
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ένα επάγγελµα· είναι µια διαρκής αποστολή, µια βαθιά δέσµευση απέναντι στην ανθρώπινη ζωή. Για µια γυναίκα γιατρό, το ταξίδι αυτό συχνά συνοδεύεται από προκλήσεις, προσωπικές θυσίες και αγώνα για αναγνώριση σε έναν χώρο που παραδοσιακά κυριαρχείται από άνδρες.
Η Ανατολή Παταρίδου, Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος Κεφαλής και Τραχήλου, µιλά στο "Forbes" για τη διαδροµή της στην ιατρική, αλλά και τις δυσκολίες που αντιµετώπισε και αντιµετωπίζει ως γυναίκα στον απαιτητικό χώρο της ιατρικής.
Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στην ιατρική;
Από την παιδική µου ηλικία, µε καθόρισε η µορφή της γιαγιάς µου. Ήρθε από τη Μικρά Ασία σε ηλικία εννέα ετών, χωρίς καν να έχει ολοκληρώσει το δηµοτικό, κι όµως, µε όπλα το ένστικτο και την κοινή λογική, έβρισκε λύσεις σε κάθε ιατρικό ζήτηµα.
Αυτό που µε συγκλόνιζε πάντα ήταν η ικανότητα να προσφέρει ανακούφιση και άµεσες λύσεις στα προβλήµατα των συνανθρώπων µου. Η γιαγιά µου ήταν, µε τον τρόπο της, ένας "Ιπποκράτης" µέσα στο σπίτι µας. Προσέγγιζε τα πάντα ολιστικά και έβαζε πάντα τους άλλους πάνω από τον εαυτό της. Η αυταπάρνηση που τη διέκρινε και η αφοσίωσή της φύτεψαν µέσα µου την πεποίθηση πως η ιατρική ήταν το επάγγελµα που µου ταίριαζε απόλυτα.
Ποιες δυσκολίες έχει να αντιµετωπίσει µια γυναίκα γιατρός;
Μια γυναίκα γιατρός αντιµετωπίζει πολλαπλές δυσκολίες στην καθηµερινή άσκηση αυτού του επαγγέλµατος. Η ιατρική δεν είναι απλώς ένα επάγγελµα· είναι λειτούργηµα. Δεν γνωρίζει ωράρια και έρχεσαι αντιµέτωπος µε προβλήµατα άλλοτε ήπια και άλλοτε πάρα πολύ σοβαρά που αφορούν ανθρώπινες ζωές.
Μια γυναίκα γιατρός καλείται πολλές φορές να ξεπερνά τον εαυτό της, τις αντοχές που νόµιζε ότι έχει και να προσπαθεί να εφεύρει τρόπους διαχείρισης ώστε να ισορροπεί µεταξύ της επαγγελµατικής της αποστολής και των ευθυνών που απορρέουν από τον ρόλο της στην οικογένεια.
Γεγονός είναι ότι υπάρχει ένα περιβάλλον που ευνοεί το ανδρικό φύλο, και γιατί επικρατεί αριθµητικά σε αυτό το επάγγελµα, αλλά και γιατί υπήρχε πάντοτε η νοοτροπία ότι οι γυναίκες ίσως είναι κυρίως πλασµένες να ασχολούνται µε την οικογένεια.
Ακόµα, πολλοί άντρες συνάδελφοι πιστεύουν ότι οι γυναίκες δεν µπορούν να έχουν τις ίδιες αντοχές ή την ίδια ικανότητα να πάρουν καίριες αποφάσεις. Έχει όµως εξαιρετικό ενδιαφέρον ότι οι άντρες ασθενείς λειτουργούν εντελώς αντίθετα. Προτιµούν συχνά γυναίκες γιατρούς, γιατί θεωρούν ότι είναι πολύ πιο σχολαστικές και επιµελείς.
Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ διακρίσεις λόγω φύλου;
Στην αρχή της καριέρας µου υπήρξαν στιγµές που διαισθάνθηκα πως ίσως υπήρχαν διακρίσεις λόγω φύλου. Ποτέ, όµως, δεν επέτρεψα σε αυτή τη σκέψη να µε καθορίσει. Αυτό το κατάφερα µε τη σκληρή δουλειά, την υπευθυνότητα, την αγάπη για τους ασθενείς και την ιδιαίτερη σχέση εµπιστοσύνης που χτίζεται µε τα χρόνια. Νιώθω ευγνωµοσύνη για όσα έµαθα µέσα από τους ασθενείς µου για τον εαυτό µου και για τη ζωή.
Πιστεύετε ότι η γυναικεία σας φύση σάς έχει βοηθήσει στη δουλειά σας;
Από τα πρώτα χρόνια της καριέρας µου κατάλαβα ότι οι ασθενείς είχαν περισσότερες απαιτήσεις από µένα σε σχέση µε έναν άντρα γιατρό. Δεν έβλεπαν µόνο τη γιατρό – έψαχναν σε εµένα τη µητέρα, την αδελφή, τον δικό τους άνθρωπο. Χάρη στη γυναικεία µου φύση, αλλά και στον χαρακτήρα µου, άρχισε σταδιακά να χτίζεται µια αλληλεπίδραση µε τους ασθενείς.
Έτσι, άρχισα να βλέπω τον κόσµο µέσα από τα µάτια των ασθενών µου. Έβλεπα ανθρώπους που δυσανασχετούσαν µε µια απλή ίωση και άλλους, µε καρκίνο τελικού σταδίου, που έρχονταν µε χαµόγελο και µια ιστορία για να σε κάνουν να γελάσεις. Συνειδητοποίησα πως οι ταλαιπωρίες δεν αλλάζουν τον άνθρωπο· απλώς αποκαλύπτουν την πραγµατική του φύση. Αυτό για µένα αποτέλεσε τον πυρήνα της καθηµερινότητας, πώς θα σταθώ κι εγώ αρωγός για κάθε ασθενή και θα µπορέσω να δώσω κίνητρο για µια ουσιαστική αλλαγή, γιατί, όταν η ψυχή πάσχει, το σώµα ακολουθεί. Η σχολαστικότητα, η ενσυναίσθηση, η διορατικότητα –χαρακτηριστικά που συχνά αποδίδονται στη γυναικεία φύση– ήταν τα όπλα µου για να ξεπεράσω κάθε δυσκολία.
Πώς µπορεί η κοινωνία να στηρίξει καλύτερα τις γυναίκες γιατρούς;
Η στήριξη των γυναικών στον ιατρικό χώρο ξεκινά από τα βασικά: τη δυνατότητα της µητρότητας, µε αξιοπρεπείς αποδοχές κατά την απουσία τους, και την ίση πρόσβαση στην επαγγελµατική ανέλιξη.
Είναι κρίσιµο να βλέπουµε περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στην ιατρική, ώστε να λειτουργούν ως πρότυπα για τις επόµενες γενιές. Ο δρόµος είναι δύσκολος για όλους στο µονοπάτι της ιατρικής, αλλά οι γυναίκες χρειάζονται επιπλέον στήριξη για να διεκδικήσουν τη θέση που τους αξίζει.
Ποια είναι η συµβουλή σας για τις νέες γυναίκες που σκέφτονται να ακολουθήσουν την ιατρική;
Σε όσες σκέφτονται να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόµο θα έλεγα να µην αφήνουν τις γνώµες των άλλων να τις επηρεάζουν. Να κοιτάξουν βαθιά µέσα τους και να αναρωτηθούν αν πραγµατικά είναι πλασµένες για ένα τέτοιο επάγγελµα. Η ιατρική είναι ένα επάγγελµα που δεν κληρονοµείται, αν κάποιος δεν είναι πλασµένος για αυτό. Δεν έχει ωράρια, δεν έχει αργίες, δεν προσφέρει εξασφαλισµένες διακοπές. Αλλά δίνει κάτι ανεκτίµητο: τη δυνατότητα να προσφέρεις στον άνθρωπο, να θεραπεύεις.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr