρατεί απογοήτευση. Οι πιθανές συνεργασίες μοιάζουν να μπορούν να προκύψουν μόνο μεταξύ κεντρώων, δηλαδή της προεδρικής "Αναγέννησης" με γγ και πρόεδρο της ΚΟ τον Γκαμπριέλ Ατάλ που διατέλεσε πρωθυπουργός το προηγούμενο έτος, του αιώνιου συμμάχου Φρανσουά Μπαϊρού (προκατόχου του Λεκορνί) με το κόμμα MoDem και των "Οριζόντων" του πρώην πρωθυπουργού Εντουάρ Φιλίπ που μετρά τις δυνάμεις του για μία προεδρική υποψηφιότητα το 2027.
Οι τρεις επιλογές του Μακρόν
Ο Μακρόν έχει τρεις επιλογές και όλες τους ενέχουν κινδύνους. Η πρώτη επιλογή είναι να διορίσει νέο πρωθυπουργό. Ωστόσο, κάποιος από το δικό του στρατόπεδο μοιάζει πλέον απίθανο να τύχει αποδοχής. Από την άλλη, ένας δεξιός θα εξόργιζε τα κόμματα της αριστεράς, ενώ ένας μετριοπαθής αριστερός δεν θα θεωρούνταν πειστική λύση. Δεδομένου όμως ότι ο χρόνος πιέζει για να επιτευχθεί ελάχιστη συναίνεση για περάσει ο προϋπολογισμός, ορισμένοι αναλυτές λένε ότι η μόνη βιώσιμη λύση θα ήταν ένας μη κομματικός, τεχνοκράτης πρωθυπουργός.
Η δεύτερη επιλογή θα ήταν να διαλύσει για δεύτερη φορά την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές, μια κίνηση που έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι διστάζει να κάνει και η οποία οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πιθανότατα θα βγάλει από τις κάλπες ακόμη ένα διχασμένο κοινοβούλιο, ενώ κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι δεν θα οδηγήσει σε μία ακροδεξιά κυβέρνηση του "Εθνικού Συναγερμού" των Λε Πεν/Μπαρντελά.
Η τρίτη επιλογή του Μακρόν θα ήταν να παραιτηθεί. Ωστόσο, και αυτό είναι ένα σενάριο που ο Γάλλος πρόεδρος έχει επανειλημμένα αποκλείσει δηλώνοντας ότι αποκλείει το ενδεχόμενο να αποσυρθεί πριν από τις προεδρικές εκλογές του 2027.
Το επόμενο διάστημα όμως, μέχρι ο Μακρόν να ανοίξει τα χαρτιά του, η Γαλλία θα συνεχίσει να βυθίζεται βαθύτερα στην κρίση και η αντιπολίτευση - ακροδεξιά και αριστερή - ζητά νέα προσφυγή στις κάλπες.