Εφυγε από τη ζωή η θρυλική Σούλα της Λάρισας: Η "αρχόντισσα του Κάμπου" των φημισμένων οίκων ανοχής

Έφυγε από τη ζωή η Χρυσούλα Αλευρίδου, η γνωστή σε όλους "Σούλα", μια γυναίκα που σημάδεψε με τον δικό της, αντισυμβατικό τρόπο την κοινωνική και επιχειρηματική ζωή της Θεσσαλίας. Γεννημένη στο Κιλκίς, με ρίζες από τον Πόντο, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και τις δυσκολίες, δουλεύοντας από παιδί για να στηρίξει την οικογένειά της.

Από τις πιο σκληρές συνθήκες ζωής κατάφερε να σταθεί όρθια και να εξελιχθεί σε ισχυρή επιχειρηματική παρουσία, δημιουργώντας από το 2009 τους γνωστούς οίκους ανοχής της Λάρισας, επένδυση που η ίδια χαρακτήριζε έργο ζωής, σύμφωνα με το Larissanet.gr. Παράλληλα, ξεχώρισε για τη φιλανθρωπική της δράση, στηρίζοντας οικογένειες, σχολεία και τοπικούς φορείς, χωρίς διακρίσεις.

Η "αρχόντισσα του Κάμπου", όπως πολλοί την αποκαλούσαν, έζησε χωρίς να κρύβεται, σπάζοντας ταμπού και προκαταλήψεις. Η ζωή της, ήταν γεμάτη αντιθέσεις, αγώνα και επιμονή.

Εγκαίνια του "οίκου εποχής Σούλα" από την Τζούλια Αλεξανδράτου στις 14 Ιουλίου 2010 | Eurokinissi

"Οίκος Εποχής" και Villa Erotica

Η "κυρία Σούλα", όπως τη γνώριζαν γενιές Λαρισαίων, υπήρξε για δεκαετίες ιδιοκτήτρια του γνωστού "Οίκου Εποχής", ενός χώρου που αποτέλεσε σημείο αναφοράς και αντικείμενο συζητήσεων, ξεπερνώντας τα στενά όρια της τοπικής κοινωνίας.

Επίσης ήταν η ιδιοκτήτρια της Villa Erotica.

Πέρα από τη δραστηριότητά της, η ίδια δεν δίστασε να εμφανιστεί δημόσια, να στηρίξει τοπικές πρωτοβουλίες και να εμπλακεί σε κοινωνικές και χορηγικές δράσεις, γεγονός που την κατέστησε πρόσωπο γνωστό και συχνά πολυσυζητημένο, τόσο εντός όσο και εκτός Θεσσαλίας. Για πολλούς υπήρξε μια γυναίκα που κινήθηκε με τους δικούς της κανόνες, σε έναν χώρο όπου λίγοι τολμούσαν να μιλήσουν ανοιχτά.

Η τελευταία της συνέντευξη

Μόλις λίγους μήνες πριν φύγει από τη ζωή, η Σούλα Αλευρίδου μίλησε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο onlarissa.gr όπως έζησε χωρίς περιστροφές, χωρίς ωραιοποιήσεις. Με λόγο ωμό, ειλικρινή, συχνά σκληρό, περιέγραψε έναν κόσμο που άλλαξε και –όπως έλεγε– όχι προς το καλύτερο. Μίλησε για την παρακμή του επαγγέλματος, για τις ασθένειες, για την ανεξέλεγκτη κατάσταση, για την απουσία κανόνων, για μια πραγματικότητα που τη θλίβει αλλά δεν τη φοβίζει.

Δεν αρνήθηκε ποτέ την ηλικία της, ούτε τη διαδρομή της. Δήλωνε ότι έζησε τα πάντα: φτώχεια και πλούτη, δόξα και δυσκολίες. Θυμόταν τα χρόνια της ακμής με περηφάνια, αλλά στεκόταν όρθια και στο παρόν, επιμένοντας να πληρώνει, να σέβεται τους ανθρώπους που εργάζονταν κοντά της, να μην αφήνει χρέη πίσω της.

Και όταν ρωτήθηκε ποιο ήταν τελικά το στοιχείο που την κράτησε στην κορυφή τόσα χρόνια, η απάντησή της ήταν απλή και αποστομωτική: η ειλικρίνεια. "Δεν κορόιδεψα ποτέ κανέναν", έλεγε. "Ο κόσμος το καταλαβαίνει αυτό".

Ίσως αυτή να είναι και η πιο καθαρή παρακαταθήκη που αφήνει πίσω της. Ένα όνομα που συνδέθηκε με μια ολόκληρη εποχή. Και μια γυναίκα που, μέχρι το τέλος, δεν αρνήθηκε ποτέ την αλήθεια της.

Αφήνει πίσω της τον γιο της Ματθαίο Γεωργιάδη και τα εγγόνια της Βασίλειο και Χρυσούλα.

H ζωή της

Οπως γράφει η Espresso ο πατέρας της ήταν αντάρτης με τον ΕΛΑΣ ο οποίος σκοτώθηκε και έμεινε ορφανή από 17 ημερών, με συνέπεια να αναγκαστεί να μάθει να παλεύει για την επιβίωση από πολύ τρυφερή ηλικία. Η μητέρα της δούλευε όπου μπορούσε για να μεγαλώσει τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας, ενώ η ίδια δούλευε ως υπηρέτρια σε σπίτια από τα 11 χρόνια της, την ώρα που άλλα κοριτσάκια της ηλικίας της έπαιζαν με κούκλες.

Στην εφηβεία της γνώρισε τον άντρα της, η οικογένεια του οποίου ανήκε στους μαυραγορίτες, κάτι που δεν ταίριαζε στις πολιτικές απόψεις της δικής της οικογένειας. Σε ηλικία 15 χρόνων έμεινε έγκυος στον γιο της, ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα, αναγκάστηκε να φύγει για τη Θεσσαλονίκη και να μεγαλώσει μόνη το παιδί της, καθώς έχασε τον σύζυγό της. Το διάστημα εκείνο εργάστηκε στα χωράφια και σε σπίτια ως καθαρίστρια. Μέχρι πλύστρα έγινε σε εργοστάσιο, όπου μάζευε τα γυάλινα μπουκάλια αναψυκτικών για να τα ξαναγεμίσει με πορτοκαλάδα!

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, τα αδέλφια της ξενιτεύτηκαν στη Γερμανία και εκείνη έμεινε μόνη της στην Ελλάδα με ένα παιδί και τη μητέρα της, που, εξαιτίας προβλημάτων όρασης, έμεινε τυφλή. Όλα τα παραπάνω διαμόρφωσαν έναν χαρακτήρα αποφασιστικό, που δεν φοβόταν τις συγκρούσεις, ούτε τις δύσκολες επιλογές, στοιχείο που επηρέασε καθοριστικά τη μετέπειτα πορεία της.

"Είχα φτάσει 27 ετών και δεν μπορούσα να στηρίξω την οικογένεια οικονομικά. Ολοι μου έλεγαν ότι είμαι πολύ όμορφη, και έτσι μια μέρα αποφάσισα από μόνη μου να ασχοληθώ με το αρχαιότερο επάγγελμα" είχε πει για τη ζωή της η μικρόσωμη ξανθιά κυρία με το κοντοκουρεμένο μαλλί και την περιποιημένη εμφάνιση. Το 2009, η Χρυσούλα Αλευρίδου μετακόμισε επαγγελματικά στη Λάρισα, όπου ανέπτυξε δραστηριότητα στον χώρο του αγοραίου έρωτα, αγοράζοντας 27 στρέμματα γης για να χτίσει τους οίκους ανοχής. Μια επένδυση που άγγιξε τα 4.000.000 ευρώ, όπως η ίδια έχει πει.

Στα λαμπερά εγκαίνια που είχε κάνει έναν χρόνο αργότερα, με καλεσμένη την Τζούλια Αλεξανδράτου, είχαν σπεύσει 3.000 άτομα! Εκτός από τις σεξουαλικές υπηρεσίες της επιχείρησής της, πρόσφερε αμέριστη βοήθεια στους συμπατριώτες της, είτε ενισχύοντας οικονομικά άπορες οικογένειες είτε δωρίζοντας βιβλιοθήκες στα σχολεία ή δίνοντας αίμα σε όποιον το ζητούσε, πάντοτε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας! Ακόμη και την περίοδο της πανδημίας, όταν και η δική της επιχείρηση χτυπήθηκε οικονομικά, συνέχισε τις φιλανθρωπίες, κάτι που την καθιέρωσε στις συνειδήσεις των συμπολιτών της ως αντιφατική μορφή και, ταυτόχρονα, γενναιόδωρη προστάτιδα!

Η πασίγνωστη ιδιοκτήτρια οίκων ανοχής Χρυσούλα Αλευρίδου έγινε ευρέως γνωστή όταν ανέλαβε χορηγός ερασιτεχνικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Λάρισας, του Βουκεφάλα, μια κίνηση που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και τράβηξε διεθνή προβολή. Μάλιστα, η φήμη της έφτασε μέχρι τη βρετανική εφημερίδα "Guardian", όταν της επιστράφηκε το φωτοτυπικό μηχάνημα το οποίο είχε κάνει δωρεά σε σχολείο της Πάτρας! Τον Απρίλιο του 2107 άνοιξε τα "φτερά" της στην… παγκοσμιοποίηση, καθώς έγινε "χρυσή" χορηγός σε διεθνές συνέδριο οικονομικών παραγόντων από κάθε γωνιά του πλανήτη, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη θεσσαλική πόλη, με τη συμμετοχή κορυφαίων στελεχών επιχειρήσεων, διακεκριμένων ερευνητών και ειδικών σε θέματα εγχώριας και διεθνούς πολιτικής σκηνής.

Η γνωστή ιδιοκτήτρια των δύο φημισμένων οίκων ανοχής, Villa Erotica και Οίκος Εποχής, ήταν μία από τους ομιλητές, με την ίδια να δηλώνει τότε αποκλειστικά στην "Espresso": "Πρόκειται για ένα πανευρωπαϊκό-παγκόσμιο συνέδριο σε σχέση με το επιχειρείν και τη νέα αγροτική καλλιέργεια, το οποίο διοργανώνεται από καταξιωμένους καθηγητές, αγρότες και δήμους. Θα είμαι κι εγώ ομιλήτρια. Θα πάμε και σε άλλες χώρες. Πρώτος σταθμός θα είναι η Αυστρία, μετά η Ολλανδία και η Βραζιλία. Δεν ασχολούμαι μόνο με τον τομέα τον οποίο γνωρίζετε. Δεν είμαι εγκλωβισμένη σε κλισέ. Είμαι ένα διαλλακτικό, κοινωνικό άτομο, που ενδιαφέρεται για ό,τι έχει σχέση με την πατρίδα του και μπορεί να φέρει ανάπτυξη!"

Απαντώντας η 71χρονη -τότε- επιχειρηματίας σε όσους είχαν νιώσει θιγμένοι βλέποντας τη μακέτα στην οποία φιγούραραν οι δύο οίκοι ανοχής, είχε πει: "Οσοι είναι στενόμυαλοι ας καθίσουν στις δάφνες τους! Εμείς δεν έχουμε κοινωνικό ρατσισμό". Παράλληλα, είχε αρνηθεί ότι η πράξη της είχε αρνητικό αντίκτυπο. Και στο τέλος της συνέντευξής της είχε εκφράσει και ένα παράπονο για το γεγονός ότι οι δουλειές στους οίκους ανοχής της δεν πήγαιναν πολύ καλά εκείνη την περίοδο. "Ο κόσμος δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του και έβγαλε χειμώνα χωρίς θέρμανση! Εδώ θα έρθει;" είχε αναρωτηθεί.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr