Πέθανε ο θρυλικός πολεμικός ανταποκριτής Πίτερ Άρνετ: "Από το Βιετνάμ στη Βαγδάτη..." - Στα πιο καυτά μέτωπα

Kaveh Kazemi/Getty Images/Ideal Image

Ο Πίτερ Άρνετ, ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος, ο οποίος πέρασε δεκαετίες της επαγγελματικής του καριέρας εργαζόμενος ως πολεμικός ανταποκριτής στα πιο καυτά μέτωπα του πλανήτη, από τους φλεγόμενους ορυζώνες του Βιετνάμ μέχρι τις ερήμους του Ιράκ, πέθανε σε ηλικία 91 ετών.

Ο Άρνετ τιμήθηκε με το βραβείο Πούλιτζερ το 1996 για τα ρεπορτάζ του για την κάλυψη του πολέμου του Βιετνάμ για το πρακτορείο Associated Press.

Ο διακεκριμένος δημοσιογράφος πέθανε στο Νιούπορτ Μπιτς περιτριγυρισμένος από φίλους και συγγενείς, δήλωσε ο γιος του Άντριου Άρνετ. Είχε εισαχθεί σε κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων το Σάββατο, 13/12, ενώ έπασχε από καρκίνο του προστάτη.

Ως ανταποκριτής για τηλεοπτικά δίκτυα, ο Άρνετ ήταν γνωστός για τα ρεπορτάζ του από το Βιετνάμ από το 1962 μέχρι το τέλος του πολέμου το 1975. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίες του '90 ο Άρνετ ήταν κυρίως γνωστός στους δημοσιογραφικούς και πολιτικούς κύκλους.

Το 1991 έγινε όμως κάτι που εκτίναξε τη φήμη του. Κάποια στιγμή, ενώ είχε πάει στο Ιράκ ως πολεμικός ανταποκριτής για το CNN για να μεταδίδει καθημερινά ζωντανά όλες τις εξελίξεις καλύπτοντας τον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, όλοι οι υπόλοιποι δυτικοί δημοσιογράφοι έφυγαν από τη Βαγδάτη τις ημέρες πριν από την επίθεση της συμμαχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Αλλά, ο Άρνετ παρέμεινε. Από το δωμάτιο του ξενοδοχείου του, με ένα κινητό τηλέφωνο της εποχής συνέχιζε να μεταδίδει ενώ οι βόμβες έπεφταν βροχή στην ιρακινή πρωτεύουσα.

"Έγινε μια έκρηξη ακριβώς κοντά μου, ίσως να την έχετε ακούσει", είπε με ήρεμη φωνή με τη νεοζηλανδική προφορά, λίγες στιγμές αφότου ο δυνατός βόμβος μιας πυραυλικής επίθεσης ακούστηκε στα ερτζιανά κύματα. Καθώς συνέχιζε να μιλάει, σειρήνες αεροπορικής επιδρομής ηχούσαν στο βάθος.

"Νομίζω ότι αυτό κατέστρεψε το κέντρο τηλεπικοινωνιών", είπε για μια άλλη έκρηξη. "Χτυπούν το κέντρο της πόλης".

Στο παρακάτω βίντεο, μιλά για αυτή την εμπειρία:

Θρυλική είναι επίσης, η συνέντευξη που πήρε στις 28 Φεβρουαρίου 1991 από τον Σαντάμ Χουσεΐν.

"Embed" σε τάγμα του αμερικανικού στρατού το 1966 στο Βιετνάμ

Η κάλυψη του πολέμου του Βιετνάμ ήταν για τον Άρνετ η περίοδος που ατσαλώθηκε επαγγελματικά και έδειξε τη στόφα του. Τον Ιανουάριο του 1966 εντάχθηκε σε ένα τάγμα Αμερικανών στρατιωτών που προσπαθούσαν να εξοντωνόσουν Βορειοβιετναμέζους ελεύθερους σκοπευτές.

Το 2013, μιλώντας στην Αμερικανική Ένωση Βιβλιοθηκών, αναφερόμενος σε ένα περιστατικό από εκείνη την εποχή, είχε πει: "Καθώς ο συνταγματάρχης κοίταζε επίμονα έναν χάρτη, άκουσα τέσσερις δυνατούς πυροβολισμούς. Οι σφαίρες έσκισαν τον χάρτη και τον κόλλησαν στο στήθος του, ενώ στεκόταν λίγα εκατοστά από το πρόσωπό μου. Ο χάρτης διαλύθηκε και ο συνταγματάρχης έπεσε νεκρός στο έδαφος στα πόδια μου".

Και εξηγώντας τη φρίκη του πολέμου και την τυχαιότητα των πραγμάτων στο πεδίο της μάχης, έλεγε: "Ήταν γιος ενός στρατηγού, ενός αποφοίτου του Γουέστ Πόιντ και ο ίδιος ήταν διοικητής τάγματος. Αλλά, ο αντισυνταγματάρχης George Eyster επρόκειτο να πεθάνει σαν τυφεκιοφόρος. Μπορεί να έφταιγαν οι επωμίδες του συνταγματάρχη στο γιακά του, ή ο χάρτης που κρατούσε στο χέρι του, ή απλώς να ήταν μια τυχαία επιλογή του ελεύθερου σκοπευτή των Βιετκόνγκ που διάλεξε να πυροβολήσει τον Eyster από τους πέντε που στεκόμασταν σε εκείνο το σκονισμένο μονοπάτι της ζούγκλας".

Ο Άρνετ είχε φτάσει στο Βιετνάμ μόλις ένα χρόνο αφότου εντάχθηκε στο Associated Press ως ανταποκριτής του πρακτορείου στην Ινδονησία, όπου δεν έμεινε για μεγάλο διάστημα. Η ηγεσία της χώρας τον απέλασε εξαιτίας των αποκαλυπτικών ρεπορτάζ του για την χαοτική κατάσταση στη χώρα και την εκτεταμένη διαφθορά. Ήταν μία από τις πολλά μέτωπα που θα άνοιγε με αμφιλεγόμενους ηγέτες και διεφθαρμένα καθεστώτα επειδή η δουλειά του ενοχλούσε. Με τέτοια περιστατικά όμως, σφυρηλάτησε την επαγγελματική του ταυτότητα.

Το 1962, ο Πίτερ Άρνετ ανέλαβε καθήκοντα στο γραφείο του AP στη Σαϊγκόν. Επικεφαλής του γραφείου ήταν ο δημοσιογράφος Μάλκομ Μπράουν και ο θρυλικός φωτογράφος Χορστ Φάας. Αργότερα, και οι τρεις θα κέρδιζαν βραβεία Πούλιτζερ για τα ρεπορτάζ τους από τον πόλεμο του Βιετνάμ.

Τι έλεγε για το πώς κατάφερε να επιβιώσει στα πολεμικά μέτωπα; Τα μέτρα που έπαιρνε ήταν πρακτικά και τα είχε αντλήσει από τη σοφία των πολεμικών ανταποκριτών που είχαν προηγηθεί.

Σαράντα χρόνια μετά το Βιετνάμ, έλεγε προς τους νεότερους συναδέλφους: Να μην στέκεστε ποτέ κοντά σε γιατρό ή ασυρματιστή επειδή είναι από τους πρώτους που θα πυροβολήσει ο εχθρός και, αν ακούσετε έναν πυροβολισμό από την άλλη πλευρά, μην κοιτάξετε γύρω σας για να δείτε ποιος τον έριξε γιατί ο επόμενος πιθανότατα θα χτυπήσει εσάς.

Ο Άρνετ παρέμεινε στο Βιετνάμ μέχρι που η πρωτεύουσα της Σαϊγκόν έπεσε στα χέρια των Βιετκόνγκ το 1975 και ήταν εκείνος που ανέλαβε να καταστρέψει το αρχείο του AP και όλα τα έγγραφα που είχαν συγκεντρώσει καθώς η κάλυψη του πολέμου είχε φτάσει στο τέλος της.

Ένας σταρ στις καλωδιακές ειδήσεις

Μετά το τέλος του πολέμου, ο Άρνετ παρέμεινε στο AP μέχρι το 1981, οπότε εντάχθηκε στο νεοσύστατο CNN.

Δέκα χρόνια αργότερα, βρισκόταν στη Βαγδάτη καλύπτοντας έναν άλλο πόλεμο. Όχι μόνο κάλυψε τις μάχες στην πρώτη γραμμή, αλλά κατάφερε να πάρει αποκλειστική συνέντευξη από τον Σαντάμ Χουσεΐν.

Μεγάλη επιτυχία του ήταν και η συνέντευξη που πήρε από τον μελλοντικό εγκέφαλο της 11ης Σεπτεμβρίου, Οσάμα μπιν Λάντεν.

Το 1995 δημοσίευσε τα απομνημονεύματα με τίτλο "Ζωντανά από το πεδίο της μάχης: Από το Βιετνάμ στη Βαγδάτη, 35 χρόνια στις ζώνες πολέμου του κόσμου".

Ο Άρνετ παραιτήθηκε από το CNN το 1999. Αιτία ήταν η απόσυρση ενός ρεπορτάζ του στο οποίο ανέφερε ότι το το θανατηφόρο νευροδιαβιβαστικό αέριο Σαρίν είχε χρησιμοποιηθεί σε λιποτάκτες Αμερικανούς στρατιώτες στο Λάος το 1970. Όπως προέκυψε, για το ρεπορτάζ αυτό είχε βασιστεί σε μαρτυρίες και όχι σε στοιχεία.

Λίγα χρόνια αργότερα, κάλυψε τον Δεύτερο Πόλεμο του Κόλπου για το NBC και το National Geographic. Αλλά, το 2003 απολύθηκε επειδή έδωσε ο ίδιος συνέντευξη στην ιρακινή τηλεόραση επικρίνοντας τις επιλογές της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ. Τα σχόλιά του θεωρήθηκαν αντιαμερικανικά και έτσι, το κόψιμό του θεωρήθηκε αυτονόητο. Στη δημοσιογραφική πιάτσα των ΗΠΑ όλοι πίστεψαν τότε, ότι είχε έρθει το τέλος της καριέρας του. Μέσα σε μία εβδομάδα, ο Άρνετ είχε βρει δουλειά ως ανταποκριτής σε ΜΜΕ στην Ταϊβάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Βέλγιο.

Πολύ αργότερα, το 2007, ανέλαβε δουλειά ως καθηγητής δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο Shantou της Κίνας.

Μετά τη συνταξιοδότησή του το 2014, αυτός και η σύζυγός του, Nina Nguyen, μετακόμισαν στο προάστιο Fountain Valley της Νότιας Καλιφόρνιας. Απέκτησαν δύο παιδιά, την Έλσα και τον Άντριου.

Γεννημένος στις 13 Νοεμβρίου 1934, στο Riverton της Νέας Ζηλανδίας, ο Άρνετ γνώρισε για πρώτη φορά τη δημοσιογραφία όταν βρήκε δουλειά στην τοπική εφημερίδα της πόλης του, την Southland Times, λίγο μετά το λύκειο.

"Δεν είχα πραγματικά μια σαφή ιδέα για το πού θα με πήγαινε η ζωή μου, αλλά θυμάμαι εκείνη την πρώτη μέρα που μπήκα στο γραφείο της εφημερίδας ως υπάλληλος και βρήκα το μικρό μου γραφείο, και είχα μια εξαιρετικά υπέροχη αίσθηση ότι είχα βρει τη θέση μου", είχε πει σε ένα αφιέρωμα που του έκανε το AP το 2006. Από τη Νέα Ζηλανδία, εργάστηκε ως ανταποκριτής στους Times του Λονδίνου, ενώ λίγο μετά εγκαταστάθηκε στην Ταϊλάνδη όπου εργάστηκε για τη Bangkok World. Εκεί έκανε τις σημαντικές διασυνδέσεις που τον οδήγησαν στο AP.

Διαβάστε Επίσης

Είναι το "Κορίτσι της ναπάλμ" η μεγαλύτερη δημοσιογραφική απάτη; Νέο ντοκιμαντέρ ερευνά - Ποιος τράβηξε τη φωτογραφία

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr