
Μια εικόνα ντοκουμέντο από το γηροκομείο - κολαστήριο της Κρήτης έρχεται στο φως της δημοσιότητας. Μια εικόνα ανατριχιαστική, με γέροντες στοιβαγμένους σε έναν μικρό χώρο, σκελετωμένους από την πείνα και καταπονημένους από τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στο Κέντρο Φιλοξενίας Ηλικιωμένων των Χανίων.
Πρόκειται για μια από τις εικόνες που κατάφεραν οι Αρχές να αντλήσουν από τα καταγραφικά των καμερών ασφαλείας που υπήρχαν στον χώρο του γηροκομείου. Το μεγαλύτερο μέρος του βιντεοληπτικού υλκού έχει σβηστεί από τους υπεύθυνους. Είχαν όμως ξεχάσει να εξαφανίσουν ένα από αυτά που έχει αποτυπώσει τις άθλιες συνθήκες. Η φωτογραφία προέρχεται από αυτά τα βίντεο:

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι ένας από εκείνους που έκρυβαν ηλικιωμένους όταν γινόταν έλεγχος στο γηροκομείο. Ήδη επτά άτομα έχουν συλληφθεί για την υπόθεση που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Πρώην εργαζόμενος ο οποίος ήταν από τους πρώτους που μιλήσε στην Αστυνομία για όσα συνέβαιναν, είπε ότι από την τρίτη ημέρα εργασίας του άρχισε να βλέπει πως έδεναν τους ηλικιωμένους. "Έτυχε σε πολλά περιστατικά να δω συναδέλφους να χτυπάνε τους ηλικιωμένους, κάποιες φορές γιατί αντιδρούσαν οι ηλικιωμένοι, άλλες γιατί έτσι ήθελαν. Δεν ξέρω ακριβώς. Για αυτό δεν είχα και τις καλύτερες σχέσεις με την διοίκηση και με τους συναδέλφους", όπως ανέφερε.
Επίσης, συγγενής θύματος δήλωσε πως έδεναν τους ηλικιωμένους, οι οποίοι έφτασαν μάλιστα στο σημείο να αυτοτραυματίζονται, μην αντέχοντας όλα αυτά που περνούσαν.
"Δεν ξέρετε τι είναι να κλαίνε ηλικιωμένοι, να χτυπιούνται, να δαγκώνουν τον εαυτό τους, τους δένανε σαν ζώα, τους βάζανε πίσω στα καγκελώματα στη μπάρα, για να μην φεύγουν ούτε τα καρότσια", είπε χαρακτηριστικά.

"Έτρωγα πολύ ξύλο"
Εφιαλτικές εμπειρίες που σημάδεψαν τα γηρατειά του, βίαιες συμπεριφορές σε βάρος του ίδιου και άλλων ηλικιωμένων και καταστάσεις που δεν τις χωρά ανθρώπινος νους, περιγράφει ένας 76χρονος, πρώην φιλοξενούμενος της μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων στα Χανιά.
Ο Χρήστος Δερμιτζάκης και η σύζυγος του Ελένη, μίλησαν στο neakriti, για υποσιτισμό, βασανιστήρια, άθλιες συνθήκες υγιεινής, για φέρετρα στο υπόγειο, γέροντες και γερόντισσες που καλούσαν απεγνωσμένα σε βοήθεια. Οι περιγραφές τους, είναι γροθιά στο στομάχι.
"Νεκροταφείο" αποκαλούσαν οι ίδιοι το γηροκομείο στο οποίο είχαν την ατυχία να μπουν, ως φιλοξενούμενος ο πρώτος και ως επισκέπτρια η δεύτερη.
"Ξύλο, έτρωγα πολύ ξύλο. Στον πισινό. Πονούσα και φώναζα. Μου έκαναν ενέσεις χωρίς λόγο. Με χτυπούσαν αλύπητα" είπε ο κ. Χρήστος Δερμιτζάκης.
Είχε την ατυχία να μπει προσωρινά ευτυχώς στη δομή, λόγο της απαραίτητης υποβολής της συζύγου του σε εγχείριση σε νοσοκομείο του Ηρακλείου. Τα παιδιά του, εργαζόμενα, με βαρύ πρόγραμμα, ήταν δύσκολο να τον κρατήσουν κοντά τους για φροντίδα κι έτσι αποφάσισαν από κοινού να φιλοξενηθεί στην εν λόγω μονάδα. Κατέβαλαν όλη τη σύνταξη του 76χρονου, συνολικά 800 ευρώ, ενώ πλήρωναν από την τσέπη τους και τα φάρμακα του, το κόστος των οποίων ανερχόταν στα περίπου διακόσια ευρώ.
Το σκηνικό του τρόμου δεν άργησε να αποκαλυφθεί.
Ο κ. Χρήστος κάθε τόσο τηλεφωνούσε στη σύζυγο του: "Ελένη, έλα να με πάρεις, γιατί θα πεθάνω εδώ μέσα. Ελένη, πάρε τους τηλέφωνο. Λερώθηκα και δεν έρχονται να με αλλάξουν. Υποσέντονα δεν είχαν. Κοιμόμουν πάνω σε χοντρό νάιλον σαν αυτό που σκεπάζουμε τα ξύλα της σόμπας".
Στις εκκλήσεις του συζύγου της, η κa. Ελένη Δερμιτζάκη όσο διάστημα προετοιμαζόταν για την επέμβαση, δεν μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα. Τηλεφωνούσε όμως στη διεύθυνση της μονάδας και επέμενε να φροντίσουν τον άνθρωπο της. "Σε κάμποση ώρα με έπαιρνε πάλι. Ελένη με δέσανε. Ρωτούσα: Γιατί δέσατε τον άντρα μου; Μου απαντούσαν πως τον έδεναν για να μη γλιστρήσει από την καρέκλα".

Βασανιστήρια, κακομεταχείριση, υποσιτισμός
Οι οδυνηρές μνήμες φέρνουν δάκρυα θλίψης και οργής για τα βασανιστήρια, την κακομεταχείριση, τον υποσιτισμό, τις άθλιες συνθήκες υγιεινής: "Δίπλα στην είσοδο με είχαν κάτσει και με είχαν δέσει για να μην κουνιέμαι. Στο χώρο που μας έκαναν μπάνιο, ήταν στοίβα οι πετσέτες από προηγούμενους ασθενείς, βρεγμένες. Λέω ρε παιδιά με αυτές θα σκουπιστώ; Αν σου αρέσει μου έλεγαν. Αν δε σου αρέσει τα παράπονα σου στη διευθύνουσα" είπε ο κ. Χρήστος που ξαπλωμένος σε ένα φωτεινό δωμάτιο του σπιτιού του πια, μέσα στη θαλπωρή, θυμάται τον εφιάλτη του.
Στα 76 του χρόνια όσα βίωσε το εφιαλτικό εκείνο τρίμηνο θα τον ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής του: "Έτρωγα κρεμμύδια από την πείνα μου. Κι όταν τους έλεγα ότι πεινάω μου απαντούσαν "αυτά είναι ,δεν έχουμε άλλο". Για πρωινό μας έφερναν σκέτο τσάι ή γάλα και μας έπιανε κόψιμο. Τέτοια πείνα δεν είχα ζήσει ξανά" έλεγε ο κ. Χρήστος, χωρίς να προλαβαίνει τις σκέψεις του.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr