
Με την ψυχή τους πάλεψαν στα χαλάσματα οι Ελληνες διασώστες που επιχείρησαν στις πληγείσες από τον σεισμό περιοχές στην Τουρκία.
Εικόνες, συναισθήματα, φωνές, εκκλήσεις, όλα χαραγμένα στο μυαλό και την ψυχή τους, η αγωνία των εγκλωβισμένων στα ερείπια, και η δική τους για τις επιχειρήσεις διάσωσης.
Εικόνες που δεν θα ξεχαστούν ποτέ με παιδιά που έβγαλαν ζωντανά από τα συντρίμμια, εγκλωβισμένους που "έσβησαν" μπροστά στα μάτια τους, φωνές κάτω από τόνους από μπάζα εκλιπαρώντας για βοήθεια.
Η κατάσταση ήταν δύσκολη, λέει ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος, επιπυραγός και εμπειρογνώμονας ευρωπαϊκού μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, μιλώντας στο Mega και την εκπομπή Live News.
"Από την στιγμή που μεταβήκαμε στην πόλη Χατάι και εγκαταστήσαμε τη βάση των επιχειρήσεών μας, προβήκαμε σε μια πρώτη απόπειρα συντονισμού. Οδηγηθήκαμε από μαρτυρίες του ντόπιου πληθυσμού εκεί που μας είπαν ότι υπάρχουν εγκλωβισμένοι.
"Από την στιγμή που μεταφερθήκαμε μέσα στην πόλη, είδαμε κόσμο απελπισμένο στον δρόμο, σε δραματική κατάσταση, σε χαοτικό περιβάλλον, να μας πλησιάζει και να μας εκλιπαρεί να πλησιάσουμε στα σημεία εκείνα που συνάνθρωποί τους ήταν εγκλωβισμένοι".
Ο Παναγιώτης Γιαννόπουλος έκανε επίσης αναφορά και στο τυχερό μέσα στην ατυχία του αγόρι, που έσωσαν αφού ο μικρότερος αδερφός του, ο οποίος κατάφερε να βγει μόνος του από τα συντρίμμια, τους οδήγησε στο κτίριο.
"Το παιδάκι ήταν εγκλωβισμένο από τα πτώματα του πατέρα και του αδερφού του. Μπήκαμε σε μια ετοιμόρροπη κατασκευή που θα μπορούσε να καταρρεύσει οποιαδήποτε στιγμή. Εισήλθαμε, αντικρύσαμε τον νεαρό εγκλωβισμένο, ξεκινήσαμε διαδικασίες απεγκλωβισμού. Συναντούσαμε πότε δυσκολίες από τον εγκλωβισμό μελών του σώματός του από την κατασκευή που είχε καταρρεύσει, και άλλοτε από το σώμα του πατέρα του".
Προσπαθούσαν καθόλη τη διάρκεια της νύχτας να τον απεγκλωβίσουν και τα κατάφεραν τα ξημερώματα, μετά απο 18 ώρες αγώνα.
"Όταν σε τραβάνε από το χέρι για να σώσεις τον άνθρωπό τους, απλά πας", είπε.
Για τις εικόνες που δε θα ξεχάσει ποτέ ο επιπυραγός ανέφερε πως "η πρώτη εικόνα η οποία δε θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου, μέσα στο πλαίσιο της απόλυτης καταστροφής, χάους, απελπισίας, είναι αυτή μικρών παιδιών να παίζουν σε παιδική χαρά δίπλα στις ερειπωμένες κατασκευές. Η δεύτερη, των ανθρώπων που είχαν χάσει τη ζωή τους και τη μυρωδιά του θανάτου που είχε έντονη παρουσία σε όλη την περιοχή".
Ο ήρωας της ελληνικής αποστολής, γιατρός του ΕΚΑΒ, Σωκράτης Δούκας, μην μπορώντας να κρατήσει τα δάκρυα του με αφοπλιστική ειλικρίνεια είπε πως "το συναίσθημα που θα με συντροφεύει για το υπόλοιπο της ζωής μου είναι οι φωνές των ζωντανών θαμμένων".
Περιγράφοντας ακόμη μια δυντατή στιγμή που έχει γράψει στο μυαλό του αναφέρθηκε στα μάτια ενός 8χρονου αγοριού που του προσέφερε ένα κουτί μπισκότα.
"Και μου φέρνει ένα κουτί μπισκότα. Μπορεί να ακούγεται τίποτα. Μπορεί να μη λέει κάτι. Για μένα όμως ήταν πολύ πιο ψηλά και πιο δυνατή από όλες τις άλλες εικόνες", σχολίασε.
Η συγκλονιστική εμπειρία των ανδρών ΕΜΑΚ και ΕΚΑΒ στο Χατάι της Τουρκίας
Η διάσωση της 6χρονης Αϊρίν αλλά και οι κραυγές της 7χρονης αδελφής της που τελικά δεν τα κατάφερε, είναι οι δυνατότερες στιγμές που θυμάται ο πυραγός Κωνσταντίνος Νίκας.
Η επιχείρηση διήρκησε κάτι περισσότερο από 14 ώρες χρησιμοποιώντας εργαλεία, μετακινώντας, ενώ επί τόπου έφθασε γιατρός και φορείο.
"Περάσαμε πάρα πολύ χρόνο δίπλα στην εγκλωβισμένη οπότε η στιγμή που την βγάλαμε ήταν πολύ σημαντική για μένα", είπε ο πυραγός. "Ήταν με τρομερά καλή διάθεση που μας είπε ‘κόψτε το πόδι μου’ προκειμένου να ανακουφιστεί. Και μας το είπε χαμογελώντας", περιέγραψε.
"Μας ‘άφησε’ δύο φορές η Αϊρίν. Δύο φορές μας άφησε και την σκούνταγε ο Κώστας και της κρατούσε το χέρι", συνέχισε ο πυραγός για το παιδί που με χαμόγελο νίκησε τον θάνατο.
Οι ήρωες της ΕΜΑΚ τα είχαν καταφέρει. Είχαν σώσει ένα παιδί μέσα από την κόλαση και ήταν έτοιμοι για το επόμενο. Και το επόμενο ήταν ένα 9χρονο κοριτσάκι.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για ό,τι συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα και τον Κόσμο στο thetoc.gr