Προκλητική είναι η απολογία του 30χρονου, στον ανακριτή Νάξου, που ομολόγησε ότι σκότωσε την 26χρονη Γαρυφαλλιά στη Φολέγανδρο.
Ο καθ' ομολογία δολοφόνος αναφέρει επί της ουσίας πως σκότωσε τη νεαρή κοπέλα επειδή... νόμιζε ότι τον κοροϊδεύει με το να του δίνει λάθος οδηγίες για το πού έπρεπε να πάνε με το αυτοκίνητο.
"Με ενέπαιζε παριστάνοντας πως πήγε να πάρει τσιγάρα και πήγαινε αλλού και μετά γέλαγε. Το βασικό ήταν ότι υπήρχε αυτό έντονα στο νησί. Με οδηγούσε κι εμένα σε λάθος κατευθύνσεις, καταλήγαμε σε χωματόδρομο και μετά με κορόιδευε", είπε στην απολογία του.
Σε ερώτηση του ανακριτή για την αιτία του διαπληκτισμού που είχαν την επίμαχη μέρα, ο κατηγορούμενος είπε πως η ένταση ξεκίνησε επειδή η Γαρυφαλλιά δεν παρακολουθούσε στον χάρτη "πώς θα πάμε στο μέρος που πηγαίναμε να φάμε. Πηγαίναμε από άλλο δρόμο και μετά ξαναγυρίσαμε πίσω".
"Δεν είχαμε καλή επικοινωνία, δεν περνούσαμε καλά"
Πώς και για ποιο λόγο διαπληκτιστήκατε;
Την συγκεκριμένη φορά ο λόγος ήταν ότι δεν παρακολουθούσε πώς θα πάμε στο μέρος που πηγαίναμε να φάμε. Πηγαίναμε από άλλο δρόμο και μετά ξαναγυρίσαμε πίσω.
Ο διαπληκτισμός τι μορφή είχε;
Υπήρχε έντονη λογομαχία. Δε θυμάμαι συγκεκριμένα. Εγώ της είπα ότι αυτό με το χάρτη έχει γίνει πολλές φορές. Αυτή έλεγε ότι δεν πειράζει, πάμε από άλλο δρόμο.
Δεν υπήρχαν ύβρεις, προσβολές ή σωματική βία;
Όχι.
Είχατε λογομαχήσει ξανά προηγουμένως;
Είχαν γίνει διάφορα διάλογοι, άλλες φορές πιο έντονοι. Μου έλεγε ότι έχουμε έρθει διακοπές μαζί και δεν περνάμε καλά. Είχα προτείνει εγώ να κλείσουμε εισιτήρια να γυρίσουμε πίσω αφού δεν περνούσαμε καλά, αλλά η Γαρυφαλλιά επέμενε να μείνουμε.
Αναφερόμενος στη γνωριμία τους είπε:
"Είχαμε γνωριστεί πέρσι το καλοκαίρι στην Κόρινθο. Είχαμε ελεύθερη σχέση. Εγώ δεν είχα παράλληλη σχέση, εκείνη πιθανόν να είχε. Από κοντά βρισκόμασταν μία με τρεις φορές την εβδομάδα. Επικοινωνούσαμε σχεδόν καθημερινά στο κινητό και στον υπολογιστή. Και οι δύο συμφωνούσαμε στην ελεύθερη σχέση. Κανείς από τους δύο δεν είχε εκφράσει επιθυμία για στενότερη σχέση.
Περιγράφοντας τις κινήσεις τους την ημέρα του εγκλήματος είπε:
"Την ημέρα εκείνη είχαμε κάνει μπάνιο, δε θυμάμαι πόσες ώρες πριν το συμβάν. Σηκωθήκαμε κατά τις εννιά το πρωί. Πήραμε καφέ στον Άγιο Νικόλαο και πήγαμε για μπάνιο στην παραλία της περιοχής Λυγαριά. Δεν θυμάμαι ακριβώς την περιοχή. Έχει και βράχια. Είχαμε πάει και σε άλλες παραλίες και κοιτάξαμε στο χάρτη και αποφασίσαμε να πάμε εκεί γιατί ήταν η πιο κοντινή. Η πρόσβαση ήταν εύκολη. Δεν κάναμε μπάνιο στο σημείο που έγινε το συμβάν, κάναμε μπάνιο στην παραλία της περιοχής Λυγαριά, όχι στο σημείο που βρέθηκε το αυτοκίνητο.
Όμως χαθήκαμε και αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στο χωματόδρομο με κατεύθυνση αυτή τη φορά από τον Άγιο Γεώργιο προς λυγαριά. Περί τα 100-200 μέτρα μετά την παραλία της Λυγαριάς, πίσω προς Άνω Μεριά, σε απόκρημνο σημείο, έγινε το συμβάν".
Ε: Μέχρι τότε ήταν όλα καλά;
Α: Δεν είχαμε καλή επικοινωνία, δεν περνούσαμε καλά. Καθίσαμε για μπάνιο περίπου 1 ώρα και αποφασίσαμε μαζί να φύγουμε να πάμε κάπου να φάμε.
Ε: Τον χάρτη τον είχε η Γαρυφαλλιά;
Α: Ουσιαστικά είχαμε το gps του κινητού της.
"Θόλωσα, κλείδωσε το μυαλό μου"
Ο κατηγορούμενος φέρεται να έχει δηλώσει ότι το θύμα δεν τον σεβόταν με αποτέλεσμα ο ανακριτής να του θέσει το σχετικό ερώτημα, ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με το τι εννοούσε με αυτή τη φράση.
"Υπάρχουν κάποια γεγονότα αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να το αναφέρω. Με ενέπαιζε παριστάνοντας πως πήγαινε να πάρει τσιγάρα και πήγαινε αλλού και μετά γέλαγε. Το βασικό ήταν ότι υπήρχε αυτό έντονα στο νησί. Με οδηγούσε κι εμένα σε λάθος κατευθύνσεις, καταλήγαμε σε χωματόδρομο και μετά με κορόιδευε. Ήταν μια επανειλημμένη συμπεριφορά και ήταν τόσο έντονο που μου χαλούσε την καλή διάθεση που είχα στην αρχή. Το έκανε εδώ και 5-6 μήνες.
Παρόμοια συμπεριφορά αλλά όχι συνεχόμενα, είχε κάποιες φορές. Προσπαθούσε να με εκθέσει είτε όταν ήμασταν μόνοι μας είτε με παρέα. Εγώ είχα πει αρκετές φορές να σταματήσουμε να βρισκόμαστε γι’ αυτό το λόγο αλλά εκείνη επέμενε να συνεχίσουμε. Για κάποια θέματα είχαμε βρει λύσεις, σε αλλά σημεία έκανε τα ίδια".
Ο κατηγορούμενος δεν ήξερε να απαντήσει ούτε σχετικά με το πού βρίσκεται το κινητό του θύματος, ούτε το δικό του: "Βγήκε από το αμάξι επειδή φοβήθηκε. Φώναξε "γιατί βγήκαμε από το δρόμο" και φοβήθηκε, ενώ δεν ήταν κάτι εσκεμμένο. Νομίζω μια φορά φώναξε βοήθεια".
"Εκείνη τη στιγμή θόλωσα, κλείδωσε το μυαλό μου. Εγώ κατάλαβα ότι φωνάζει για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι εγώ φταίω σε κάτι και να με εκθέσει για άλλη μία φορά. Είχαμε τσακωμό μπροστά στο αμάξι. Το αμάξι δεν το έβαλα σε λειτουργία. Δε θυμάμαι πόσα μέτρα απέχει το αμάξι από το χείλος του γκρεμού".
Τι έγινε ακριβώς;
Μόνο μία ένταση θυμάμαι.
Σας χτύπησε;
Όχι.
Την χτυπήσατε;
Όχι.
Την ακουμπήσατε;
Όχι.
Τι θυμάστε;
Την έσπρωξα. Δε θυμάμαι πόσες φορές την έσπρωξα.
Προς τα πού τη σπρώξατε;
Νομίζω προς τον γκρεμό. Δεν είχε παραλία.
Έπεσε στον γκρεμό;
Την έσπρωξα και έπεσε κι αυτό που θυμάμαι εγώ ήταν ότι βρέθηκε στο νερό. Δεν την είδα να χτυπάει στα βράχια.
Την είδατε να πέφτει;
Δεν είδα πώς κατέληξε μέσα στο νερό. Εγώ κατέβηκα κάτω και ήταν μέσα στο νερό. Δεν θυμάμαι αν είχε αίματα. Ίσως είχε στο πρόσωπο αίμα. Δεν θυμάμαι σε πιο σημείο του προσώπου. Δε θυμάμαι τι φορούσε. Όταν την είδα ήταν σαν να αποσυντονίστηκα. Μπήκα στο νερό, την έβγαλα έξω και προσπάθησα να της κάνω τεχνητές αναπνοές. Δε γνωρίζω την τεχνική. Την τράβηξα με τα χέρια. Ήταν βαθιά εκεί. Δε γνωρίζω πώς βρέθηκαν το φόρεμα και τα σανδάλια δίπλα στο σημείο που ανασύρθηκε η Γαρυφαλλιά.
Ούτε τα σκουλαρίκια και το κολιέ. Δεν υπήρχε κάποια πάλη. Όταν έκανα τεχνητές αναπνοές δεν αντιδρούσε, στην αρχή έβγαλε κάτι απ’ το στόμα της σαν αφρό και μετά δεν έκανε κίνηση. Δεν ανέπνεε. Πήρα σφυγμό αλλά δεν αντελήφθην σφυγμό. Δεν άκουσα τη φωνή της και δεν θυμάμαι αν είχε ανοιχτά τα μάτια. Θυμάμαι μόνο ότι τα χείλη της ήταν μελανιασμένα.
Τα είχα χάσει. Εγώ έφυγα από την αντίθετη μεριά από το σημείο κολυμπώντας. Δε θυμάμαι πόση ώρα μετά έφυγα. Δε θυμάμαι πόση ώρα κολυμπούσα. Κολύμπι αρκετή ώρα και βγήκα σε βράχια. Απ’ ό,τι θυμάμαι την τσάντα μου την έριξα στην θάλασσα. Το βράδυ εκείνο κοιμήθηκα στο λόφο. Δεν ξέρω γιατί γύρισα πίσω στο αμάξι και δε θυμάμαι αν και γιατί άφησα τα αλάρμ ανοιχτά".
"Ψυχιατρικό επεισόδιο το 2014 - Νόμιζα ότι με παρακολουθούν"
"Εμφάνισα ψυχιατρικό επεισόδιο πρώτη φορά το 2014 – 2015 με έντονη εγκεφαλική λειτουργία, έντονο άγχος, ζαλάδες, φοβίες και παραισθήσεις ότι με παρακολουθούν. Για το λόγο αυτό μετά από παρότρυνση των γονιών μου επισκέφτηκα ιδιώτη ψυχίατρο στην Κόρινθο. Στη συνέχεια το 2015 εξετάστηκα στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων Αττικής όπου και διαγνώστηκα με διπολική διαταραχή και μου χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή.
Ακολούθως το 2020 εκδήλωσα ψυχιατρικό επεισόδιο στο χώρο εργασίας μου και συγκεκριμένα κρίσεις πανικού, έντονο άγχος και παραισθήσεις. Έτσι εξετάστηκα από ιδιώτη ψυχίατρο συνοδευόμενος από τους γονείς μου, στην οποία έκανα συνεδρίες επί τέσσερις μήνες και μου χορήγησε το φάρμακο (…) το οποίο όμως διέκοψα αυθαίρετα ύστερα από 5-6 μήνες.
Τελευταία φορά επισκέφτηκα τον Ιούνιο του 2021 τον ψυχίατρο Κορίνθου και έκανα μαζί του τρεις συνεδρίες την τελευταία 7 Ιουλίου 2021, ο οποίος δε μου χορήγησε φαρμακευτική αγωγή. Το τελευταίο ψυχίατρο τον επισκέφτηκα γιατί νόμιζα πάλι ότι με παρακολουθούν, ότι δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, είχα ασυνεννοησία και προβλήματα με την Γαρυφαλλιά.
Είχα προσπαθήσει πολλές φορές να διακόψω τη σχέση μαζί της αλλά μετά με καλούσε να ξαναβρεθούμε συνέχεια. Εγώ το συνέχιζα και προσπαθούσα να κατανοήσω τους λόγους που γινόταν αυτό στα ανθρώπινα πλαίσια και στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού".
Καταλήγοντας είπε: "Γι’ αυτό που συνέβη σίγουρα δεν ήμουν ο εαυτός μου. Πραγματικά λυπάμαι γι’ αυτό που συνέβη και μακάρι να είχαν έρθει τα πράγματα αλλιώς".